Evvel zaman içinde kalbur zaman içinde. Ruh bedene hapsolduğunda, acı ruha aşık olduğunda. Kutsal olmayan bir çocuk yer yüzüne indiğinde.
Bir masal başladı... cinayeti, ilk kendini öldüren bir çocuğun ellerinde. Kanlı ellere mucizevi bir nur indiği...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
-6. KABULLENİŞ -
İnsanı sessiz kalmaya zorlayan acı, onu bağırmaya zorlayan acıdan çok daha ağır. (Furuğ Ferruhzad)
Dörtduvarınarasında, soğuk bir zeminin üzerinde terk edildim.
Terk eden babamdı. Terk edildiğim yer yabancılarla dolu bir korkuydu.
Oysaki ben babamın yanındaykenyaşadığım o tanıdıkkorkuları tercih etmiştim.
" Barlas'ın bu kadar basite kaçacağını düşünmezdim. "
Karşımda oturanderi çeketli ve boynunda belli bir dalgası olan dövmeli birininsöyledikleri ile hala Hira'nın söyledikleri benim için bir anlam kazanamadığında, onun söyledikleri bana söylenmiş bir cümle değil gibiydi.
" Adem, her zamanki gibi yine saçmalama istersen. "
Hira'nın söyledikleri ile başımıhızlıca iki yana sallayıp tekrar öyle bir şeyolmadığınısöylemekistediğimde birinin ayağa kalkarak bana yaklaşıp, " Sen onu kafana takma kendisi biraz aptaldır. Ben Ulcay" dedikten sonra elini uzatan bu sefer sarısaçlı, yeşilgözlüçocukla bir süre eliyle bakıştığımda onunda gözleri eline kayarken sıkmayacağımı düşünmüş olmalı ki gülümseyerek elini geri çekti.
