ΚΑΤΙ ΑΠΡΟΣΜΕΝΟ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2

Allison pov
Αμέσως πήρα τον καφε του και ανέβηκα στο δωμάτιο του,τότε άνοιξα την πόρτα και μπήκα μέσα ενώ κοιτούσα τον αδερφό μου να παίζει πιάνο,ούτε που προσπαθούσε να με κοιτάξει πραγματικά τον έβλεπα χάλια και έτσι πλησίασα για να του μιλήσω. Κάθησα  δίπλα του στο μεγάλο σκαμπό και εκείνος με κοίταξε με την άκρη του ματιού του όσο έπαιζε στο πιάνο. Έπαιζε για 2 ώρες ώσπου στο τέλος τον σταμάτησα,τα χέρια του έτρεμαν.

Elian: τι κάνεις εκεί?
Allison: σταματά να κρύβεις τα συναισθήματα σου
Εγώ......
Elian: εσύ έπρεπε να ήσουν στο πανεπιστήμιο και όχι εδώ, για πόσο θα κάτσεις εδώ?
Allison: να βοηθήσω θέλω.
Elian: ΑΠΛΑ ΦΥΓΕ (της φώναξα για να φύγει, γιατί δεν θέλω να με βλέπει η αδερφή μου έτσι αδύναμο)
Allison:εντάξει! Διώξε την αδερφή σου μακριά, πάω στο πανεπιστήμιο και μην με περιμένεις δεν θα έρθω εδω σήμερα. Θα μείνω στην Eva! (Έκλεισα την πόρτα απογοητευμένη και προσπαθούσα να μην κλάψω)

Elian pov
Πραγματικά όλο το βράδυ προσπαθούσα να τελειώσω τα τελευταία 2 τραγούδια που μου είχαν μείνει για να τα δώσω στην εταιρία. Έτσι για πάνω από μια εβδομάδα είχα να δω την Irene μου. Είχα τελειώσει τα 10  κομμάτια και έτσι είχα κολλήσει σε 2. Σήμερα ήταν να πάμε κάπου για καφέ το πρωί και ύστερα να την βοηθήσω στην δουλειά της. Είχε ένα από τα καλύτερα εστιατόρια στην πολη και χρειαζόταν έναν πιανίστα για μια δεξίωση που θα γινόταν με έναν διάσημο ηθοποιό. Έτσι προσφέρθηκα εγώ, όμως το πρωί κατά της 6 η ώρα εκείνη μου έστειλε μήνυμα για να με ενημερώσει στο να μην ξεχάσω το ραντεβού μας. Αμέσως της απάντησα ότι θα είμαι εκεί. Έκανα ένα πολύ μεγάλο λάθος μιας και ήμουν κουρασμενος και εξαντλημένος. Εκείνη είδε ότι ήμουν ξύπνιος τέτοια ώρα και με πήρε τηλέφωνο.

Κλήση
Irene:Δεν κοιμήθηκες καθόλου έτσι δεν είναι?
Elian: φυσικά και κοιμήθηκα μόλις ξύπνησα.
Irene: μωρό μου ξέρω ότι είσαι κουρασμένος και η φωνή σου είναι αδύναμη. Δεν χρειάζεται να μου λες ψέματα, θα ακυρώσω το ραντεβού και θα βρω άλλον για να ψυχαγωγησει την δεξίωση.
Εlian: δεν χρειάζεται να βρεις κανέναν, θα είμαι εγώ εκεί.
Irene: εσύ θα κάτσεις να ξεκουραστείς.
Elian:σου είπα ότι είμαι μια χαρά.
Irene: γιατί είσαι τόσο πεισματάρης ρε Elian?
Elian: εσύ γιατί δεν καταλαβαίνεις τι σου λεω? Όπως πάντα και θέλεις να γίνεται το δικό σου.
Irene: με δουλεύεις έτσι? Δεν σε αντέχω έχουμε μιάμιση εβδομάδα να βρεθούμε και όσο και να θέλω να σε δω επιλέγω να σε δω κάποια άλλη στιγμή.
Elian: απλά δεν θέλω ύστερα να μου κοπανισεις ότι σε παραμέλω και σε ξεχνάω η δεν νοιάζομαι για σένα.
Irene: ποτε εγώ κάθησα να σου παραπονεθω για κάτι που δεν έχω κάνει? Δεν ξέρεις τι λες από την κούραση.
Elian: πριν 2 δευτερόλεπτα το είπες ότι δεν παραπονιέσαι που έχεις να με δεις μιάμιση εβδομάδα και τώρα τα αλλάζεις. Το έχω δει αυτό το σκηνικό και δεν πρόκειται να το επιτρέψω να γίνει.
Irene: τότε σε απολυω από την δουλειά σου,δεν μου κάνεις πλέον,ανυπακουσες το αφεντικό σου.
Elian: μην με νευριάζεις και μην μου προκαλείς την υπομονή μου.
Ιrene: είσαι ήδη τσιτωμενος.
Elian: εσύ το προκαλεσες (ενώ φωναζα)
Irene: μην μου φωνάζεις, μάζεψε τα νεύρα σου μην στα μαζέψω εγώ. (Ενώ φώναζα μιας και με είχε νευριάσει. Δεν καταλαβαίνει ότι ανησυχώ για εκείνον και νοιάζομαι για να μην πάθει τίποτα από την τόση δουλειά)
Elian: πραγματικά θέλεις να το φτάσεις μέχρι εκεί?
Irene: το έχω φτάσει ήδη, λοιπόν για ένα χρονικό διάστημα δεν θέλω να σε ξαναδώ.
Elian:σταματά γαμωτο. (Τότε μπήκε μέσα η αδερφή μου στην οποία έκλεισα την πόρτα)
Irene: είσαι μεγάλος μαλακας αγόρι μου και λυπάμαι που είσαι τόσο τυφλός. Θα βαρέσεις το κεφάλι σου κάποια μέρα στον τοίχο.
Τέλος κλήσης

Elian pov
Όταν μου το έκλεισε στα μούτρα προσπάθησα να την ξανά πάρω, αλλά όσο και να της τηλεφωνούσα εκείνη είχε κλείσει το τηλέφωνο. Τότε από τα νεύρα μου πέταξα το κινητό πάνω στον τοίχο και έγινε χίλια κομμάτια. Αμέσως κατέβηκα κάτω στην κουζίνα για να πάρω μια μπύρα και είδα την αδερφή μου να κοιμάται στον καναπέ του σαλονιού. Τότε έσκυψα από πάνω της και της είπα συγνωμη για πριν ενώ της χάιδεψα τα μαλλιά της, πήγα πάνω στο δωμάτιο μου εξαντλημένος, νευριασμένος,τσαντισμένος και ένιωθα σαν μαλακας. Πλήγωσα δυο αγαπημένα μου πρόσωπα την αδερφή μου που ξέρω τι εχει περάσει με τους καυγάδες των γονιών μας και τον χωρισμό τους και της φέρθηκα απαίσια. Την λατρεμένη μου Irene που προσπαθώ τόσο πολύ να τα κάνω όλα και να μην καταλήξω ποτέ σαν τον πατέρα μου που αναγκαζόταν να παραλείψει την οικογένεια του για την δουλειά. Πραγματικά το είπε την παραμέλω κάτι που προσπαθώ τόσο πολύ για να μην γίνει κάτι τέτοιο. Είμαι τόσο ηλίθιος δεν έπρεπε να της μιλήσω έτσι. Ίσως έπρεπε να συμφωνήσω και να πάω στην δουλειά μου ως πιανίστας μόνο. Άρχισα να πίνω την μια μπύρα μετά την άλλη και στο τέλος κάθισα στο πιάνο για να παίξω ώσπου να ξεχάσω, όμως η αδερφή μου ήρθε να δει τον απαίσιο αδερφό της. Προσπαθούσε να βρει τον τρόπο να μου μιλήσει και στο τέλος έκανε μια κίνηση που έκανε μικρή ώστε να της δώσω σημασία όταν μαλωνε η μητέρα μας με τον πατέρα μας κάτι που με έκανε να χάσω τον έλεγχο για ακόμα μια φορά. Ενώ έπιασε τα χέρια μου και με σταμάτησε από το πιάνο εκείνη προσπαθούσε να καταλάβει για πιο λόγο μαλωσα με την Irene και εγώ ως βλάκας της φώναξα να πάει στο πανεπιστήμιο κάτι που την έκανε να συγκρατήσει τα δάκρυά της και έφυγε λέγοντάς μου ότι θα πάει στην Eva να κοιμηθεί. Μόλις έφυγε έκανα το δωμάτιο σαν τα μούτρα μου. Ύστερα λιποθυμησα από την κούραση και το ποτό στο πάτωμα...

Άλλο ένα κεφάλαιο..
Τι θα γίνει με τον Elian και την Allison?
Τι θα γίνει με τον Elian και την Irene? Θα τα βρουν η θα χωρίσουν?
Η συνέχεια στο επόμενο! Καληνύχτα και ονειρα γλυκά να προσέχετε την υγεία σας ♥️♥️♥️🥰🙈