hiç bir insanı çok özlemiş miydiniz? böyle içinizden dolup taşarcasına. saatlerce onun özleminden dolayı ağlamış mıydınız? jeongin yaptı. çok özledi, her gece onu düşünüp ağladı. ayrıldıkları için değildi bu özlemi, vanilya kokan teni öpemediği içindi. papatya gibi sapsarı saçları doya doya okşayamadığı içindi.
hyunjin gideli 3 ay olmuştu ve jeongin bitik hissediyordu. 2 günde 1 telefonda konuşmaları ona asla yetmiyordu. ona sarılmak istiyordu, dudaklarına öpücükler bırakmak istiyordu. 3 ayda ise hyunjin'in tedavisinde tek olan şey ayağını çok az oynatabilmesi olmuştu. yürümesi için daha 5 ay'a ihtiyacı olduğunu söylüyordu doktoru.
ha birde engel olamadığı kıskançlık. her ne kadar beomgyu'ya minnettar olsada bir o kadarda kıskanıyordu. arada bir hyunjin'in paylaştığı fotoğraflarda oldukça yakın duran ikili sinirini alt üst ediyordu. beomgyu ona istediği zaman sarılıyor, saçlarını karıştırıyordu. oysa burda oturup öylece onları izliyordu.
yani 3 gün öncesine kadar böyleydi. bir anda sinirle ve özlemle kendisine bir uçak bileti almıştı. ve burdaydı işte. hyunjin'i üç ay önce yolladığı uçakla o da peşinden gidiyordu. hiçbir şekilde haberi yoktu. neyseki elinde hastanesinin adı ve kaldığı oda vardı. ha birde azıcık olan ingilizcesi.
uçak iniş yaparken aklında çok fazla düşünce vardı. geçirebileceği en kötü uçuşu geçirmişti. indiğinde ise tek umudu hastanenin buraya yakın olmasıydı.
ve işte burdaydı. küçükken sadece filmlerde gördüğü, büyüdükçe ögrendiği resimlerden gördüğü ingilterede. havaalanını önünde bekleyen taksilerden birine atlayıp az buçuk ingilizcesiyle hastanenin yerini anlattı. gideceğimiz yere gidene kadar camdan ingilterenin insanlarını gözlemişti. eğlenceli gözüküyorlardı. koredeki havanın aksine ferah bir hava yoktu burda.
taksici onu uyarınca ayrıldı düşüncelerinden. verdiği 40 dolara içi acırken zengin olduğu geldi aklına.
"hadi bakalım jeongin. doğru sevgilinin yanına." dedi kendi kendine. resepsiyondaki kadının yanına gidip bozuk ingilizcesiyle sordu.
"hwang hyunjin adlı hastanın yakınıyım. girebilir miyim?"
kadın bilgisayardan kontrol ettikten sonra "okey, welcome." demişti. jeongin hafifçe gülümseyip asansörlere yürüdü. asansör korkusu olmasına rağmen 15. kata çıkabileceğini sanmıyordu. gerginlikle asansörün çıkmasını bekledi. aklından düşmesi gibi ihtimaller geçsede kendini bir şekilde sakinleştirmişti. sonunda 15. kata vardığında oda numarasına bakmıştı. 1789.
1783, 1784, 1785... ve en sonunda 1789. beyaz kapının önünde dururken kalbi çıkacak gibi atıyordu derin bir nefes alıp kapıyı araladı. yüzünde büyük bir gülümsemeyle içeri girdiğinde sevgilisinin sarı saçlarını toplayan bir beomgyu görmeyi beklemiyordu. boğazında minik bir yumru oluşsa da beomgyuyu ittirip kollarını açan sevgilisine gülümseyip oraya koşmuştu.
özlediği beden boynuna sarılırken gözleri dolmuştu. çok özlemişti. boynuna burnunu bastırıp kokusunu içine çekti derince. "sevgilim, hyunjin'im. çok özledim seni."
"neden haber vermedin. bende seni çok özledim." demişti hyunjin. bir yandanda jeongin'in ensesine doğru uzamış saçlarını okşuyordu.
"süpriz yapmak istedim aşkım. beğendin mi?" dedi geriye çekilirken. hyunjin kafasını iki yana sallamıştı. jeongin onun yüzüne düşen sarı saçlarını kulağının arkasına ittirip dudaklarına bir öpücük kondurdu. "oh be, dünya varmış." demişti ardından. burunlarını birbirine sürtüp burun ucuna bir öpücük kondurdu.
beomgyu ise ikisini yüzündeki minik gülümsemeyle izliyordu. elini jeongin'e uzatıp konuştu. "sonunda seni yüzyüze görebildim."
"memnun oldum tekrardan." demişti jeongin kendisine uzatılan eli sıkarken.
hyunjin birbiriyle iyi anlaşmış gözüken ikiliye gülümsemişti.
"ha bu arada hyunjin. tokan yine benim." deyip saçındaki mor tokayı çıkartıp bileğine doladı jeongin. hyunjin bu sefer ona kızmak yerine sarılırken jeongin özleminin düşündüğünden daha fazla olduğuna emin olmuştu.
kos aşkının pesinden jeonginim
waengyubeom kişisi bölüm at yazmak yerine attığım bölümlere yorum yapsaydı dunyamiz
im a lo$er, im a lo$er lover with a dollar sign it's a loser
im a lo♡er, im a lo♡er lover with a dollar sign it's a loser
iland-i&credible
