My Poor Girl

Chapter 8

Paul's P.O.V

Nasa labas na ako ng bahay nila Dianna. Tinawagan ko muna siya but she didn't answer it, I call her again at sinagot na nya.

"Dianna please talk to me please"

"Wala na tayong dapat  pagusapan pa Paul. Please live me alone" sabi niya and pinatay na nya ung phone nya.

Binaba ko ung phone ko ng dahan dahan. Maghihintay nalang ako sa labas ng bahay nila hanggat di sya lalabas. Mga 2 hours na akong nakatayo sa labas ng bintana niya while I'm still holding the bjg flowers. Maya maya I saw someone parked in front of Dianna's house, lumabas ang isang lalaki lumapit siya sa banda sakin nakatingin siya sa may bintana ni Dianna, kinuha nya ung phone nya at parang may tinawagan. Nakita kong sumilip si Dianna sa labas ng bintana nya pero hndi nya ako nakita dahil ung attraction nya nandun sa lalaking pangit nayun. Hindi na ako nakapg timpi at lumapit sa lalaking yun...

(PAAAAAAAAAKK!!)

Sinuntok ko siya sa mukha at napahiga sya, kinuha ko ung kwelyo nya.

"Ikaw ba?! ikaw ba yung bagong lalaki  ni Dianna haa???"

"What the!!... What the hell is your problem?!!!" sabi niya sabay suntok sa akin. Nakita ko si Dianna tumatakbo papunta sa amin. Inawat niya ung lalaki.

"Are you ok Edward?" tanong ni Dianna sa Edward na ewan na yun.

"Yes" sagot niya habang pinunasan niya ng kamay niya ung dugo sa labi niya.

"Ano bang problema mo Paul?" sigaw ni Dianna sakin.

"Siya ba? siya ba yung pinagpalit mo sakin Dianna ha?" hindi siya sumagot at tumingin sa lalaki niya.

"Oo! Ako, ako ang boyfriend niya" sabi nung Edward at humarang sa amin.

(PAAAAAAAAAK!!!!)

Sinuntok ko ulit siya parang ang yabang kasi eh.

"Ano ba Paul tumigil kana please!" sigaw ni Dianna sakin.

"hindi ako naniniwala, alam kong mahal mo pa ko. Sige, sabihin mo sa pagmumukha kong siya na ang mahal mo at hindi ako! Sabihin mo!" Sigaw ko din sa kanya. Hindi sya nakapgsalita agad while she's crying.

"Ano???!!!!" I shout to her again.

"Oo Paul!! Oo siya na ang mahal ko at hindi ikaw!!! Masaya kana ba? kaya pwede ba layuan mo na ako! Layuan mo na kami!!" sigaw niya sa akin. Parang tumigil na naman ang mundo ko sa sinabi niya. Bigla nalang din tumulo ang mga luha ko sa mata. Parang may tumusok sa puso na kung ano.

"Hindi!! Hindi totoo yan!!!!" sabi ko sa kanya.

Pumasok na sila sa loob ng bahay nila. Naiwan ako ditong nakatulala. Sobrang sakit lalo na sa kanya galing ung mga salitang yun. Pinulot ko ung dala kong bulaklak at hinagis sa kalsada. Pumasok na ako sa sasakyan ko.

(KRIIIIIIIIIIIIIIING!!)

Biglang tumunog ung phone ko.

"Hello Paul, gala tayo?"

"Leo pagod ako" sbi ko habng umiiyak pero hndi ko pinahalata.

"May problema ba? Umiiyak ka ata ehh? saan ka? pupuntahan kita, para naman may karamay ka" sabi niya. Tama sya baka sakaling mabawasan tong nararamdaman ko pag nakausap ko sya.

"Magkita tayo sa bar na lagi kong pinupuntahan" sabi ko at pinatay ko na ung phone. Nagdrive na ako papuntang bar. Nagorder kaagad ako ng beer, maya maya dumating na si Leo umupo sya sa tabi ko.

"Bro, anong problema?" tanong niya

"Bro nakita ko na yung bagong lalaki ni Dianna at sinabi nya tlga infront of me na hindi na nya ako mahal at yung punyetang Edward nayun ang mahal niya." sagot ko

"So Edward pala name nya?. Paul hayaan mo na kaya sya?"

"Leo!! hindi ganun kadali yun, palibhasa wala ka pang lovelife!" sigaw ko sa kanya.

"Tsk!! Paul ito lang paalala ko sayo, kung hindi mo na kaya pwede ka namang umayaw ehh .. para hindi kana nasasaktan, nagpapakatanga ka nanaman katulad dun sa last girlfriend mo!"

"Leo sabihin mo nga sa akin, ano ba ang kulang sa akin? bakit lagi nalang akong iniiwan ng mga taong mahal ko??" tanong ko sa kanya.

"Paul, wala kang pagkukulang, sila ang may pagkukulang. Para sa akin mabait kang tao, matalino, mapagmahal na anak.... minsan nga lang... "

"Minsang ano??!!

"Minsan bully ka sa ibang taong ayaw mo. Pero tandaan mo bibigyan ka ni God ng taong karapatdapat sayo, madaming babae jan, hindi lang si Dianna"

"Leo mahal ko sya parang binigay ko na nga ung mundo ko sa kanya ehh" sabi ko sabay inom.

"Paul ang dami daming babae jan na nagkakandarapa sayo tas magtitiis ka sa isang tao hindi ka na mahal?! alam ko mahirap pero sana bigyan mo nalang sya ng space." sabi nya.

"Space?! Eh ilang taon akong wala sa tabi nya? space na naman?! Hindi ko sya maintindihan kung bakit agad sya nakipagbreak sakin, wala nga akong ginagawang masama." sabi ko at uminom ulit.

"Baka meron di mo lang matandaan"

"Swear! wala!! Alam mo ba nung nasa California ako, walang araw na hindi ko tinignan ung mga magaganda nyang picture, araw araw ko rin syang tinitxt! Anong mali dun ha?!! Anoooo!!?" sigaw ko sa mukha nya. Uminom lang sya at yumuko, haaay... minsan talaga walang kwentang kausap to.

"Pero Leo, feeling ko may ibang rason kung bkt sya nakipagbreak, yun ang di ko alam." sabi ko kay Leo. Uminom lang kami ulit ni Leo at umuwi na.

Pumasok ako ng bahay, tulog na ata silang lahat kaya dumiretso na ako ng kwarto ko. Humiga ako sa kama at nakatitig lang sa kisame iniisip kung ano ba talaga yung rason na yun. Basta hindi ako titigil hanggat di ko nalalaman ang rason nya.

______________________________________

yeaaaah!! sorry kung maikli lang :)

please vote sa bawat chapters ko and follow me.

muuuaaah! :***