Evvel zaman içinde kalbur zaman içinde. Ruh bedene hapsolduğunda, acı ruha aşık olduğunda. Kutsal olmayan bir çocuk yer yüzüne indiğinde.
Bir masal başladı... cinayeti, ilk kendini öldüren bir çocuğun ellerinde. Kanlı ellere mucizevi bir nur indiği...
LÜTFEN BÖLÜM HAKKINDA YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN!! PARAGRAF BAŞI YORUMLAR :))))
Medyadaki şarkı ile okumanızı tavsiye ediyorum....
Şarkı : Blueneck - lilitu
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
25. SİYAH KELEBEK 🦋
Geçmiş onlara etiyle, kanıyla yapışmıştı. Onları asıl terk eden zamandı.
....4 yıl önce....
Gündüz o gün ilk defa karanlığa şahit oldu. Güneş gökyüzünde, haziran ayının verdiği sıcaklıkla insanların üzerine kendini yansıttı. Orada, oracıkta onu söndüren, katilin farkında değildi. Günyüzü, bir tek ona ışığını saçamadı.
Tamamen siyaha boyanmış adamı, ortaya çıkaran beyaz teniydi. Gözleri hedefini alan bir ok kadar keskindi. Dudakları onun bedenin soğukluğu içinde donmuş gibi, solgun bir pembelikteydi. Kaşları, belki dilinden daha çok anlam taşıyarak hareket ediyordu. O kimsenin taşıyamayacağı nefretin, kimsenin inanamayacağı kusursuz bir bedenin içinde yaşayan birkatildi.
Arabasında oturmuş, iki yılın savaşın ardından kurbanını bekliyordu. İçinde büyüyen öfke ve hırs insanı bunaltan siyaha olan takıntısı kadar iç karatıcıydı.
Bekledi. Bekledi. Güneş olacakları biliyorcasına onun gölgesine geçti. Bir eli direksiyonda, sanki daha hiç görmediği kızı boğazını sıkıyorcasına sıktı. Damarlarında akan kanın nefretin arasına sıkışıp durduğunu hissetti. Nefret, kalbine işleyip, bir kişiyi daha nefretine kurban etti.
Okulun zili çaldığında, o kızın cehennemin kapısına tıkladığı andı. Cehennem cayır cayır yandı. Kanlarla kokuşmuş yollarına bir kişi daha adım atmak üzeriydi. Ve oraya adım atan ilk kadın olacaktı.
Adam gözlerini kıstı. İlk diğer parmakların arasında duran fotoğrafa baktı. Sonra yavaşça, bir avcının, avına saldırmadan önce nefesini tutarcasına dikkat kesildi. Yanlış atacağı bir adım, çıkaracağı bir görültü onu kaçırmaya yetecekti. Adam temkinliydi. Düşünmüştü. Nasıl öleceğini bile düşenen adam, bu durumu adımına kadar ezberleyecek kadar düşünmüş, zihnini o kızla kaplamıştı.
Kısık gözleri ile, okul bahçesinde çıkan her bir öğrenciyi bir hadef tahtası olarak gördü. Ta ki hedefini bulup tam on ikiden vurduktan sonra durdu. Elinde duran fotoğrafı avucunun içine alıp, bunu gerçek hayata dönüştüreceğini bir kanıtı olarak, sıkıp fotoğrafı buruşturarak parmaklarını geçirdi.
Siyah saçları, rüzgarın aciz esintileri ile kızın yüzüne yapışırken, kız bundan rahatsız oluyorcasına eli ile yüzündeki saç tellerini geriye atıyordu. Diğer eli, rüzgar sanki onunla oynuyorcasına eteğini yukarı doğru kaldırırken, kız rüzgarla mücadele edip eteğini tutarak hızlı adımlarla yürüdü.
