Yukarıdaki müziği açmayı unutmayalımmm, iyi okumalar dilerim^^
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
8.Bölüm : Cehennem. *Sanki karanlık bir ormanın ortasında yolumu kaybetmiş ve ışıksız kalmıştım, kendimi yakarak yolumu aydınlatmaya çalışıyordum...*
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Uyanır uyanmaz gözlerim dışarıdaki kar fırtınasına takıldı. Bugün her zamankinden daha karlı, daha soğuk ve daha ürkütücü bir hava vardı. Cama doğru ilerleyip bahçeye baktığımda bahçenin bomboş olduğunu gördüm, bu havada dışarıya adım atmak mümkün bile değildi. Merih'in nerede ve ne yapıyor olduğunu düşünmeye başladığım sırada gözlerim duvardaki saate kaydı. Grup terapimize neredeyse bir saat vardı, aşağı inip kahvaltı yapmalıydım ama aç hissetmiyordum. İlaçlar bende iştah kapanmasına yol açmıştı. Kabuslarım azalarak bitmişti ve belki iştahım da tekrar açılır diye bekliyordum. İsteksizce üzerimi değiştirip odamdan çıktım, sanırım bugün biraz da halsiz hissediyordum. Tanıdık kimseyle karşılaşmadan kahvaltıya indim, içeri girdiğimde ise yine tanıdık kimseyi göremedim. Kahvaltı salonunda tek tük insanlar vardı ve onları da tanımıyordum. Bugün herkesin mi iştahı kapanmıştı? Yemekhanede birkaç saniye etrafıma bakındıktan sonra omuz silkerek merdivenlere yöneldim, yemeyecektim. Merdivenleri çıktığım sırada merdivenlerin başında telefonuyla ilgilenen Murathan'ı gördüm.
"Selam." diyerek halsizce gülümsedim.
"Selam!" dedi yüzü aydınlanmış gibi. Gerçi o da çok iyi görünmüyordu...
"Kahvaltı yaptın mı?" diye sorduğum an omzunu silkti.
"Canım istemiyor. Grup terapisini bekliyorum, odamda durmak istemedim... Sen yaptın mı?"
"Yapmak için indim ama benim de canım istemedi. İlaçlardan galiba..." Murathan başını salladı.
"İştahsızlık yapabileceğini söylemişlerdi. Solgun da görünüyorsun." Murathan elini alnıma koyarken merdivenlerden inen Merih'in Murathan'ın koluna çarpıp yanımızdan geçip gitmesi bir oldu. Şok olmuş bir şekilde arkasından baktım.
