Yukarıdaki müziği açalım, battaniyelerimize sarılalım ve öyle okuyalım bu bölümü de...
İyi okumalar dilerim, oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın <3
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
2.Bölüm : Kar Taneleri.
*Yalnızlıktan yanan kalbimi söndürecek şey kar taneleriydi...*
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Burkulduğunu düşündüğüm ayak bileğimin üzerine basa basa bana tarif edilen "yeni odama" doğru ilerlediğim sırada Eldivenli Çocuk'u gözden kaçırmıştım. Muhtemelen ikinci kata çıkmış olmalıydı. Çünkü Füsun Hanım denilen görevli kadının söylediğine göre erkeklerin odaları ikinci katta, bizim odalarımız ise üçüncü kattaydı. Merdivenlere yönelmek yerine acınacak bir halde asansörlere yöneldim. Bacağımı tuta tuta asansörün açılan kapısından içeri doğru adımımı attığım sırada içerideki kısa siyah saçlı kızla göz göze geldim. Kız gözlerini benden kaçırıp başını çekingen bir tavırla yere doğru eğdi. Açıkçası ben de asansörün içinde biri olmasından rahatsız olmuştum. Kapalı bir yerde biriyle üst kata çıkacak olma fikri beni rahatsız etmişti. Kızın da aynı rahatsızlığı hissettiğine emindim. Bu satırları okuyan sizin ise "Sadece birkaç saniye aynı yerde duracaksınız!" dediğinizi duyar gibiyim. Eh, pek normal sayılmadığımızın farkındayım... Derin bir nefes alıp asansörün kapısını tuttum.
"Eğer çok rahatsız olacaksan inebilirim?" diye mırıldandım. Kız çekingen bir bakışla başını salladı.
"Hayır... Yani... sorun değil." Neredeyse kekeliyordu. Başımı sallayarak asansörün içine doğru ilerledim ve kapının kapanmasını bekledim.
"Üçüncü kata çıkıyorsun... Değil mi?" diye sorduğumda birbirimizin yüzüne bakmıyordum.
"Hı hı..." Kızın durumu benden daha vahimdi. Konuşamıyordu bile. Sanırım içimde ona karşı büyük bir üzüntü hissi oluşmuştu.
