បន្ទាប់ពីបានជូនថេហ្យុងទៅដល់ផ្ទះ ជីមីនក៏រហ័សខលហៅណាយ៏ឲ្យមកជួបគ្នានៅហាងកាហ្វេមួយដើម្បីពិភាក្សារឿងមួយចំនួនដែលគេចង់ដឹង ក៏ដូចជាចង់ជួយមិត្តផង ឃើញគេយំក្ដោបទូរស័ព្ទជាប់មិនរបេះ ហើយទូរស័ព្ទក៏ជារបស់ម៉ារៀហ៍ទៀតសោតទើបអាល្អិតសន្មតថានេះប្រាកដជាជម្លោះទាស់ទែងរវាងនាយតូចនិងប្អូនមិនខាន។
" ណាយ៏ ខាងនេះ!! " ជីមីនលើកដៃជាសញ្ញាទើបណាយ៏ប្រញាប់ដើរមកកាន់តុអាល្អិតដែលស្ថិតនៅខាងក្រៅនិងមិនសូវមានមនុស្សប៉ុន្មានទេ។
" តើថេហ៍យ៉ាងម៉េចទៅហើយ?យើងភ័យស្ទើរស្លាប់ពេលដែលឯងខលមកប្រាប់យើងបែបនេះ " ទម្លាក់ខ្លួនអង្គុយលើកៅអីទល់មុខនាយតូចជីមីនភ្លាម កំលោះណាយ៏រហ័សហារស្ដីពីអារម្មណ៍ខ្លួនប្រាប់ទៅមិត្តសម្លាញ់ភ្លាម ថ្ងៃនេះគួរណាស់តែបន្ទោសអាបុិព្រានវិចតូទើបត្រូវ បើគេនៅធានាថាថេហ្យុងនិងគ្មានរឿងបែបនេះកើតឡើងមកលើគេនោះទេ។
" កំពុងសម្រាកនៅផ្ទះ "
" មែនហើយ ឯងថាដឹងតម្រុយពីរឿងនោះ? "
" អឹម...ចាំបន្តិច " បញ្ចប់ការសន្ទនានាយតូចរហ័សទាញយកទូរស័ព្ទនោះចេញមកនិងបើកមើល រូបភាពតាំងអេក្រង់ជារូបម៉ារៀហ៍ ប៉ុន្តែតើមានរឿងអីកើតឡើងឲ្យពិតប្រាកដ?ម៉េចបានជាថេហ៍ក្ដាប់ទូរស័ព្ទនេះជាប់បានល្អខ្លាំងម្ល៉េះ?
" ស្រីកញ្ជ្រោងម៉ារៀហ៍?យកមកធ្វើអី?ឆាប់ទុកភ្លាម គ្រាន់តែឃើញរូបថតយើងក៏ចង់ទះឲ្យខ្ទិចទេ "
" មិនមែនទេ ស្ដាប់យើងនិយាយឲ្យអស់សិន " រាងតូចជីមីនប្រញាប់និយាយហេតុការណ៍ដែលគេដឹងបន្តិចបន្តួចពេលបានសួរបុគ្គលិកនៅជាន់នោះ ពួកគេប្រាប់ត្រួសៗប៉ុណ្ណោះ គឺឮសម្លេងឈ្លោះគ្នាខ្លាំងៗនៅអូហ្វីសម៉ារៀហ៍ បន្ទាប់មកពេលឃើញជុងហ្គុកមកមួយភ្លែតក៏បីនាងកាត់មុខគ្រប់គ្នាហាក់មិនខ្មាស់។
" យើងថាប្រាកដជាល្បិចស្រីមុខក្រាស់នេះមិនខាន ព្រះអើយ!!បើយើងបាននៅដែរច្បាស់ជាទះនាងឲ្យវៀចថ្គាមមិនខាន " ណាយ៏និយាយបណ្ដើរក៏ធ្វើកាយវិការបណ្ដើរ ស្របពេលជីមីនបែរជាកំពុងតែចុចចូលមើលក្នុងទូរស័ព្ទនាងតូចក៏ប្រទះឃើញសារចម្លែកៗជាច្រើន ព្រមទាំងការផ្ញើររូបភាពទៅនរណាម្នាក់ដែលអាថ៌កំបាំងទៀត មិនចាំយូរជីមីនក៏បក់ដៃហៅណាយ៏ឲ្យមកជួយមើល។
" ឈប់កាយវិការទៀតទៅ មកជួយមើលបន្តិច លេខនេះឯងស្គាល់ទេ? "
" លេខនេះដូចប្រហែលៗ...ឈប់ ចាំយើងសាកខលទៅសិន " នាយតូចទាញយកទូរស័ព្ទចុចខលទៅលេខនោះយ៉ាងលឿន បន្តិចក្រោយមកទើបមានអ្នកលើក។
« ហាឡូ!អ្នកណាគេ? »
" លោកជុង?ជាលោកជុងមែនទេ? " ណាយ៏បើកភ្នែកធំៗច្រឡោតសួរខ្សែរយៈម្ខាងទៀតបែបចង់បញ្ជាក់ពីសំឡេង ត្បិតគេអាចចាំបានខ្លះដែរ មិនមែនខ្សោះពេកនោះទេ។
« ត្រូវហើយគឺខ្ញុំ លោកជា.... »
" ណាយ៏ គឺខ្ញុំមិត្តរបស់ថេហ៍នោះអី "
« អរ..ណាយ៏ តើមានអីឬ? »
" គ្មានអីទេ ជម្រាបលា " ទឺត*
" ជាបងប្រុស?ស្លាប់ ចឹងមានតែ...ម៉ារៀហ៍ព្យាយាមបំបែកថេហ៍និងបងប្រុស? " ជីមីន
" វាជាការពិត?? "
" ប៉ាអ៊ុំ? " ណាយ៏និងជីមីនឧទានឡើងព្រមគ្នាដោយសេចក្ដីភ្ញាក់ផ្អើលនិងងាកទៅមើលលោកឌីអេនបោះជំហ៊ានមកកាន់តុរបស់ពួកគេជាមួយទឹកមុខគួរឲ្យខ្លាច ។
" អ៊ុំសួរថា តើវាជាការពិតមែនទេ? " ឆ្លើយអីបានបើអណ្ដាតវាគ្រលាស់មិនចេញផងនោះ? ណាយ៍និងរាងតូចជីមីនងាកមកសម្លឹងមុខគ្នាភ្លឹសៗ ព្រមទាំងលេបទឹកមាត់ដោយក្ដីរន្ធត់ មកដល់ដំណាក់កាលនេះហើយបើមិនប្រាប់ប្រាកដជាវេទនាមិនខាន។
YOU ARE READING
លក្ខខណ្ឌបេះដូង ភរិយាកុងត្រា(END✅)
Fanfiction[ COMPLETE ] " ត្រូវហើយ អាពាហ៍ពិពាហ៍របស់ពួកយើង ចងភ្ជាប់ជាមួយពាក្យថាលក្ខខណ្ឌ លក្ខខណ្ឌតម្រូវឲ្យអូនស្រឡាញ់បង លក្ខខណ្ឌតម្រូវឲ្យអូនទទួលបានភាពកក់ក្ដៅពីបង លក្ខខណ្ឌតម្រូវឲ្យអូនលែងលះជាមួយបង ប្រណិប័តន៍តាមកុងត្រាដែលបងកំណត់ រួមនិងទឹកប៊ិចសុីញ៉េមានលាយលក្ខ័អក្សររួ...