Bugün sizlere iki bölüm ile geldim, yarın bir bölüm daha paylaşacağım <3
İyi okumalar dilerim :')
-
Bölüm Şarkısı : Cem Adrian - Bir Kar Tanesi
-
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
4.Bölüm : Kar Tanesi Mum ile Tanışır.
"Satürasyonu hala düşük."
"Ateş?"
"Ateşi 38.2"
"Tansiyon?"
"9'a 5."
Kulağıma gelen boğuk sesler giderek netleşirken midemde hissettiğim bulantı ile gözlerimi açtım. Gördüğüm ilk görüntü hemen yanı başımda duran Füsun Hemşirenin görüntüsüydü. Hemen sonra başhekimin görüş alanıma girmesi ile gözlerim ayakucuma kaydı.
"Bana ne yapıyorsunuz?" diye sordum ürkekçe. Füsun Hemşirenin eli koluma dokundu.
"Merak etme Eylül," diye mırıldandı, "Geldiğimizde baygındın, burun kanaman vardı. Doktor Bey senin için elinden geleni yapıyor."
Füsun Hemşirenin gözleri gözlerime "Karşı çıkma." der gibi bakıyordu. Başhekim onun bize yardım etmeye çalıştığını bilmiyordu. Doğrultmaya çalıştığım başımı çaresizce yastığıma geri koydum. Koluma takılı serumla bana ne veriyorlardı, başhekimin defterine aldığı notlar neydi, hayat beni nereye götürüyordu bilmiyordum. Gözlerimi halsizce kapattığım sırada ismim kulaklarıma ilişti.
"Eylül..."
"Eylül..."
"Eylül...
Duyduğum tanıdık ses beni anlık bir şoka sokarken başımın döndüğünü hissettim. Gözlerimi irkilerek açtığım an anlık bir ter boşalması yaşadım.
"Anne!" dedim dolu gözlerle, "Anne!"
"Eylül..."
Bu annemin sesiydi. Annemin yorgun, özlem dolu sesini duyduğum sırada kalp atışımın arttığını yanı başımda duran makinelerden anlayabiliyordum.
"Anne mi? Annen burada değil Eylül!" dedi Füsun Hemşire kollarımı tutarken, "Nabzı yükseliyor! Sakinleştirici vermeliyiz!"
"Bekleyeceğiz!" dedi başhekim, "İlacın maksimum dozunun onda ne yapacağını görmek istiyorum, halüsinasyon sesler duyuyor. Birkaç dakika daha bekleyeceğiz."
Konuşmalarını duyuyordum ama hayatımda hiç hissetmediğim kadar hafif hissediyordum, onlara odaklanamıyor, dediklerini düşünemiyordum. Annemin ismimi sayıklayan sesi odanın her yanında yankılanırken tek düşündüğüm buydu.
