ေကာင္းခန႔္တို႔ အလုပ္စ၀င္ကာစက အစစအရာရာသင္ၾကားေပးခဲ့ေသာ ဆရာႀကီးဦးျမေအာင္ ျမ၀တီၿမိဳ႕တြင္ ကြယ္လြန္သြားၿပီဟု သတင္းရ၍ ကိုသက္လြင္နဲ႔ ႏွစ္ေယာက္ ခြင့္တင္ၿပီး ျမ၀တီသို႔အျမန္ထြက္လာခဲ့ရသည္...
ဆရာႀကီးရဲ႕ နာေရးမွာ အမွတ္မထင္ပဲ ႏိုင္ႏိုင္ႏွင့္ ျပန္ေတြ႕ခဲ့ရသည္...နာေရးအိမ္ထဲကို ဆိုင္ကယ္ေလးစီးၿပီး၀င္လာေသာ ႏိုင္ႏိုင္က အရင္ကထက္အမ်ားႀကီး ႐ုပ္က်သြားခဲ့ေပမဲ့ ေကာင္းခန႔္ကေတာ့ ျမင္လိုက္တာနဲ႔ တန္းမွတ္မိေနဆဲပင္....ႏိုင္ႏိုင္တို႔ ျမ၀တီမွာေနသည္ဟု သိထားေပမဲ့လည္း ခုလိုမ်ိဳးဆုံရလိမ့္မည္ဟုေတာ့ ထင္မထားခဲ့မိေပ....
ေကာင္းခန႔္ စိတ္လႈပ္ရွားစြာႏွင့္ အိမ္ျပင္သို႔ထြက္ကာ ႏိုင္ႏိုင္ေရွ႕တြင္သြားရပ္လိုက္ေတာ့ ႏိုင္ႏိုင့္ ခမ်ာ ႏႈတ္ခမ္းမ်ားပြင့္ဟ သြားေလာက္ေအာင္ပင္ အံ့ဩသြားခဲ့သည္...
"ႏိုင္ႏိုင္"
"ေကာင္းေကာင္း....မင္း...ေကာင္းေကာင္းလား"
"ဟုတ္ကဲ့ ႏိုင္ႏိုင္...ကြၽန္ေတာ္ဆရာႀကီးဦးျမေအာင္ ရဲ႕ နာေရးကိုလာတာ အရင္က ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ အလုပ္သင္ဆရာႀကီးပါ"
ႏိုင္ႏိုင္က စကားမ်ား ဆြံ႕အသည္အထိ အံ့အားသင့္ကာ ေကာင္းခန႔္၏ပုခုံးမ်ားကို ဆုပ္ကိုင္၍ ျဖစ္ညႇစ္ေနသည္...စိတ္ထဲတြင္လည္း ခံစားေနရပုံရသည္....ေကာင္းခန႔္သည္ပင္ မ်က္ရည္မ်ားလည္ခ်င္သလိုျဖစ္ေနရသည္....
ႏိုင္ႏိုင္က ခဏကြာ ဟုေျပာကာ နာေရးအိမ္ထဲသို႔ ၀င္၍ အိမ္သားမ်ားႏွင့္ ႏႈတ္ဆက္ၿပီးျပန္ထြက္လာကာ ေကာင္းခန႔္အားေခၚသည္...
"လာ...ေကာင္းေကာင္း ႏိုင္ႏိုင္တို႔အိမ္ ခဏလိုက္ခဲ့"
"ဗ်ာ...ဟို ကြၽန္ေတာ္....ျဖစ္ပါ့မလား ႏိုင္ႏိုင္"
"လာပါကြာ...မင္း ေမခ်ိဳက မင္းကိုေတြ႕ရင္ ၀မ္းသာမွာ"
ေကာင္းခန႔္ ရင္ထဲမွာ လႈိက္ခနဲ ခံစားလိုက္ရသည္...ႏိုင္ႏိုင္တို႔ ေမခ်ိဳတို႔ကေကာင္းခန႔္ကို အရင္လိုခ်စ္ေနတုန္းပါပဲလားဟူသည့္ အသိက ရင္ကို နင့္ေစသည္....
ကိုသက္လြင္ကို အက်ိဳးအေၾကာင္းေျပာၿပီး ႏိုင္ႏိုင့္ ဆိုင္ကယ္ႏွင့္ပင္ အိမ္သို႔လိုက္သြားရသည္...လမ္းတေလွ်ာက္လုံး ႏိုင္ႏိုင္က စကားတခြန္းမွမေျပာ...ေကာင္းခန႔္မွာကား ေမခ်ိဳႏွင့္ေတြ႕ရမည့္အေရး စိတ္လႈပ္ရွားေနမိသည္....
YOU ARE READING
The Promise Of Summer
Romance(Myanmar Boy Love Fiction-OC) (အရမ်းချမ်းသာပြီး လိုတရဘ၀မျိုးတွေမဟုတ်ပဲ real life နဲ့ အနီးစပ်ဆုံး ၂၀၀၆ ခုနှစ်ဝန်းကျင်ခန့်က သင်္ကြန် အငွေ့သက်လေးတွေ အဆောင် အငွေ့သက်လေးတွေ နဲ့ သာမာန်ရိုးရှင်းတဲ့ အဆောင်နေ အင်ဂျင်နီယာကျောင်းသား ဘ၀ အချစ်ဇာတ်လမ်းလေးတခုပါ)
