Meet His Charisma

Chapter 12

Jexie's POV

           I gently approached my seat in the back while whistling. My classmates noticed my lively mood so they taken a immediate action to destroy it.

"Hello JexieFatty, mukhang masaya ka ata. Busog kana nuh?"

Napangiti ako ng matamis dun sa babaeng nagsabi nun.

"Ofcourse, sana ikaw rin"

Walang halong kaplastikan yung ngiti ko, as in normal na ngiti. Hindi ko nga alam kung bakit. Good mood na good mood ata.

Umirap lang siya sa akin at tumalikod na. Natawa nalang tuloy ako. Sila yung nangiinis pero sila pa ang nainis. Great great.

Nakakapagtaka nga eh, hindi ko alam kung kailan nagumpisa pero wala ng nanghaharass sa akin. Hindi naman sa hinahanap hanap ko pero kasi, nakaka curious lang.

Ilang linggo na akong hindi umuupo sa upuan na walang bubblegum. Ilang linggo na akong pumupunta sa canteen na hindi natatapunan ng juice or sauce. At ilang linggo na ring walang sumasabunot sa kawawa kong buhok.

Amazing.

Sana magtuloy tuloy na toh.

Our classroom filled with noise when suddenly, a familiar man came in. Ang aga ata niya ngayon.

As usual, sa likod ko siya pumunta. Based on sounds, he already sitted in his chair. Ofcourse, i didn't glance at him.

Nakamata sa kanya—este sa amin ang mga estudyante, meron ding mga babae sa labas na nakatanaw sa amin.

Napaka sikat talaga niya. Pag natuloy siguro yung SB20, hindi pa sila nagdedebut, sikat na.

Err.

"Dinner later 5:30. Sir Hein arranged"
Rinig kong sabi niya.

Hindi ko alam kung ako ba ang kinakausap niya o sa phone or what. Wala naman siyang binanggit na pangalan eh. Kaya hindi nalang ako kumibo.

"De Dios, are you deaf?"

Doon lang ako napaharap sa kanya. "Oh, sorry. Akala ko hindi ako ang kinakausap mo"

"Pakisabi kay Sir Hein, hindi ako vaccant mamaya. May tataposin pa kaming papers ni Venus. Pakisabi, thank you sa invite"

Humarap na ako sa blackboard at umupo ng maayos. I didn't glance at his reaction pero alam ko natigilan siya.

"School is about to end, what kind of papers you're exactly doing?"

I heard him asked.

"It doesn't concern you, does it?"
I took a glance in my shoulder but not exactly at him.

The teacher came with a wide smile. If only Zeosh know how rude this teacher is. Errr.

He began to discuss all those lessons i already knew. Reading in advance is one of my hobbies at naging advantage ko iyon sa school.

After some discussion, he called me to solve something for him in the board. Since na solve ko na iyon sa utak ko, hindi na ako naghesitate. Kaso itong sir ko naman, gusto pang ipaliwanag sa science. Eh bigla akong namental block.

I tried to analyse it first but my teacher is such a impatient person.

He asked my classmate to help me with this. But nobody dared. Not to mention, i was the first in our class. If i can't do it, who else can?