Jealous

Part-23(Unicode ver)

သူ အဆက်အသွယ်ဖြတ်ပြီး ထြက္သြားတာ 3နှစ်ရှိပြီ
သူ့ကိုလွမ်းနေတ့ဲ ကျမရ့ဲ စိတ်တွေကတော့ ခုထိနေသားမကျသေး။

လွမ်းတယ်။ သူန့ဲအမှတ်တရတွေကိုပြန်တွေးရင်း ညတိုင်းငိုနေမိတာ
ခုဆို ရက်ပေါင်း1095ရက်ရှိပြီ။ သူ ကျမစီပြန်လာမယ်လို့
ယုံကြည်နေတယ်။ ချစ်တယ်လို့ ဝန်မခံရဲခ့ဲတ့ဲ ကိုယ့်အပြစ်တွေကို
ကျေကျေနပ်နပ်ခံယူရင်း သူ့ကိုစောင့်နေဆဲ။

ဒီတစ်ခါတော့ liliစီကို jen အရောက်လှမ်းလာမယ်။
နှလုံးသားထဲမှာ jenအတွက် နည်းနည်းပဲဖြစ်ဖြစ် နေရာလေးချန်ထား
ပေးပါ။

lili အရင်ကလို အေးတိအေးစက်နေတက်တ့ဲသူမဟုတ်တော့ပဲ
အပေါင်းအသင်းတွေလည်းများလာခ့ဲတယ်။ ပျော်မလားဆိုပြီး
တွဲခ့ဲတ့ဲ မိန်းကလေးတွေကလည်းမနည်းတော့။
နှလုံးသားကတော့ နာကျင်မယ်မှန်းသိသိရက်န့ဲကို
တစ်စုံတစ်ယောက်ကို မက်မက်မောမော တမ်းတနေတုန်း။

"lili နင်koreaမပြန်တော့ဘူးလား"

"ငါမပြန်ချင်ဘူး chae
ခုလည်းအဆင်ပြေနေတာပဲလေ"

"ရှောင်ပြေးနေလို့ ရတ့ဲအရာမှ မဟုတ္တာliliရယ်
ဒီတစ်ခါ နင်ရ့ဲ ပန်းချီပြပွဲကို koreaမွာပါ ပြရအောင်လေနော်"

"ငါ သူန့ဲ ရင်မဆိုင်ရဲသေးဘူး"

"နင်မှာ ဘာအမွားမွမွ မရှိတာ ဘာလို့ ရင်မဆိုင်ရဲရမှာလဲ
သူ့ရှေ့မှာ ခေါင်းမော့ရင်ကော့ပြီး အလှပဆုံးပြုံးနေလိုက်ပေါ့ဟာ
ပြီးတော့ unnie sooကိုလည်း စဉ်းစားပေးလိုက်ပါဦး
သူ့JS groupမှာနင့်ကိုArtန့ဲပတ်သက်တ့ဲ အလုပ်လေးတွေ
ဝင်လုပ်စေချင်နေတာမလား
unnieက နင့်ကျေးဇူးရှင်ဆိုလည်း မမှားဘူးနော်"

"ဟုတ်တယ် unnie အတွက်တော့ ငါထည့်စဉ်းစားရဦးမယ်
unnieက ငါ့ကို သိပ်ဂရုစိုက်ပေးတာလေ"

"အ့ဲတာဆို ဒီတစ်ခေါက် ငါkoreaပြန်ဖို့ လေယာဉ်လက်မှတ်ဖြတ်ရင်
နင့်အတွက်ပါ ပိုဖြတ်လိုက်ပြီနော်"

"နင်ဆိုသည်မှာလည်း ဇွတ်နော်
လုပ်ချင်တာသာလုပ်တော့" ဟုပြောရင်း အပြင်ထွက်ဖို့ ပြင်လိုက်သည်။

"ဟ့ဲ.... နင်ဘယ်သွားမလို့လဲ ညနေစာအတူတူစားမလို့ပါဆို"

"ချိန်းထားတယ်ရှိတယ် ကိုယ့်ဘာသာ စားလိုက်တော့"

"ဘယ်သူန့ဲလဲ?"

"sweet န့ဲ"

"နင် အ့ဲလို အပျော်တွဲနေတာတွေ ဘယ်တော့ရပ်မှာလဲ
ပြီးတော့ ဟိုတစ်ယောက်ကိုလဲ မေ့နိုင်တာမဟုတ်ပဲန့ဲများ"

"တော်တော့ chae သူ့အကြောင်းထပ်မပြောန့ဲ"လို့ပြောရင်း
တံခါးကို စောင့်ပိတ်ကာ ထွက်လာခ့ဲလိုက်သည်။
သူ့ကို သတိရနေမိတ့ဲ ကိုယ့်စိတ်ကိုယ်လည်း မုန်းလှပါပြီ။

chaeကေတာ့ တံခါးစောင့်ပိတ်ကာ ထွက်သွားတ့ဲ
liliကိုကြည့်ရင်း အခ်စ္က လူကိုပုံစံအမျိုးမျိုးပြောင်းလဲ
စေပါလားလို့ တွေးလိုက်မိသည်။
အချစ်ကြောင့် နူးညံ့ခ့ဲသလို အချစ်ကြောင့်ပဲ မာကျောတက်ခ့ဲတယ်လေ။

"sweet"

"ပြောလေ li"

"ကိုယ်နောက် အပတ်လောက် koreaပြန်ဖြစ်မယ်ထင်တယ်"

"why li????
မပြန်လို့မရဘူးလာဟင်"

"မရလို့ပါ sweetရယ်
ဟိုကိုပြန်မှာက အလုပ်ကိစ္စတွေကြောင့်ရောလေ"

"sweetတော့ liကို လွမ်းနေတော့မှာပဲ
လိုက်ခ့ဲချင်ပေမ့ဲ အလုပ်တွေကလည်းရှိသေးတယ်
အလုပ်တွေပြီးတာန့ဲလိုက်လာခ့ဲလို့ရတယ်မဟုတ်လားဟင်"

"ရတာပေါ့ sweetရ့ဲ"

ထိုအခါမွ ကျေနပ်သွားသည့်ဟန်ဖြင့် liliနဖူးကို အနမ်းလေးလာပေးသည်
လေ။ ပြန်မတုန့်ပြန်မိပေမ့ဲ ငြိမ်တော့ခံနေမိသည်။
အမွန္ဆို ဘယ်ကောင်မလေးန့ဲမှ ကြာကြာမတွဲဖြစ်။
sweet ဆိုသည့်တစ်ယောက်နှင့်တော့ မြဲနေသည်ပြောရမည်။

သူက မေတ္တာတွေပေးပြီး သိပ်ဂရုစိုက်တယ်လေ။
တစ်စုံတစ်ယောက်စီက မရခ့ဲဘူးတဲ့ ဂရုစိုက်မှုတွေကို
သူ့စီက အပြည့်အဝရနေတော့ သာယာနေမိတာ သဘာဝပဲမလား?

ဦးနှောက်ကို ထိုဂရုစိုက်မှုတွေကို အပြည့်အဝ လက်ခံပေးနေပေမ့ဲ
အလိုက်မသိတ့ဲ နှလုံးသားကတော့ မပြောင်းမလဲပဲ
သူမ မွ သူမဖြစ်နေလေရ့ဲ။

koreaကိုပြန်တ့ဲအခါ ကိုယ့်နှလုံးသားရ့ဲ ဆန္ဒတွေကို ထိန်းချုပ်ထညးနိုင်ဖို့
အကြိမ်ကြိမ် ဆုတောင်းမိနေတော့သည်။

မချစ်လို့ သူ့ရှေ့က ထွက်ပြေးခ့ဲခြင်းမျိုးမှ မဟုတ္တာ
ကိုယ္က သိပ်ချစ်လွန်းနေတော့ ကိုယ့်အချစ်တွေက သူမကို
အနှောက်ယှက်ဖြစ်နေမှာစိုးလို့သာ သူမန့ဲ ဝေးရာပြေးထွက်လာခ့ဲတာလေ။

နှလုံးသားက သူ့ပိုင်ရှင်ရှိရာ အရပ္ကို ပြန်ရောက်တ့ဲအခါ
ကိုယ့်အမိန့်တွေကို ဆက်ပြီး နာခံနေပါဦး မလား...........

.............................................................................................

Reader 1 ယောက်ချင်းစီတိုင်းကို ကျေးဇူးတင်ပါတယ်နော်🙏
Thank you❤ Love you❤