Meet His Charisma

Chapter 37

Jexie's POV
(Buhay mag ex completion XD)

          "Hi Jexie, napaka ganda mo, pwede ba kitang ligawan?"

Nagdadalawang isip pa akong tumingin sa kanya at sa dala niyang rosas.
Sasagot pa sana ako nang magsalita ang lalaking katabi ko sa desk.

"Hindi"

Nilingon ko siya habang naka taas ang isang kilay.
"Sino ka naman para pigilan akong magkaroon ng manliligaw?"

Tumigil siya sa pagsusulat at binitawan ang ballpen'g hawak. Inalis niya ang suot niyang earphones at tinitigan ako sa mata.

Nilabanan ko iyon.

"Bakit, aangal kaba?"
Tanong niya doon sa lalaking bigla nalang pumasok sa classroom namin kasama ang hawak niyang rosas. Ni hindi ko nga alam pangalan niya eh.

"H-hindi Zeosh"
Sabi nung lalaki sabay alis.

Gaya pa rin siya ng dati, sikat. At manipulator pa rin siya katulad na katulad ng dati. Argh!

"See? He's not even qualified for you"
He said.

Inis akong lumingon sa kanya. "When did i ever set qualifications for my suitors, huh?"

He shrugged. "I did"
He casually said.

"Pwede ba Zeosh Santos, lubayan moko!"
Inis kong utos.

"Pwede naman, sa isang kondisyon"
He said coldly.

"What condition?"

He look at me with a bit tease.
"Kiss me"

Pinigilan ko ang sarili kong masapak itong kaharap kong lalaki at inirapan ito ng pagka talim talim.

"Bye!"

Winalk out-an ko siya at nadaanan pa si Raven na galing ata sa labas, nagtataka pa ang bawat tingin niya.

Pagkatapos kong maglinang linang sa labas, naisipan kong bumalik na ng classroom para matulog sana ng unti pero pagkarating ko doon, may nakita akong babae na nakatayo sa harap ni Zeosh na hindi man lang namamansin.

A smirk grew in my lips. My revenge has come.

I walk towards them with my famous hot walk.

"Zeosh, please accept me. Lahat gagawin ko"
I heard the girl said.
My smirk became wider.

"Bawal"
Sabi ko nang makarating na sa wakas sa harap nila. Napatingin sa akin yung babae. Napayuko siya nang makilala ako. Napatingin din si Raven na gulat, at si Zeosh na walang emosyon sa mukha.

Nakayukong umalis yung babae na umiiyak pa ata. Sinundan ko lang iyon ng tingin at umupo na sa upuan ko.

Hinarap ko siya na may nang aasar na ngiti.
"Hindi ka naiinis?"
I asked.

Nakatingin lang sa amin si Raven na nakabuka ang bunganga.

"Bakit naman ako maiinis?"

My smirk disappeared.

"I just sent her away!"
Hindi makapaniwalang sabi ko.

"So?"

Inis kong inalis nalang ang tingin ko sa kanya.

Errg, paano ko ba siya maiinis at mapapalayo? Arrgghh!

"Masaya pa nga ako eh"

Lalong umapoy ang ilong ko na halos umusok na. Ako pa tuloy ang lalong nainis, hayst!