Evvel zaman içinde kalbur zaman içinde. Ruh bedene hapsolduğunda, acı ruha aşık olduğunda. Kutsal olmayan bir çocuk yer yüzüne indiğinde.
Bir masal başladı... cinayeti, ilk kendini öldüren bir çocuğun ellerinde. Kanlı ellere mucizevi bir nur indiği...
Vote sayısı ve yorumlar o kadar az ki, kalbim kırılmıyor desem yalan olur. Umarım bu düzen en kısa sürede düzelir.
Sizleriseviyorum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Şarkı : VIRA -Good Complex
🍷İyi okumalar 🍷
Ruhum buz tabakasının altındaydı. Esir olduğum soğuk suda kurtulmak yerine daha derine yüzdüm. İstediğim kadar buz tabakasını yumruklayıp kırmaya çalışsam da beceremeyecektim. Bende derinliklere dalıp ıssızlığın içinde kaybolmayı seçtim. İşte o zaman kimse var olduğumu bile bilmeyecekti... Sağ gözümden yanağıma doğru küçük tuzlu su damlası indi. Dudağıma döküldü. Dudaklarımın arasına yerleşen küçük tuzlu su dilimi yakarak boğazımda beni boğarak indi. Parmağı, kolumdaki doğum lekesinden sürterek aşağı iniyordu. Belimi saran baskı beni Barlasla bir bütün haline getirmişti. Sürekli bir bilinmezlikler içinde kayboluyordum. Susmadı kafamın içindeki çığlıklar. Dinmedi gözümden yaşlar. Yaşadığım hayat bir travmadan ibaretti. "Anlamıyorsun değil mi?" Sesi durgundu. Onun durgunluğu küçük taşları yerinden oynatacak kadar kuvvetliydi. " Sen bir hiçsin. Sığındığın yalnızlığın içinde bile yoksun. Seni var hissettiren benim varlığım." Bir yerden sonra artık tükenemezdik bile tamamen bittiğinde insan ne hissedebilirdi ki? Barlas'ın sadece yansımasını alan siyahi gözleri, aynayı bile eritecek bir ateşteparlıyordu. Ben o zaman anladım. Ben Barlas'a yenik düşmüştüm. Ben ona her şekilde yenik düşmüştüm. O benim için çok fazla güçlüydü.
Tekrar kendim için savaşmayı denedim ve tekrar kaybettim. Barlas doğum lekeme baktı. Parmakları kolumdan sürterek aşağa indi. "Hayatımda ilk defa hata yaptım Asya. Sana iyi niyet göstermem tamamen benim hatam." Karanlık geçmişle gurur duydu. Aydınlık geleceğe ışık tutmaya çalıştı. Kolumu tutup kendisine doğru döndürdü. Ne yapacağımı bilmiyordum. Ne yapacağını bilmiyordum. Onun karşısında öylece dikilip susuyordum. Neden, susup dikildiğim konusunda en ufak fikrim yoktu. Barlas, işaret parmağının tersiyle çenemin altına koyup başımı yukarı doğru kaldırdı. Gözlerimin içine değil de, sanki ruhuma bakıyordu. Can çekiştiğimi görüyor muydu? Ne fark ederdi ki bu ona sadece zevk verirdi. Yüzünü, yukarı kaldırdığı yüzüme yaklaştırdı. "Bu akşam partide benim için bir şey yapman gerek. Sana sonra benimle oyun oynamak neymiş göstereceğim." Yutkunduğumda damağımda acı bir tat kaldı. Şuan istediğim kadar bağırıp, çığlık atıp gözyaşı dökeyim, korkudan kalbim duracak gibi atsada, acı bütün iliklerime erişsede Barlas'ın elinden kurtulamazdım.
