Meet His Charisma

Chapter 27

Jexie's POV

           "Mom, kinakabahan ako.."
Halos hangin nalang ang boses ko sa pagkasabi nun.

"You should take a courage, daughter. Atleast, mas maaga"

I sighed.

"Yeah, i don't want them to compete anymore. I'm not a trophy either"

I ended the call and breath my deepest breath.
I knocked at their door. A few seconds later, it flew open then my handsome tito Stell showed.

"Jexie, ijha.. Si Venus ba hanap mo?"
He asked.

Alam na agad ah.

"Ah, opo.. Sana"
I said.

"Halika pasok ka.."

Pumasok na kami sa loob ng bahay nila at pina upo ako sa sala. Tinawag naman agad ni tito si Stell sa taas ng kwarto niya.

I just take a glance to their house. Matagal tagal na rin simula nung last na naka punta ako dito..
May mga nagbago din..

I saw Venus walking downstairs while looking at his phone. Mukhang nag lalaro ata ng mobile legend.

Tska niya lang ako hinarap nung narinig ko ang 'Victory!'

"Jexie?!"

Gulat na sabi niya sabay agad na lapit sa akin.
"Gulat ka ata?"

"Oo, hindi ko kasi akalain na ikaw ang sinasabing bisita ni papa"

I just smiled.
"Bakit ka nga pala napa dalaw?"

I cleared my throat then look at him, nervous.

"Can we talk in somewhere else?"

***

       We sitted a one of the bench in a small park. He gave me yackult na agad ko namang ininom para maibsan ang kabang nararamdaman.

"Venus.."

"Hmm.."

I sighed.

Ready naba ako? Ready naba akong saktan ang isang ito? Kaya ko naba?

Ngayon ko na kasi siya kokomprontahin at papatigilin sa panliligaw niya. Sounds rude but it was the only way to prevent him from more damage.

I still care for him as my bestfriend.

"Spill it straight, Jex. Panay ang pagbuntong hininga mo"
He said.

"Uhm.."

"I..."

Yumuko ako.
"Please stop courting me"

Pagkatapos ng apat na letrang iyon ay napuno ng katahimikan ang buong park na kinauupuan namin. Ingay lang ng malakas na hangin at ng mga dahon sa puno ang naririnig namin.

"I like you Venus... But only as a friend.."
Pagbabasag ko sa katahimikan.

"Hindi ko inakalang magkakagusto ka sa akin kasi... Minsan na nga kitang tinuring bilang kapatid"
I said honestly.

Mas mabuti na toh... Mas mabuti nang maging tapat kahit mapanakit, kesa sa magsinungaling para magpasaya.

"Alam mo ba kung bakit kita nagustuhan?"
He asked with his weak voice.