Κεφάλαιο 47

122 5 20
                                    

Elian pov
Όμως κατάλαβα ένα πράγμα για την πολυαγαπημένη μου αδερφή, ότι η κίνηση που έκανε να πάρει όλο το  φταίξιμο του χωρισμού πάνω της φιλωντας τον Christian μου έλεγε ένα πράγμα, ότι πλέον είχε ξεχάσει τον μαλακα David και όδευε προς την αγκαλιά του καλύτερου μου φίλου και αυτός δεν ήταν άλλος από τον Christian!!! Πραγματικά ανησυχώ για αυτήν την σχέση μεταξύ τους. Δεν ξέρω αν ο Christian είναι κατάλληλος για την αδερφή μου καθώς νιώθω ότι κάτι τον κρατάει πίσω. Πολλές φορές έχω νιώσει τον τρόπο που την κοιτάει, αλλά αυτό εκαφανιζεται όταν εκείνος σοβαρεύει.  Ίσως πρέπει να τους πιάσω και να τους μιλήσω! Φυσικά πρώτα εκείνον για να μάθω πως νιώθει για την  μικρή μου αδερφή μιας και η κατάσταση του είναι πιο περίπλοκη καθώς εκείνος τυχαίνει να είναι καθηγητής της στο πανεπιστήμιο και ύστερα θα κάνω μια σοβαρή συζήτηση με την μικρή μου αδερφή που τα έχει μπλέξει λίγο τα πράγματα στο θέμα των συναισθημάτων της. Ξαφνικά ενώ βρισκόμουν στο μπάνιο και καθώς είχα τελειώσει το χαλαρωτικό μου μπάνιο το κουδούνι αντιχησε σε όλο το σπίτι. Μόλις βγήκα έξω από το μπάνιο στον διάδρομο συνάντησα την Eva η οποία έτριβε τα πρισμενα κόκκινα μάτια της από το κλάμα ενώ με ρωτούσε το ποιος ειναι.

Eva: Ποιος πιστεύεις ότι είναι τέτοια ώρα το βράδυ?!
Elian: Ίσως είναι κανένας φίλος σας από το σχολείο!!!
Eva: Καλά πάω να ανοίξω γιατί προφανώς εσύ δεν θα μπορέσεις να ανοίξεις με το μπουρνούζι!!!
Elian: (Καθώς πήγε να φύγει την σταματησα με μια λέξη μου). Στασου Eva!!
Eva: Ναι?
Elian: Μετά θέλω να μιλήσουμε εμείς οι δύο!!!
Eva: Ότι θέλεις!!!

Elian pov
Αμέσως εκείνη κατέβηκε κάτω και εγώ μπήκα στο δωμάτιο μου, για να ντυθώ! Καθώς φόρεσα το μποξερακι μου η πόρτα ανοιξε και εμφανίστηκε η Irene μέσα στην ταραχή και στα κλάματα. Η καρδιά μου μόλις αντίκρισε το ξάγρυπνο βλέμμα της με τα κόκκινα από το κλάμα μάτια της η καρδιά μου ράγισε και ήθελα να την ξεριζωσω από το στήθος μου!!!

Irene: Γιατί μου φέρεσαι έτσι Elian? Γιατί δεν έχεις το κινητό σου ανοιχτό?! Γιατί με αποφεύγεις?! Δεν ξέρεις τι τράβηξα για να έρθω ως εδώ?!
(Πήγα να τον αγκαλιάσω, αλλά εκείνος μου έπιασε τα χέρια και με απομακρυνε από μακριά του).
Elian: Ειλικρινά δεν έπρεπε να έρθεις ως εδώ!!!
Irene: Τι είναι αυτά που λες?! (Του μιλούσα καθώς συνέχιζα να κλαίω).
Elian: Συγνωμη Irene,αλλά κάθισα και σκέφτηκα όλο το βράδυ και αποφάσισα ότι είναι καλύτερα να χωρίσουμε!!!
Irene: Ποτέ!!! Πότε δεν θα το κάνω αυτό!!! Όπως είπα και στον πατέρα μου...
Elian: (Έπρεπε να γίνω πιο σκληρός για να την απομακρύνω μακριά μου και αυτό με συνθλιβει). Ο πατέρας σου έχει δίκιο σε οτι είπε εχθές!!! Φυσικά είμαι ένας άνθρωπος που ποτέ δεν θα σε κάνει ευτυχισμένη γιατι...
Irene: Όχι αγάπη μου, μην το λες αυτό!! Για εμένα είσαι τα πάντα και το ξέρεις. Άφησα πίσω μου τα πλούτη του πατέρα μου, καθώς με αποκληρωσε για να έρθω.
Elian: (Πρέπει να το κάνεις Elian, είπα στον εαυτό μου για να πάρω δύναμη, να πω κάτι που θα την πονέσει τόσο πολύ, όσο θα πονέσω και εγώ). Δεν με άφησες να ολοκληρώσω πριν!
Irene: (Με κοιτουσε με το πιο ψυχρό βλέμμα που είχα δει από τον Elian, αλλά στα μάτια μου έβλεπα τον πόνο που προσπαθούσε να κάνει τα αδύνατα, δυνατά ώστε να με απομακρυνει καθώς συγκρατουσε τον εαυτό του για να μην ξεσπάσει σε δάκρυα. Ήξερα ότι θα μου πει κάτι που ούτε ο ίδιος δεν πιστεύει ότι θα ξεστομίσει, τον ξέρω καλα! Έτσι σοβαρεψα και πήρα μια βαθιά ανάσα). Τι επρόκειτο να πεις Elian?
Elian: Ποτέ δεν σε αγάπησα Irene!!! (Το είπα καθώς η καρδια μου σκιστηκε στα δυο ενώ εκείνη είχε καταλάβει ότι προσπαθούσα να την απομακρύνω από δίπλα μου για το καλό της καθώς σοβαρεψε και με κοίταξε με πονεμένο σοβαρό βλέμμα σαν το δικό μου).
Irene: Φυσικά!! Πιστευεις ότι είμαι χαζή?!!!
Elian: Ποτέ!!!
Irene: Εφόσον θέλεις να χωρίσουμε γιατί ο πατέρας μου πληγωσε τον εγωισμό σου και το ποιος είσαι, πιστεύοντας ότι εγω και η θυσία μου να τα αφήσω όλα για σένα είναι ένα τίποτα, ας χωρίσουμε!!!
(Του είπα ενω τα δάκρυα μου που είχαν σταματήσει για λίγο, άρχισαν να κάνουν την εμφάνιση τους).
Elian: Αυτό θέλω και αυτό σου ζητάω για τελευταία φορά που σε βλέπω!!!
Irene: Φυσικά, αλλά θα σου ζητήσω και εγώ κάτι για τελευταία φορά....

Elian pov
Αμέσως τότε έτρεξε στην αγκαλιά μου χωρίς να αντιδρασω καθώς ήταν το τελευταίο μας αντίο. Και τότε ένωσε τα χείλια μας. Χωρίς να αντισταθώ την φίλησα ενώ τα δάκρυα μου κάνανε την εμφάνιση τους μιας και τα κρατουσα αρκετές ώρες!!! Έτσι πριν τα δάκρυα μου φτάσουν στα χείλη μας εκείνη απομακρυνθηκε σταματώντας απότομα το υγρό φίλη μας από τα καυτά της δάκρυα και έφυγε τρέχοντας από το δωμάτιο μου φωνάζοντας αδύναμα αντίο!!! Τότε από τα νεύρα μου, τον πόνο μου, την λύπη μου και από την αβάσταχτη αίσθηση σαν να μου χώριζαν στην μέση την καρδιά μου, μια αίσθηση που δεν είχα ξανά νιωσει ώστε να μπορέσω να το αντιμετωπίσω. Κατόρθωσα να τα σπάσω όλα μέσα στο δωμάτιο μου. Έτσι πριν πάω να σπάσω τα πιο πολύτιμα πράγματα η Eva με τον Daniel μπήκαν στο δωμάτιο και με σταμάτησαν έγκαιρα!!!

Daniel: Ρε μαλακα τι στα κομμάτια έχεις πάθει σήμερα?
Elian: Άσε με να τα διαλυσω όλα!!! Άσε με να χαθώ στο σκοτάδι μου!!!
Daniel: (Έβλεπα τον φίλο μου, πρώτη φορά σε τέτοια κατάσταση και καθώς κοίταξα την Eva για να της πω να καλέσει την Allison εκείνη είχε τρομοκρατηθει τόσο που της είπα να πάει να φέρει ένα ηρεμιστικό). Eva πηγαινε φέρε ένα ηρεμιστικό. Θα τα φροντίσω εγώ όλα εδώ!! Μην έρθεις εάν δεν σε φωνάξω!!!

Elian pov
Πραγματικά δεν ένιωθα τίποτα! Μόνο τον πόνο και αυτό σε έντονο τόνο! Ο Daniel προσπαθούσε να με ηρεμησει και έτσι χωρίς πολλά, πολλά ηρέμησα καθώς είχα να σκεφτώ και την αδερφή μου, τον τρόπο που θα δείξω την δύναμη μου και θα ξανά διεκδίκησω την μισή καρδιά που έχασα. Ο καημένος ο Daniel είχε σαστισει να με κοιτάει και να προσπαθεί να καταλάβει!!! Εκεινος πήρε αμέσως τηλέφωνο τον Christian για να έρθει. Καθώς εγώ προσπαθούσα να μαζέψω τον εαυτό μου. Δεν θέλω η αδερφή μου να με δει ετσι. Δεν θα το επιτρέψω να της θυμίσω τα χρόνια που ζήσαμε με τον πατέρα μας πριν χωρίσουν οι γονείς μας και μας χωρίσουν τον έναν από τον άλλον. Έτσι προσπάθησα να καθαρίσω το δωμάτιο μου ενώ ο Daniel προσπαθούσε να μάθει τι έχω πάθει! Φυσικά δεν πρόκειται να μιλήσω, τουλάχιστον όχι τωρα!!! Εκεινος έφυγε μετά από πολλές προσπάθειες....

ΚΑΤΙ ΑΠΡΟΣΜΕΝΟ Donde viven las historias. Descúbrelo ahora