Yukarıdaki müziği açmayı her zamanki gibi unutmayalım^^
Bol üşümeli bir bölümle iyi okumalar dilerim :')
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
7.Bölüm : Karanlık Oldum. *Korkun neyse onu ona dönüşerek yenersin.*
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yarı baygın bir halde gözlerimi araladığımda onun kucağında taşınıyor olduğumun farkındaydım. Hava buz gibi ve fırtınalıydı, Merih kar yığıntılarının üzerinde kucağındaki benimle birlikte yürürken vücudum soğuktan hiçbir şey hissedememeye başlamıştı. Gözlerim ellerime kaydığında ellerime takılı siyah ve büyük eldivenleri fark ettim. Tek ısınan yerim ellerimdi ve size yemin ederim ki bu eldivenler bana ait değildi.
"Merih?" diye fısıldadım yarı baygın bir halde, "Beni nereye götürüyorsun?"
"Bilmiyorum..." Gözlerim yavaş yavaş kapanırken onun ellerine baktığımı hatırlıyorum. Kendi eldivenlerini çıkarıp benim ellerime takmıştı ve bu an benim onun ellerini gördüğüm ilk andı. Güzel, pürüzsüz ve benimkilerin yanında kocaman kalan sıcacık elleri kıvrılan pantolonumdan bacağıma ve enseme değiyordu. Korkuyla yüzüne baktım.
"Merih..." dedim bir kez daha, "Şu an bana dokunmaktan iğreniyorsun, biliyorum."
"Hayır," dedi, "Bundan gurur duyuyorum..."
Gözlerim yavaş yavaş kapandı. Gözlerim kapanırken gördüğüm son görüntünün ormanın derinliklerinde yürüyen küçük bir geyik olduğuna dair size yemin edebilirdim. Hissizleşen bedenimin kalan tüm hisleri de bilincimin içinde küçülüp benden uzaklaştı ve yok oldu. Şu an yaşadığım konuşmalar ve hatıramdaki bu an olabildiğince zayıflaştı ve hatıralarımdan silindi sanki... Uyandığımda bunların hiçbirini hatırlamıyor olacaktım ama bu an yaşanmıştı.
(İki Saat Sonra)
Gözlerimi araladığımda duyduğum ateş çıtırtıları başımı sesin geldiği yöne çekti ve gözlerim ateşin yakıcı gerçeğiyle karşı karşıya kaldı. Sıcacık bir yatağın içinde yatmış hemen karşımdaki şömineye bakıyordum. Karmakarışık olmuş aklımdan binlerce soru geçiyordu ama tek bir tanesi o binlerce sorunun arasında parlıyordu.
