unnie soo ရုံးခန်းကပြန်လာတော့ စားပွဲပေါ်မှာမှောက်အိပ်နေတ့ဲ
သူမ။ခုနက ငိုထားရတာ ပင်ပန်းသွားလို့ ထင်ပါရ့ဲ။
အ့ဲလိုအကြာကြီး အိပ်နေရင် ဇက်တွေဘာတွေနာမှာ စိုးတာကြောင့်
သူမ ကိုယ်လေးကို ညင်ညင်သာသာလေးပွေ့ကာ ဆိုဖာပေါ်
ခေါ်လာခ့ဲလိုက်သည်။
သူမခေါင်းလေးကို ကျမပေါင်ပေါ် တင်လိုက်သည်ထိ ထိုအနှိိီမလေးမှာ
မနိုးသေး။
နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက်အိပ်ပျော်နေသည်မှာ တကယ့်ကို ကလေးလေး
တစ်ယောက်လိုပင်။
တစ်နာရီကျော်လောက်ကြာမှ နိုးလာပြီထင်ပါတယ် လှုပ်စိလှုပ်စိ
လုပ်နေတယ်လေ။
မျက်လုံးလေးပွင့်လာတော့ က်မကို မြင်ပြီး လန့်သွားတယ် ထင်ပါရ့ဲ
ကြောင်တောင်တောင်လေး ကြည့်နေလေရ့ဲ။
"နိုးပြီလား"
"inn"
"အ့ဲတာဆိုလည်း ထဦး ပေါင်တွေတောင့်နေပြီ"
ကျမပြောလိုက်မှ အားနာသွားတယ် ထင်ပါရ့ဲ သူမေလးက
ခပ်မြန်မြန် ထ ထိုင်နေသည်။
"စားပွဲပေါ်မှောက်အိပ်ရင် ဇက်နာမှာစိုးလို့"
"ကျေးဇူးနော် li"
"liတို့ ကြားမှာ ကျေးဇူးဆိုတာ လိုလို့လားjen"
"လိုတာပေါ့ liရ့ဲ
liန့ဲ jenန့ဲက ဘာမွ မွ မတော်ပဲလေ"
"နောက်တော်ရမှာပဲမလား"
"ဘာကို ပြောတာလဲ li"
"jen appa ပြောထားတ့ဲ ကိစ္စလေ
liလက်ခံလိုက်တော့မလို့ "
"တကယ္လား li"
စပ်ဖြီးဖြီးလေးန့ဲ ပြန်မေးနေသည့် သူမကို
အချစ်တွေ ပိုရပြန်ပါတယ်။ကျန်ကိစ္စတွေခေါင်းထဲ မထည့်ချင်တော့
သူမကိုပဲရွေးချယ်လိုက်တော့မည်။
သူမကို ရွေးချယ်လိုက်လို့ ရင်ဆိုင်ရမ့ဲ အရာအားလုံးကို
ကျေကျေနပ်နပ်ကြီး ရင်ဆိုင်သွားမှာပါ။
ကိုယ့်မှာ သူမေလး ရှိနေရင်ပဲ ရပြီ။
"တကယ်ပြောတာ jen
liလက်ခံလိုက်ပြီ"
ဘာမွ ဆက်မပြောပဲ ကိုယ့်ကို လာဖတ္ကာ ငိုနေတ့ံဲသူမ။
သူမ ကိုယ်လေးကို အချိန်တော်တော်ကြာကြာ ပြန်ဖတ်ပေးထားမိသည်။
YOU ARE READING
Jealous
Randomကိုယ့္စကားဆို အၿမဲနားမေထာင္တက္တ့ဲ ကိုယ့္ရ႕ဲ နွလံုးသားႀကီးက ခုလည္း မင္းမွ မဟုတ္ရင္ခ်စ္မေပးနိုင္ဘူးဆိုၿပီး ဆႏၵေတြျပေနေလရ႕ဲ...
