ΚΑΤΙ ΑΠΡΟΣΜΕΝΟ

Κεφάλαιο 39

Ethan pov
Έτσι σηκώθηκα απότομα, και εκείνη είχε ανοίξει ήδη τα μάτια της. Για άλλη μια φορά κοιμηθηκα στο ιδιο μερος, στο ίδιο σημείο πάνω στο χέρι της. Εκείνη γελασε αχνά μιας και τα πλευρά της πονούσαν ακόμα. Εδώ και 5 μέρες ο γιατρός της, την επιβλέπει συχνά και πλέον μπορεί να σηκωθεί, αλλά ο αναπνευστήρας και ο ορός παραμένει μαζί με τους επιδεσμους στα πλευρά της και το χέρι της τυλιγμένο από τον επιδεσμο. Ο ήλιος την έλουζε με τις ακτίνες του από τον 5ο όροφο που βρισκομασταν και τα γαλαζοπρασινα μάτια της λαμπηριζαν στο φως του ήλιου δείχνοντας μου κάθε λεπτομέρεια του υπέροχου χρώματος της. Αμέσως της γέλασα, και της ζήτησα συγνώμη.

Ethan: Συγνωμη, με πήρε ο ύπνος. (Μου απάντησε αδύναμα).
Jina: Δεν με πειράζει.
Ethan: Πως αισθάνεσαι σήμερα?
Jina: Πονάω, αλλά είμαι καλά.
Ethan: Τουλάχιστον ακούω ότι είσαι καλά.
Jina: Χάρις στον γιατρό και την δική σου φροντίδα είμαι καλά, θα γίνω όπως πριν.
Ethan: Πάλι τα ίδια άρχισες? Σου είπα ότι δεν θέλω να με ευχαριστείς άλλο.
Jina: Χα! Σωστά, όμως θα πρέπει να πας να δεις και την κοπέλα σου.
Ethan: Ποια κοπέλα μου? (Απόρησα με τα λόγια της μιας και δεν έχω κάποια αυτόν τον καιρό, και πόσο μάλλον τώρα, πως της ήρθε αυτό?).
Jina: Φωναζες στον ύπνο σου το όνομα Eva.
Εthan: (Ντράπηκα λίγο και χαχανησα ενώ έπιασα τον σβέρκο μου). Χαχα το όνομα Eva ανήκει στην αδερφή μου.
Jina: Εχει κάποιο πρόβλημα που σε ανησυχεί?
Ethan: Την άφησα πίσω σε μια κατάσταση που πολεμάει να ξεφύγει πολύ καιρό. Αλλά προσπαθώ να μην την ενοχλώ η να ανακατεύομαι στα προσωπικά της. Θέλω εκείνη να μου το ζητάει όποτε νιώθει την ανάγκη να το κάνει. Πρέπει να μάθει να ελιζετε στην ζωή της όπου την πάει και το ένστικτο της.
Jina: (Με αυτά που άκουγα, η καρδια μου άρχιζε να ποναει από χαρά. Ήταν τόσο καλός αδερφός κάτι που εγώ εχασα εδώ και πολύ καιρο). Πραγματικα εισαι ένας καλός αδερφός).
Ethan: Σε έκανα να κλάψεις? Συγνώμη που μιλάω χωρίς να σκέφτομαι.
Jina: Δεν φταις εσύ, απλά μαζί σου ανακαλύπτω έναν κόσμο που είχα ξεχάσει ότι υπήρχε. Κάποια συναισθήματα ανθρώπων που υπάρχουν, αλλά οχι στην ζωη μου.
Ethan: Εισαι πολύ μικρή για να μιλάς σαν να εχουν χαθεί όλα γλυκιά μου Jina.
Jina: (Άκουσα την λέξη γλυκιά μου ενώ το χέρι του με χαιδευε στα μαλλιά μου και η καρδιά μου έκανε σαν τρελή, τι έχω πάθει?). Και εσύ είσαι αρκετά νέος για να μιλάς σαν πατέρας.
Ethan: Ναι όσο γι αυτό οι γονείς μου είναι στο πατρικό τους, και έχουμε να τους δούμε πολλά χρόνια, ποιο πολλά εγώ μιας από τα 18 μου που πέρασα στις σπουδές μου, στο λύκειο ήρθα στην πρωτεύουσα ώστε να σπουδάσω και να γίνω μαθηματικός. Όμως έπρεπε να γίνω εγκληματολογος.
Jina: Εγκληματολογος?
Ethan: Ναι το μετανιωνω αυτές τις μέρες. (Εκεινη απομακρυνε το χέρι της από το δικό μου μιας και ανησύχησε, ενώ χλωμιασε).
Jina: Δεν χρειάζεται να μετανιωνεις τις επιλογές που έκανες στην ζωη σου για μια που δεν το αξίζει. Όχι για μένα.
Ethan: Ολοι αξίζουν την ζωή και την χαρά στο να ευτυχησουν. Ποτε μην σε ξανά ακούσω όσο είμαι εδώ ότι δεν αξίζεις. (Θύμωσα με ότι άκουσα).
Jina: Σταμάτα Ethan, δεν ξέρεις τίποτα για μένα. Δεν ξέρεις τι έχω κάνει, έτσι θα εξιλεωθω με αυτό.
Ethan: ΤΑ ΤΡΑΥΜΑΤΑ, ΤΑ ΧΤΥΠΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΜΟΛΩΠΕΣ? ΠΟΙΟΣ ΣΤΑ ΕΚΑΝΕ ΑΥΤΑ JINA?
Jina: Φυγε! (Είπα ξερα).
Ethan: Όχι δεν θα φύγω, όχι δεν θα σε αφήσω ώσπου να σου αλλάξω την ιδεοληψια σου για την ζωή σου. Εδώ θα μείνω ώσπου να σου αλλάξω τα δεδομένα που σε έχουν καταπιεί. (Την κοιτούσα πλέον από κοντινή απόσταση μιας και είχα βάλει το ένα χέρι μου πάνω στο προσκεφαλο του κρεβατιού και εκείνη να με κοιτάει έκπληκτη στα μάτια μου).
Jina: Σε παρακαλώ φύγε, μπορείς να σεβαστείς αυτή την πρόθεση μου. (Είπα μέσα από την μάσκα μου αδύναμα).
Ethan: Φυσικά και ναι! Θα πάω ως το διάδρομο να τηλεφωνήσω στην αδερφή μου.

Ethan pov
Βγήκα έξω και πήρα την αδερφή μου τηλέφωνο, να δω τι κάνει. Όμως δεν την άκουσα πολύ καλα, ξέρω ότι την ενοχλεί αυτός ο πρώην της, αλλά δεν μπορώ να επέμβω. Δεν θα κάνω τον κηδεμόνα της αν δεν μου το ζητήσει, έτσι της είπα να πάει στον καλύτερο μου φίλο όπου μένει με την καλύτερη φίλη της την αδερφή του. Θα πάω να την δω μια μέρα πριν βγει η Jina από το νοσοκομείο, ώστε να την προετοιμασω. Να την ρωτήσω αν θελει να μείνει η Jina στο σπίτι μας ώσπου να ξεκαθαρίσει το θέμα με το τέρας που την κακοποιει. Αν τον πιάσω στα χέρια μου θα εύχεται να μην ειχε γεννηθεί. Εφόσον τελείωσα το τηλεφώνημα μου, μπήκα μέσα και κάθισα μακρια της χωρίς να της μιλήσω στον καναπέ με τα μαθήματα μου και τον υπολογιστή. Στο κινητό μου ήρθε μήνυμα από τον υποδιευθυντη  μου και με πληροφορούσε ότι η άδεια μου σταματούσε απόψε το βράδυ. Την Δευτέρα ξεκινάω την δουλειά μου, μάλιστα ξεφωνησα και η Jina τράβηξε το βλέμμα της πάνω μου, όμως γρήγορα το απομακρυνε μόλις της χαμογέλασα. Μετά από την διαφωνία μας εκείνη ξάπλωσε και έκλεισα τα μάτια της. Ο ύπνος με πήρε και εμένα αργά το βράδυ δίπλα στην πολυθρόνα για ακόμα μια φορά, όμως το πρωί μέσα στον ύπνο μου άκουγα τις βαριές ανάσες της να ηχουντε μέσα στα όνειρα μου και ξύπνησα για να δω αν είναι καλά. Είχε ιδρώσει και κουνούσε το ένα χέρι με τον όρο που είχε, ενώ εσφιγγε τα σεντόνια του νοσοκομείου. Πραγματικα εβλεπε εφιάλτη και αμέσως την ξύπνησα.

Ethan: Όλα καλά είναι, εδώ είμαι εγώ, ήταν ένας εφιάλτης γλυκια μου Jina.
Jina: Ναι (Είπα ξερα).

Jina pov
Προσπαθούσα να καταλάβω τον Ethan, είναι πραγματι τόσο καλός όσο φαίνεται και δείχνει? Όλες αυτές τις 5 μέρες προσπαθεί να έρθει κοντά μου, όμως δεν ξέρω γιατί το κάνει αυτό, ίσως να θέλει να ανακαλύψει ποιος με έκανε έτσι? Η δεν ξέρω και εγώ τι να σκεφτώ. Έτσι ενώ τον έβλεπα που κοιμόταν πάνω στο χέρι μου, ήταν τόσο γλυκος και συνάμα γαλήνιος. Κοιτούσα κάθε λεπτομέρεια του προσώπου του, ως τα σαρκωδη χειλη του με τις σχεδόν αόρατες στο μάτι του ανθρώπου γραμμές τους. Τα δυνατά του χέρια με τις τέλειες πεταγμενες φλέβες του και η καρδιά μου να χτυπάει ασταμάτητα. Δεν μπορούσα να τον χαιδεψω για να του πω εστω ένα σε ευχαριστώ άγγελε από τον ουρανό. Με αυτή την κατάσταση σε όλο το σώμα μου μόνο τα μάτια μου μπορουσα να κουνήσω. Πράγματι σκέφτομαι ότι είναι ένας άγγελος που μου έστειλε η Roxy...

❤❤❤❤❤