Yukarıdaki müziği açalım ve öyle okuyalım, iyi okumalar dilerim^^
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Geyik yere damlayan kan damlalarının kokusunu aldığında kızın yardıma ihtiyacı olduğunu biliyordu. Kan damlalarını karın beyazlığının üzerinde gördüğü ilk an çılgına dönmüştü, onun da babası gibi ölmesine izin veremezdi. Ne yapacağının bilinçsizliğiyle oradan oraya koşarken gökyüzünün pembe bir renge büründüğünü gördü. Başını kaldırdı, gökyüzüne doğru bağırdı.
"Ey gökyüzü," dedi acı içinde, "Elimden hiçbir şey gelmeyecekse kaybet beni..."
"Kaybet..."
"Kaybet..."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
22.Bölüm : Kendime Doğru. *Çünkü insan kaybolmadığı sürece bulunamazdı hiçbir zaman...*
Bedenime kilom iki katına çıkmış gibi bir ağırlık katılmıştı sanki. Kollarımı kaldıramıyordum, ayaklarımı kıpırdatamıyordum, göz kapaklarımı bile oynatamıyordum. Merih beni kolumdan tutup dikkatlice konferans salonuna sokarken bir yandan da kulağıma fısıldıyordu.
