រសៀលគងចុងប្រឹក្សា សត្វបក្សាបក្សីតូចធំប្រមូលផ្ដុំទទះស្លាបហើរលេងយ៉ាងក្សេមក្សាន្ត ខណៈវាយោបោកបក់ផ្ទៃទឹក ជាប់សត្វនាមថាជាមេរំខានឲ្យមនុស្សមាឌធំកម្រើកត្របកភ្នែកបើកចេញពីគ្នាទាំងចិត្តមិនចង់ ។ នាយក្រោកឡើងសម្លឹងមើលរាងតូចក្នុងរង្វង់ដៃដោយក្ដីស្ញើចសរសើរ ផ្ទៃមុខស្រស់ផូរផង់ហាក់ឆក់ទាញដួងចិត្តឲ្យលង់ងើបមុខលែងរួច ។ ជុងហ្គុកញញឹមចុងមាត់បន្តិចក្រោយពីនឹកឃើញរឿងកាលពីព្រឹក និងសម្លេងដែលរាងតូចហៅគេថាលោកប្ដី ។ នាយរហ័សឱនទៅថើបលើថ្ពាល់ថេហ្យុងមួយខ្សឺតបង្អូសមកដល់កញ្ចឹងករនិងបន្តមកខ្នងរលោងស្រិល ដំបូងថាថើបតែមួយខ្សឺតប៉ុណ្ណោះ ប៉ុន្តែកាន់តែថើបកាន់តែញៀន ទើបកំលោះសង្ហារឡើងមកទ្រោបពីលើកាយតូច លើកជើងគេម្ខាងមកពាក់ស្មាររបស់ខ្លួន ឯជើងម្ខាងទៀតកៀបជាប់ចង្កេះ មុននឹងស៊កភាពមហិមារឹងកំព្រឹសចូលខ្លួនរាងតូច រួមជាមួយនិងការសម្រុកញាប់ៗ។
" អឹម...អឹស..ជុង..ជុងហ្គុក លោកពិតជាល្មោភពិតមែន..អឺស " ដោយសារតែមានការរំខានពីសំណាក់អ្នកជាប្ដី មនុស្សមាឌតូចត្រូវភ្ញាក់ឡើងទាំងអារម្មណ៍ធុញថប់ដល់កំពូល ។ គ្រាន់តែបើកភ្នែកភ្លាម សម្លេងថ្ងួចថ្ងូរក៏បន្លឺចេញពីបបូរមាត់របស់គេភ្លែត រីឯចង្កេះក៏ពើងទៅរកនាយដោយហាមពុំបាន។
" អ្នកណាប្រើ..ឲ្យឯងទាក់ទាញធ្វើអី?..ស៊ត អ-អ្ហឹស វាជាកំហុសរបស់ឯង កុំបន្ទោសយើង " មាត់និយាយផង ខណៈចង្កេះក៏ប្រឹងដោលសម្រុកញាប់ៗបោកផ្ទុបនិងកូនល្អាងតូចជាមួយក្ដីសុខហូរហៀរពិបាកបែងចែក ។ កំលោះពាណិជ្ជករឱនទៅថើបពីកំភួនជើងប្រដេញដល់គល់ភ្លៅទាំងងប់ងល់ ឈ្លក់វង្វេងមិនចង់ឈប់ ទោះឲ្យនាយសុីក្មេងនេះដល់ស្អែកទៀតក៏មិនធុញផង។
" អ្ហឹសៗ~..ថ្នមៗ " ដៃតូចស្រឡូនទ្រវែងប្រឹងក្ដាប់ពូកទប់ទល់និងភាពល្ហល្ហេវចូលមកវាយលុក ព្រមទាំងសេចក្ដីសុខពិបាកអារកាត់ដែលកំពុងតែគ្របដណ្ដប់ក្នុងគំនិតរបស់គេមិនបាត់ ។ មាត់និយាយថាឲ្យគេថ្នម តែសាកតែគេលេងតិចៗច្បាស់ជាសុំឲ្យនាយបន្ថែមល្បឿនមិនខាន។
ជុងហ្គុកព្រូសខ្យល់ក្ដៅគគុកហោះជុំវិញបន្ទប់ មុននឹងសម្លឹងមើលទៅរាងកាយខាងក្រោមទ្រូងរបស់នាយជាមួយគំនិតរពិលរប៉ូច ភ្លាមៗកំលោះសង្ហារស្រាប់តែបញ្ឈប់ចលនាបណ្ដាលឲ្យថេហ្យុងដឹងស្មារតីមកវិញមិនខុសពីយកដែកឆក់មកឆក់បេះដូង។
" ជុងហ្គុក.... " ថេហ្យុងហៅនាយបង្អូសសម្លេងរបៀបសុំអង្វរករ ខណៈនាយសង្ហារបានត្រឹមញញឹមខិល ច្រត់ដៃនិងពូកហាក់ដូចជាកំពុងតែស្នើរឲ្យគេធ្វើអ្វីម្យ៉ាង។
" ហៅយើងថាលោកប្ដីសម្លាញ់ឬDaddy "
" ជុង... " មនុស្សមាឌតូចជ្រួញចិញ្ចើមធ្វើមុខជូរ ទោះដល់ដំណាក់កាលធ្លាក់ពីលើយន្តហោះគ្មានឆ័ត្រយោងជំនួញក៏គេមិនហារមាត់ហៅនាយបែបនេះដែរ។
" ហៅឬអត់? " ជុងហ្គុកដាក់កំហិត ផ្ទៃមុខនាយឱនមកកាន់តែជិតថេហ្យុង ជាសញ្ញាប្រកាសអាសន្នត្រៀមឲ្យអាល្អិតរកជំនួយមកជាបន្ទាន់។
" លោក..គឺថា... "
" ចឹងធ្វើវាខ្លួនឯងទៅ " ដោយសារចង់ឈ្នះថេហ្យុងខ្លាំងពេក ទាំងដែលនាយក៏ស្ទើរតែផ្ទុះ ស្ទះខ្យល់ស្លាប់ក្នុងខណៈនេះទៅហើយ ប៉ុន្តែកំលោះសង្ហារបែរជាដកភាពរឹងមាំចេញពីរាងតូច ទម្លាក់ខ្លួនគេងរងចាំឲ្យថេហ្យុងព្រមនិយាយពាក្យនោះ។
" ជុងហ្គុក...លោកមិន...ល-លោក ហិុើយ " ធ្វើខ្លួនឯងក៏បាន!! ចុងប្រយោគមនុស្សមាឌតូចបន្លឺឡើងក្នុងចិត្ត ប្រមូលភាពក្លាហានឡើងទៅអង្គុយពីលើនាយ ទើបចាប់កាន់កូនសម្លាញ់នាយកំលោះស៊កចូលក្នុងរាងកាយគេថ្នមៗទាំងខាំមាត់ទប់ភាពអៀនខ្មាស់ មកដល់ដំណាក់កាលនេះទៅហើយ ទ្រាំឲ្យចប់មួយទឹកសិនទៅ។
" អ្ហឹស...អ្ហឺសៗ... " កាយតូចធ្វើចលនាតិចៗពីលើខ្លួនមនុស្សមាឌធំ ខណៈញើសស្រក់ហូរតាមជើងសក់មិនដាក់ ចំណែកជុងហ្គុកឯណេះវិញប្រឹងទប់កម្លាំងមិនដោលពីក្រោម នាយស្ទើរតែស្ទះស្លាប់ដោយសារថេហ៍មិនលេងខ្លាំងៗតាមអារម្មណ៍នាយត្រូវការសោះ។
" ជុង...អ្ហឹស...Da-Daddy អ្ហឹសៗ.. " គ្រាន់តែឮសម្លេងរាងតូចហៅនាយថាDaddyភ្លាម ជុងហ្គុកបញ្ចេញស្នាមញញឹមមានប្រៀបទើបប្រញាប់សម្រុកពីក្រោមលឿនៗបណ្ដាលឲ្យអាល្អិតរលាក់ខ្លួនដូចជិះសេះ ។
ផ្លាប់ៗ !!
" អ៎ស... " ទីបំផុតអ្វីៗគ្រប់យ៉ាងក៏រួចរាល់ ជុងហ្គុកសំងំបញ្ចូលកូនសត្វតូចៗចូលទៅក្នុងខ្លួនរាងតូច ស្របពេលថេហ្យុងទម្លាក់ខ្លួនដេកពីលើនាយទាំងដកដង្ហើមញាប់ស្អេក ។ ឃើញឱកាសល្អមកដល់ នាយប្រញាប់គ្រលាស់ថេហ្យុងមកក្រោមទ្រូងវិញមុននឹងបន្តល្បែងក្ដៅសាច់ជាមួយភរិយាគេបន្តទៀត មិនដឹងថាបញ្ឈប់ម៉ោងប៉ុន្មាននោះទេ ដឹងត្រឹមថាអាល្អិតបាត់មាត់បាត់ករតែប៉ុណ្ណឹង។
YOU ARE READING
លក្ខខណ្ឌបេះដូង ភរិយាកុងត្រា(END✅)
Fanfiction[ COMPLETE ] " ត្រូវហើយ អាពាហ៍ពិពាហ៍របស់ពួកយើង ចងភ្ជាប់ជាមួយពាក្យថាលក្ខខណ្ឌ លក្ខខណ្ឌតម្រូវឲ្យអូនស្រឡាញ់បង លក្ខខណ្ឌតម្រូវឲ្យអូនទទួលបានភាពកក់ក្ដៅពីបង លក្ខខណ្ឌតម្រូវឲ្យអូនលែងលះជាមួយបង ប្រណិប័តន៍តាមកុងត្រាដែលបងកំណត់ រួមនិងទឹកប៊ិចសុីញ៉េមានលាយលក្ខ័អក្សររួ...