Equatorial Line | LS

Yirmi

Medya: Sana dizeler yazmak istiyorum beyefendi. Ama maalesef edebiyat yeteneğim sıfır.

Harold 🦋: Konuşmalıyız.

Mavişim 🦔: Özür dilerim.

Harold 🦋: Özür dilemeni istemiyorum. Sadece konu hakkında konuşmalıyız.

Defalarca özür dilesem gene de vicdanım susmayacaktı. Çünkü yakalanmamızın tek suçlusu bendim. Eğer Ian ile tanışmasam, Matt'i kullanmasam onlar fotoğrafımızı çekip paylaşmayacaklardı.

Mavişim 🦔: Suçlu benim. İşinden olmaman için elimden geleni yapacağıma söz veriyorum.

Harold 🦋: Konuşmama izin verir misin?

Mavişim 🦔: Gerekirse okuldan atılırım, hiç sorun değil. Yeter ki sen zarar görme.

Harold 🦋: Louis.

Mavişim 🦔: Efendim.

Harold 🦋: İşimden olmayacağım. Senin de atılmaman için müdür ile konuşacağım.

Mavişim 🦔: Nasıl?

Harold 🦋: Sana bir türlü söyleyemedim. Aslında söyleyecek cesareti bulamadım kendimde.

Harold 🦋: Demek istediğim, terfi istemiştim. Ve geçen gün kabul edilmiş. İşimden olmayacağım.

Ekrana kocaman mavilerimle bakakaldım. O gidiyordu.

Mavişim 🦔: Nereye gidiyorsun? Ne zaman?

Harold 🦋: Önemli olan bu değil. Müdür ile konuşacağım, endişelenmeni gerektirecek bir şey yok.

Harry işinden olmayacağı için sevinmiştim, ama gidiyordu. Nereye gideceğini de söylemiyordu üstelik.

Mavişim 🦔: Nereye gideceğini söylemeyecek misin?

Harold 🦋: Şu an değil.

Mavişim 🦔: Ne demek şu an değil? Giderken mi söylemeyi planlıyorsun?!

Yatağımın üzerinde bağdaş kurmuş, sinirden ağlamak üzereydim. Her şey bir anda nasıl boka sarmıştı?

Harold 🦋: Louis, lütfen. Bu konuyu yüz yüze konuşalım. İstersen yarın okula gelme. Ben müdür ile konuştuktan sonra için rahat bir şekilde gelebilirsin.

(Görüldü.)

Telefonu hırsla yatağın ayak ucuna fırlattım. Ian ve Matt'i öldürmek istiyordum. O ikisi huzurla ilerleyen ilişkime zarar verdiler.

Yüzüstü yatarak yastığıma gömüldüm. Gözyaşlarım akmaya başlarken boğazımdan yukarı acı bir çığlık çıktı.