Desiring my Professor (Dark Series Book 1)

CHAPTER 21

HAPPY READING ❣︎

SITTING IN a dark room, Hera felt comfortable. She likes the feeling of being alone. It's been two months since she left manila. Two months of darkness, two months of moving on from her past. Wala siyang ibang ginawa kundi ang magmukmok sa loob ng kwartong pinag-iwanan sa kaniya ng ama. Nalaman niyang dating penthouse pala ng ama ang kinaroonan niya at matagal ng walang gumagamit. Nag-uusap din naman sila ng papa niya paminsan-minsan.

Hanggang ngayon ay hindi parin niya alam kung kelan kakausapin si Sir Clinton. Natatakot siya na baka husgahan siya nito. Paano kung hindi siya nito tanggapin? Tanggap man o hindi kailangan niyang sabihin dito ang dahilan kung bakit siya umalis. Ihahanda niya na lang ang puso sa mga possibleng kalalabasan ng lahat. Kung hindi siya nito matatanggap ay wala na siyang magagawa don. Pero aaminin niyang sobra na siyang nasasaktan sa kaisipang baka hiwalayan siya nito. Kasi sa totoo lang she cannot take another heartbreaks. Masyado na siyang nasaktan ng ina at ng lalaki nito.

In two months of being alone she realize a lot of things in life. You just need to have a simple life to live peacfully. Cunning people will do everything to destroy and break you into tiny pieces until there's nothing left. Her mom should be the one who will protect her from any cost not the other way around.
Kung dati tinatanong niya pa kung anong kasalanan niya sa ina, ngayon ay alam niya na ang dahilan kung bakit ganun na lang ang galit ng mommy niya sa kaniya. Somehow she understand that love is a powerful emotion, people will do everything to have the love they want. Pero minsan iyong mga taong naghahangad ng pag-ibig ay nakakagawa ng masamang bagay. Sinisi siya ng ina dahil bunga siya ng pagkakamaling sumira sa dapat ay magandang buhay ng ina kapag nakasal ito kay Archie. They didn't have their happy ever after because of her, because of her father. Pero hindi niya rin masisi ang ama dahil nagmamahal lang naman din ito, sa maling tao nga lang kaya hindi nasuklian.

Kung isa man siya sa may kasalanan kung bakit naputol ang kasiyahan ng ina niya, siguro naman ay napagbayaran niya na iyon, sobra-sobra pa nga ang ginawa nila sa kaniya. Archie violated her, and her mom abused her. She's still hurting inside but she will choose the happiness of this moment, instead of the pain of the past. It is not being selfish because choosing yourself first is neccessary.

Umihip ang sariwang hanging dahilan para tangayin nito ang buhok niya. Nababasa narin ang laylayan ng suot niyang puting dress dahil sa alon.
Naka-upo siya sa dalampasigan at nakalublob ang paa niya sa malinaw na tubig ng dagat.
Ngayon lang siya lumabas mula sa penthouse na kinaroroonan niya kaya naman ngayon niya lang din na-appriciate ang ganda ng tanawin sa palawan.
White sand clear blue occean and a very refreshing environment. Maraming taong naliligo sa dagat ang iba ay nagalalaro ng volleyball sa tabi at mga batang masayang naghahabulan. She hope that the kids she saw will remain untainted and just enjoy being kid.

Nang dumako ang mata niya sa dalawang magkatabing masayang nag-uusap sa gilid na sa tingin niya ay magkasintahan ay nakaramdam siya ng lungkot.
Kailangan niyang magkaroon ng lakas ng loob para harapin si Sir Clinton. Patapos narin ang vacation nila at malapit ng mag-pasukan sa school. Kailangan niyang umahon mula sa pagkakalublob niya.

Napa-angat siya ng tingin nang may maramdaman siyang presensiya.

"Hi" Nakangiti ang lalaki sa kaniya pero nakaramdam siya ng matinding takot. Kailangan niyang kumalma dahil wala namang gagawing masama sakaniya ang lalaki, siguro ay nakikipag-kaibigan lamang ito.
Tama.. hindi ito masamang tao!

"Hey" Anito at hinawakan siya sa balikat. Mabilis ang kamao niyang umigkas iyon sa lalaki. Maging siya ay nagulat dahil sa ginawa niya. Mabilis siyang tumayo at nagsimulang tumakbo palayo sa mga tao.

Hindi...hindi pwede! Bakit siya matatakot? Malakas siya!

Habang tumatakbo ay nanginginig parin ang tuhod niya dahil sa takot. Hanggang sa mapadpad siya sa may mga puno. Walang tao don pero nakikita parin naman niya ang mga tao  kung saan siya nagmula kanina.
Wala siyang balak na bumalik na naman sa loob at magmukmok. Kailangan niyang labanan ang takot niya! Kailangan niyang makihalubilo sa mga tao gaya ng ginagawa niya dati. Hindi niya inaasahan ang ginawa.. hindi niya inaasahan na babalik ang takot niya sa mga tao lalong-lalo na sa lalaki.