CHAPTER 18

25 21 1
                                    

A/N:

Ang eksenang ito ay maselan kailangan nyo ng timba para pang salo ng luha hahahaha

THE TRUTH


Lucielle's POV

Gaya nga ng pinagusapan namin ni Shara ay papunta na ako ngayon sa MOA kung saan kami magkikita, nagpaalam naman na ako kila mama at ang sabi lang sakin wag daw ako papagabi dahil delikado.

Sumakay na ako ng jeep at nakarating agad ako sa pupuntahan ko, chinat ko si Shara na nandito na ako at on the way na daw sya.

Yes po pwends na kami sa epbe

Bumili muna ako ng makakain ko dahil medyo matagal tagal pa ang dating ni Shara, sinabi ko din sakanya na nandito lang ako sa bench nakaupo. Habang nilalantakan ko ang pagkain ko ay hindi ko maiwasang hindi tignan yung mag shotang nag lalampungan sa harapan ko.

Walang porneber mga hangal!

Tumingin sila sa gawi ko at nakita nila akong nakatingin sakanila, tinarayan ako nung babae at sumenyas naman sakanya yung shota nya na wag na akong patulan.

Subukan mong lumapit sakin, mapapanot ka!

Tinarayan ko lang din sya at sumigaw ng..... "Walang porneber mga ulowl, beklog lang hindi naghihiwalay". Ay gsgo ano sinabi ko?

Tinitigan ako ng masama nung babae pati din yung lalaki tapos idagdag mo pa yung mga taong nakarinig sa sinabi ko.

Tingin tingin nyo jan? Ngayon lang ba kayo nakakita ng maganda hmppp!!

Yumuko ako dahil para akong napahiya pero hindi parang yun eh napahiya na talaga ako, tsngina naman kasing bunganga to hindi matahimik.

Like mother, like daughter. Tama ba?

Pinagtuonan ko nalang ng pansin yung kinakain ko at hindi na sila pinansin, maya-maya pa ay dumating na si Shara na may dalang supot ng pagkain. Ayoosssss!!!!

"Uyy kanina kapa dyan? Sorry if I'm late traffic kasi eh", paliwanag nya at tumabi sakin sa pag upo. Umusog naman ako para mabigyan sya ng espasyo.

"Ayos lang yun, btw pagkain ba yang dala mo?", sabi ko at tinignan ang dala nyang supot. Kumikinang ang aking mga mata sa nakita.

Pagkain nga, hoooraaaaay!!!

"Para mamaya yan kapag nagkwentuhan tayo may pagkain tayong papapakin", sabi nya at pinagitna samin ang dalang supot.

Tahimik lang kami, naghihintay kung sino ang unang mag sasalita. Pinagtitinginan parin ako ng mga tao dahil sa sinabi ko kanina, sana hindi sya mag tanong kung bakit nakatingin sakin mga pepol dito. Kasi naman kasi eh!

"Let's start our conversation to what I've said to you yesterday", simula nya sa topic. Tumingin naman ako sakanya at nag hihintay na mag salita ulit.

Huminga muna sya ang nagsalita ulit.... "Because Haru saw Hero and I together in the building where Haru and I also met, he didn't know what we were talking about so that's how he reacted. He didn't wait for us to explain, he walked quickly and left us. About a few days after he found out that Hero and I were meeting, I tried to talk to him but he pushed me away and then told me not to approach him", sabi nya. Nakikita ko ang pamumuo ng luha nya at halatang pinipigilan ang pag iyak, kita ko rin sakanya kung gaano kasakit sa part nya na ipagtabuyan ng taong mahal nya.

THE BATTLE OF LOVE (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon