ΚΑΤΙ ΑΠΡΟΣΜΕΝΟ

Κεφάλαιο 49

Irene pov
Όλο το βράδυ προσπαθούσα να ξεφύγω από τα δεσμά του πατέρα μου καθώς δεν καταλάβαινε ότι ο Elian ήταν ο μόνος άνδρας για εμένα! Το μόνο που έκανε ο πατέρας μου ακούγοντας τα συναισθήματα μου καθώς του εξέφραζα την αγάπη μου για τον Elian ήταν να τον υποτιμαει ενώ παράλληλα μου τονιζε ποσο αχρηστος είναι και ότι η αγάπη της γενιάς μου δεν υπάρχει πιστεύοντας ότι θέλει τα λεφτά, την περιουσία του! Έτσι το μόνο που μου έμενε να κάνω ήταν να τα παρατήσω όλα καθώς τα παρακάλια, τα δάκρυα και ο πόνος μου δεν έπιαναν σε ένα αυταρχικό άτομο σαν τον πατέρα μου!! Αμέσως σηκωθηκα πάνω και καθώς καθάρισα το φόρεμα μου, πήρα το αυστηρό κενό βλέμμα μου ενώ παράλληλα σκουπισα τα δάκρυα μου από το πρόσωπο μου!

Irene: Εμενα να με ξεχάσεις! Θα παρατήσω τα πάντα για εκείνον!
Cameron: Πιστευεις ότι θα σε αφήσω να καταστρέψεις την ζωή σου για έναν αλήτη? Είσαι πολύ γελασμένη μικρή μου! Κατάλαβε το ότι στην σήμερον ημέρα η αγάπη δεν υπάρχει, αλλά μόνο η εκμετάλλευση για να διεκδίκηση ένα σκουπίδι όπως εκείνος, τα χρήματα που αναζητά από την αφελή κόρη μου που πιστεύει ότι η αγάπη υπάρχει!.
Irene: ΑΡΚΕΤΑ! (Ουρλιαξα καθώς δεν πίστευα όσα έλεγε ο πατέρας μου για την αγάπη που ο Elian και εγώ μοιραζόμαστε) φεύγω και δεν θα με ξανά δεις!
Cameron: Καλώς αν το θέλεις να πληγωθεις, δεν έχω άλλη επιλογή από το να σε αποκληρωσω από κόρη μου! Χασου από τα μάτια μου!

Irene pov
(Μου είπε καθώς έδωσε εντολή στον Butler του να με πετάξει έξω από το σπίτι του, καθώς εκείνος μου γύρισε την ψυχρή πλάτη του).
Τίποτα δεν με έκανε να μετανιώσω μια τέτοια απόφαση καθώς το μόνο που ήθελα ήταν εκείνος! Αμέσως έφυγα από εκεί περπατώντας στην ψυχρή νύχτα γεμάτο κρύο καθώς ήταν τέλη χειμώνα και το μόνο να φωτίζει τα πεζοδρόμια της πόλης ήταν οι κολώνες της ΔΕΗ που φωτιζαν και μου υπενθυμιζαν ότι σε κάτι τέτοιες σκοτεινές, κρύες γεμάτο πόνο και θλίψη στιγμές υπάρχει το φως, το φως μου που είναι εκείνος. Ο Elian ειναι ότι μου απέμεινε από την οικογένεια μου και έτσι καθώς έτρεξα σε εκείνον που όσες φορές και να τον καλούσα δεν απαντούσε πιστεύοντας ότι ήταν το ίδιο πληγωμενος με εμένα. Φτάνοντας στο σπίτι του και ανοίγοντας μου μια λυπημένη Eva, χωρίς να δώσω περαιτέρω σημασία, ανέβηκα πάνω στο δωμάτιο του λατρεμένου μου Elian, ο οποίος εκείνη την ώρα ντυνόταν. Το μόνο που έκανα ήταν να του πω όλα όσα παρατησα για εκείνον καθώς όσο και να τον πλησίαζα με απομακρυνε από κοντά του καθώς είχε πάρει την οριστική απόφαση του να με χωρίσει! Έβαζε τον πληγωμένο του εγωισμό παραπάνω από εμένα και την αγάπη μας.
Όμως ένιωθα το ποσό πολύ πληγωνοταν εκείνη την ώρα καθώς προσπαθούσα να κρατήσει τον πόνο του κρυμμένο μέσα του, ώστε να με πείσει ότι ποτέ δεν με αγαπησε! Ήθελε να με κάνει να πιστεύω ότι με ήθελε για τα λεφτά του πατέρα μου και ότι τώρα που δεν έχω τίποτα με διώχνει από κοντά του. Το μόνο που έκανα ήταν να πιστέψω στο ψέμα που εξέφραζαν τα χειλη του, αλλά οχι τα μάτια του που δείχνουν τον πόνο της αγάπης του! Έφυγα από εκεί δίνοντας του το τελευταίο φιλί μου για αντίο!
Έτρεχα μακρυά του καθώς εκλαιγα με λυγμούς για τα ψέματα του, για το ότι όλα αυτά που έκανα για την αγάπη μας δεν μετραγαν. Δεν ήξερα που να πάω τέτοια ώρα το βράδυ καθώς ήμουν διωχμενη από όλους και εκεινο που με πονούσε περισσότερο ήταν εκείνος. Έτσι δεν είχα άλλη επιλογή από το να πάω στην φίλη μου την Rina μέχρι να βρω μια δουλειά και ένα μικρό δωμάτιο για να μείνω!

Allison pov
Εφόσον το ταξί ήρθε για να πάμε στο σπίτι που για ακόμα μια φορά τα προβλήματα δεν είχαν τελειωμό. Κάθισα στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου και το ίδιο έκανε και ο Christian. Κοιτούσα έξω από το παράθυρο του αυτοκινήτου καθώς ένιωθα τόσο αδύναμη και ευχόμουν η μέρα αυτή να τελειώσει γρηγορα! Σε όλη την διαδρομή ένιωθα την έντονη ματιά του Christian πάνω μου και τον ηλεκτρισμό να με διαπερνάει παντού κάνοντας την καρδιά μου να χτυπάει πιο γρήγορα από το συνηθισμένο. Έτσι μόλις φτάσαμε εκείνος κατέβηκε γρηγορα, γρηγορα και εγώ καθώς άνοιξα την πορτα του ταξί τον ειδα μπροστά μου! Μου πρόσφερε το χέρι του για να στηριχτώ, όμως αρνήθηκα.

Allison: Ειμαι καλά τώρα! Ευχαριστώ! (Είπα και έκλεισα την πόρτα του ταξί, ενω αυτός πλήρωσε).

Allison pov
Ειλικρινά μόλις άνοιξα την πόρτα είδα την Eva αναστατωμενη, όπως ακριβώς ήταν και ο Daniel που προσπαθούσε να το κρυψει κάνοντας τον άνετο ενώ καθόταν στον καναπέ του σαλονιού και εβλεπε τα μηνύματα του στο κινητό.

Eva: Επιτέλους ήρθες! (Με αγκάλιασε καθώς ο Christian έκλεισε την πόρτα πίσω του και πλησιάζοντας τον Daniel ενώ κάθισε δίπλα του στον καναπέ).
Allison: Ναι μην ανησυχείς, είμαι καλά τώρα!
Eva: Ευτυχώς όμως ο Elian...
Allison: Τι έγινε με τον αδερφό μου? (Είχα ξεχάσει εντελώς τον αδερφό μου που και εκείνος είχε αρκετά σοβαρά προβλήματα, αλλά και πάλι τι να πρώτο κάνω καθώς τα δικά μου δεν σταματάνε ποτέ!)
Eva: Μάλλον χώρισε με την Irene για λόγους που δεν λέει! Όμως κατά τρόμαξα όταν εξαγριωθηκε!
Allison: Μην ανησυχείς είμαι εγώ εδώ τώρα! (Τότε πεταχτηκε ο Christian για να μου θυμίσει ότι θέλω ξεκούραση).
Christian: Καλύτερα είναι να πας να ξεκουραστείς και συζητάς με τον Elian αύριο.
Allison: Συγνωμη, αλλά το ότι σε φίλησα ώστε να ξεφύγω δεν σημαίνει ότι έχεις το δικαίωμα να μου λες τι θα κάνω και τι όχι.
Christian: Αυτό είναι το ευχαριστώ σου για όλα αυτά σήμερα?
Allison: Πραγματικά έλεος!!

Allison pov
Χωρίς να πω κάτι περαιτέρω, ανέβηκα για το δωμάτιο του αδερφού μου, ο οποίος είχε κλείσει την πόρτα. Χτύπαγα και ξανά χτύπαγα αλλά τίποτα! Καμια απάντηση! Τότε το κινητό μου χτύπησε με το χαρακτηριστικό ήχο του μηνύματος.

Μήνυμα

Εlian: Θα μιλήσουμε αύριο!
Είμαι καλά, μην ανησυχείς και πήγαινε να ξεκουραστείς!
Καληνυχτα!

Τέλος μηνυμάτων

Allison: Καληνυχτα! (Φώναξα από έξω από την πόρτα).

Allison pov
Ξαφνικά εκεί που στεκόμουν ένιωσα να χάνω την γη κάτω από τα πόδια μου. Η όραση μου θόλωσε, η ανάσα μου ένιωσα να λιγοστευει και ξαφνικά όλα μαύρα. Το μόνο που πρόλαβα να ακούσω ήταν μια βαρια φωνή να φωνάζει...