Valeria II Lions

Bölüm 11- Teklif

"Hangi cehennemdesin sen?" diye sert ancak kontrollü bir şekilde söylendi Jonathan. Kız kardeşi yanındaki V.I.P.'ler için ayrılan maç izleme alanındaki siyah, tekli koltuğa otururken. Jonathan'ın hemen yanından Sapphire ve Sapphire'in yanında ise üvey teyzeleri Alice yer almaktaydı. Hepsinin yüzündeki o gergin ifadeye bakılırsa, Jonathan burunlarından getirmiş olmalıydı.

"Lavabodayım Jonathan. İnsanım unuttun mu?" Valeria doğal bir şekilde cevap verse de, onun bunu yemediğini biliyordu. Bir gariplik olduğunu seziyordu. Ancak nasıl olduysa Renato ve sponsorları çoktan karşılarındaki alana kurulmuştu. Aralarındaki mesafe on metreyi aşıyordu. Ona bakmamaya çalışıyordu. Onunla göz göze gelmemek için büyük bir çaba sarf ediyordu ancak onun gözlerinin üzerinde olduğunu biliyordu. Çünkü abisi küfürler savuruyor, karşı tarafa neredeyse yiyecekmiş gibi bakıyordu. Sapphire ise eşini rahatlatmak için sürekli kolunu okşuyor, elini tutuyor ve onu gevşetmeye çalışıyordu. Valeria buraya SP adındaki iri yarı Afro-Amerikan koruma tarafından getirilmişti ve hala başında bekliyordu. Valeria anlayamıyordu. Jonathan'ın adamları içerisinde nasıl Renato'nun ajanları olabilirdi? Bu nasıl bir şeytanilikti? Renato tüm bunları nasıl becerebiliyordu? Becermek? Ah, biraz önce öyle fena becerilmişti ki, vücudundaki her bir hücre titremeye devam ediyor, onun açlığı için çıldırıyordu. Artan hormonları ve sekse aç iştahı inanılmaz derecede libidosunu yükseltmişti. Kahretsin, Renato onun uyuşturucusu gibiydi. Ona öylesine güçlü bir şekilde bağlıydı ki, ondan başka bir adamı düşünemez hale gelmişti. Kafasındaki düşünceleri bir an için yanlarındaki dev hopörlerden patlayan sesler bozdu. Sesli küçük bir küfür savurdu genç kadın. Kulaklarını tırmalayan bu seslerin sahibi maçın sunucularıydı. İkisi de özellikle bu maç için getirtilen dünyaca ünlü sunuculardandı. WonStorm ile Lions'lar sahaya çıktığı sırada haber vermiş ve arenadaki binlerce kalabalığın kopardığı çığlık sesleri, haykırışlar, takımlarını destekleyen insanların bağırışları tam bir şölendi. WonStorm evinde maça çıkıyordu ancak Lions'ların taraftarları da bir o kadar gösterişli ve çoğunlukta belli oluyordu. Takım kaptanlarından oyunculara kadar herkesin ismi açıklanıyordu. Etraflarındaki dev ekrandan ve önündeki manzaradan bakışlarını çevirip duruyordu.

WonStorm ev sahibi olduğu için nezaket gösterilerek Lions takımının futbol oyuncuları açıklanmaya başlanmıştı. Sunuculardan biri kaptanın önce sarı şeytan lakabını söylemiş daha sonra Carlos Lions olarak, dünyaca tanınan Lions takımı kaptanının ismini söyledi. Yükselen çığlıklar ciddi anlamda titreşimi hissettirmekteydi. Carlos. Valeria hemen yanındaki abisine nazaran hafifçe tebessüm etmişti. Carlos onun arkadaşıydı. İlk başlarda anlayamadığı kadar ters gelse de, sonradan birbirlerinin saygılarını kazanmışlardı. Muhteşem yakışıklı gözüküyordu. Sarı saçları ve Renato kadar olmasa da keskin yüz hatları onu çekici yapıyordu. Bir sonraki isim Black Shadow'du. Black'in adını duyan Seattle için bir an sessizlik olsa da, onun taraftarları ne olursa olsun oradaydı. İnanılmaz bir tezahürat ve sevgiyle karşılama yapılmaktaydı. Black. İlk aşkı. Renato'dan öncesi. Tüm dünyası. Her şeyin başlangıcı. Valeria yavaşça yutkunup, hafifçe gözlerinin yaşlandığını anladığında bir kez daha küfür etti. O sırada Jonathan, kız kardeşinin elini tuttuğunda Valeria şaşırmış ancak sessizliğini korumuştu.

"Black'i sevdiğini biliyorum." Jonathan kız kardeşinin kulağına doğru eğildiğinde, Valeria'nın duyduklarından dolayı şaşkınlığı çok belirgindi. "Onun için gözyaşı dökmen hoşuma gidiyor prenses." İki aydır ilk kez prenses diye hitap etti. Valeria'nın kalbindeki düğüm, boğazına yükselmişti. "Onu geri kazanman için ne gerekiyorsa yapacağım." Kız kardeşinin alının köşesinden öptükten sonra karşısında oturan en büyük düşmanına sinsice tebessüm etmişti. Valeria, Renato'ya bakmıyordu ancak Jonathan'ın tek bir şekilde tebessüm ettiğini biliyordu. Onu delicesine öfkelendirdiğinde.