ΚΑΤΙ ΑΠΡΟΣΜΕΝΟ

Κεφάλαιο 58

Christian pov
Ήλπιζα ότι θα μπορούσα να την πλησιάσω ώστε να σταματήσουμε τις διαμαχες καθώς κουράζει περισσότερο τους γύρω μας παρα εμάς που τις δημιουργούμε. Φυσικά η Eva έχει δίκιο να μην μπορεί να μας ανεχθεί καθώς ο καθένας έχει τα προβλήματα του. Πόσο μοιάζει ώρες, ώρες με τον Elian, αλλά ταυτόχρονα είναι και τόσο διαφορετικη καθώς προσπαθεί να τους βοηθήσει όλους μέσα στον χαμό των προβλημάτων της! Καθώς τσακωνοντουσαν με την Eva η καρδιά μου πάλευε ακατάπαυστα στους γρήγορους ρυθμούς που της δημιουργουσαν οι εκφράσεις του προσώπου της μιας και κάθε φορά ξεφυσουσε ενώ παράλληλα φουσκωνε τα γλυκά ροδοκόκκινα μάγουλα της! Πόσο μου αρέσει να την βλέπω έτσι καθώς πάντα είναι γλυκιά παρόλο που νευριάζει και εξαπτεται με το παραμικρό, αλλά μπορεί να γίνει και αρκετά σεξυ με μόνο μια κίνηση της. Έτσι η Eva έφυγε και εκείνη πήρε τα κλειδιά του αυτοκινήτου της και έφυγε με τα νεύρα ως πάνω. Εγώ με τον Daniel καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι κανένας δεν μπορεί να καταλάβει τις γυναίκες. Όμως ο Daniel παρατηρησε ότι στον καυγά είμαστε το ίδιο καθώς στην περίπτωση μας ένας από τους δύο φεύγει ώστε να μην φτάσουμε στα όρια και γέλασα. Εφόσον μετά από λίγα λεπτά καταλήξαμε στο πανεπιστήμιο και πάρκαρα στο πάρκινγκ που είχε ο τεράστιος προαυλιακος κήπος του πανεπιστημίου, προς έκπληξη μου με περίμενε μια μαθήτρια που μου είχε δώσει το τηλέφωνο της για να βγαίναμε έξω, όμως ποτέ δεν σκέφτηκα να την πάρω! Ο Daniel μου ευχήθηκε καλή διασκέδαση και έκλεισε το μάτι φεύγοντας για την τάξη του με πονηρο χαμόγελο! Φυσικά από μέσ μου του έριχνα όλα τα βρισίδια που μπορούσα να σκεφτώ εκείνη την ώρα χωρίς δεύτερη σκέψη αγνόησα την μικρή μαθήτρια μου και βγήκα από το αυτοκίνητο μου ενώ προχωρουσα προς την είσοδο του πανεπιστημίου. Όμως προς έκπληξη μου εκείνη ήρθε και στάθηκε μπροστά μου κόβοντας μου τον δρόμο!

Erika: Συγνωμη, αλλά ακόμα περιμένω να με πάρεις τηλέφωνο! (Μου είπε κάνοντας την λυπημένη).
Christian: Το πρόγραμμα μου είναι φορτωμένο καλύτερα να ψάξεις για άλλον καθηγητή για τα ιδιαίτερα μαθήματα σου! (Και την προσπέρασα καθώς εκείνη δεν τα παρατησε και μπλόκαρε το δρόμο μου για ακόμα μια φορά).
Erika: Ποιος μιλάει για ιδιαίτερα εδώ πέρα! Εγώ σου μιλάω σαν μια γυναίκα που θέλει....
Christian: Δεν έχω όρεξη να παίξω με μια μικρή! Συγνώμη!
Erika: Δεν θα τα παρατήσω να ξέρεις!!

Christian pov
Με εκείνα και με αυτά εφτασα στην αίθουσα όπου θα έκανα την πρώτη ώρα μαθηματικά στην τάξη της Allison. Εκεί που βρισκόμουν μπροστά στον πίνακα και εξηγούσα ένα θεώρημα χαμένος στις σκέψεις μου για την Allison καθώς σκεφτόμουν ότι πρέπει να λύσω το θέμα με τον διευθυντή, και να πάω να ακυρώσω την τετραήμερη της. Τότε αντί να φωνάξω να σηκωθεί ο Allen στον πίνακα, από τα χείλη μου εκείνη την στιγμή βγήκε το όνομα της Allison. Τα παιδιά μου υπενθυμισαν ότι η Allison και η Eva ήταν απόντες σήμερα και έτσι ενώ προσπαθούσα να κρύψω την αμηχανία μου, σήκωσα στον πίνακα τον Allen ο οποίος έλυσε το πρόβλημα με μεγάλη επιτυχία. Αμέσως τότε το κουδούνι χτυπησε και με έσωσε από την άβολη θέση που βρισκόμουν καθώς το μυαλό μου ήταν χαμένο στις σκέψεις μου για την Allison. Ενώ οι μαθητές μου έφευγαν από την αίθουσα, εγώ κάθισα στεκομενος στο γραφείο μου και τράβηξα πίσω τα μαλλιά μου ενώ επανήλθαν ξανά στο κανονικό τους! Έκλεισα τα μάτια μου και όσο και να μπορούσα να την βγάλω για μια στιγμή από το μυαλό μου οι σκέψεις μου ήταν ότι κατά πάσα πιθανότητα θα είχε τρέξει να βρει τον ηλιθιο από τους φίλους της, αυτόν τον Casper που μου κάθεται στον λαιμό σαν αγκάθι. Ίσως έπρεπε να την  σταματήσω και να την εμποδίσω να τρέξει σε εκείνον!!! Πραγματικά εγώ ποτέ δεν ήμουν έτσι καθώς εκείνη με έχει κάνει να χάσω την πειθαρχία του εαυτού μου. 4 μέρες θα είναι απούσα από το πανεπιστήμιο και από την πρώτη έχω χάσει το μυαλό μου! Καθώς ούτε στο σπίτι τα πάμε και τόσο καλά! Έτσι το ξανά σκέφτηκα και συμμάζεψα τον εαυτό μου σκεπτόμενος ότι πρέπει να κάνω πέρα τα τόσα έντονα συναισθήματα μου για εκείνη μιας και εγώ είμαι καθηγητής της και τίποτα παρά πάνω όπως λέει και εκείνη! Ίσως πάρω την μικρή που μου την πέφτει συνέχεια για να κάνω τον εαυτό μου να την ξεχάσει!! Πάντα έτσι κάνω για να ξεφύγω και να ξεχάσω και αυτό θα κάνω! Τότε καθώς έβγαινα από την αίθουσα τα μάτια μου έπεσαν πάνω της καθώς περπατούσε στον διάδρομο προς το γραφείο του διευθυντή με μια κομψή κυρία που είμαι σίγουρος ότι θα ήταν η μητέρα της! Γιατί παντα πρέπει να βρίσκεται μπροστά μου ανά πάσα ώρα και στιγμή? Είτε εδώ είτε στο σπίτι? Γιατί? Πρέπει να κάτσω να σκεφτώ και σοβαρά για όλο αυτό το θέμα!!! Όμως πρέπει να λύσω αυτό το πρόβλημα με την τετραήμερη.  Μια βαθιά ανάσα έφυγε από την άκρη των χειλιών μου και προχώρησα με αποφασιστικά βήματα προς την Allison και την μητέρα της!!!

♡♡♡♡♡