Valeria II Lions

Bölüm 16- Kale

"Uyandığında bu durumu ona nasıl açıklayacaksın bilmiyorum abi ama inan bana onu tanıyorsam..." derin bir nefes aldı Carlos Lions. Abisinin bu güne kadar yaptığı tüm çılgınlıklara katlanmıştı ancak son darbesi inanılmaz derecede sarsıtıcıydı.

"Bildiğim bir şeyi bana söyleme Carlos Dario!" diye gürledi Renato. Oturduğu siyah geniş deri koltuğunda oldukça huzursuzdu. Çünkü biliyordu, dünyalar güzeli kadını uyandığında canına çok kötü okuyacaktı. Duyacağı her şey için kendisinden nefret dahi edebilirdi. Gerçi şuanda kendisinden nefret ettiğini biliyordu ve yerine bir yenisinin daha eklenecek olması işlerini asla kolaylaştırmayacaktı. Görüntülü olarak erkek kardeşi Carlos Dario ile konuşuyordu. Dev ekrandaki erkek kardeşinin endişeli ancak öfkeli halleri canını sıkıyordu. Hayatı boyunca onunla yakın olmamıştı ancak sevdiği kadını elde etmek için kullanabileceği her yardıma ihtiyaç duymuş, bu durum sonucunda ise erkek kardeşi ile beklemediği şekilde yakınlaşmıştı. Aylardır onunla bugünün gelmesi için ilmek ilmek planladığı projeleri hakkında konuşuyordu.

"Bu yaptığın için senden nefret edecek!" Carlos ilk kez kendisinden de beklemediği şekilde sesini yükseltti. Valeria ile olan arkadaşlığı çok özeldi ve uyandığında kendisinden dahi nefret edebilirdi. Çünkü bu işin aslını öğrendiğinde ortada arkadaşlıkları da kalmayacaktı. Saçlarını sertçe geriye doğru sıvazlayarak arkasını döndü. Kahretsin diyordu zihninden, az önce abisine sesini mi yükseltmişti? Kahretsin, asıl sorun şimdi başkaydı. Renato'nun sessizliği onun tüm düşünceleri bir yumruk gibi yüzüne çarptı. "Özür dilerim abi ben... ben sesimi yükseltmek is-tememiştim." Duraksadı. İçinden binlerce kez küfür ediyordu. Renato kudurmuş bir canavar gibiydi ancak şuan için zihnini yatıştırmalı, asıl savaşını kadınını geri kazanmak için vermeliydi. "Çok özür dilerim." Carlos deli gibi korkuyordu.

"Beni her durumdan haberdar et." Buz gibi bir tondan söylendi Renato. Daha fazla açıklamaya gerek duymuyordu çünkü erkek kardeşinin kendisine ne olursa olsun sadık olacağını biliyordu. Yaşanılan bu süreçlerde tamamen yanındaydı. Görüntülü aramayı Carlos tam bir şeyler söyleyeceği sırada kapatıp, iki elini kafasını yerleştirerek, bir an için gözlerini kapatmıştı. Yaptığı bu şey, onu elde etmek için aldığı bu karar tüm dünyanın gündemine oturmuştu. O da önemli değildi ancak Valeria'nın vereceği tepki onu endişelendiriyordu. Dün gece onu jetten kollarında indirdiğinde, araçta kucağında taşıdığında, bir an olsun gözlerini üzerinden ayırmamış, saçlarını koklamış, yüzünü incelemiş ve daha önce etmediği kadar Allah'a şükretmişti. Onu yeniden kollarında tutabilmek için verdiği savaş inanılmaz derecede korkutucu ve nefes kesiciydi. Yapılan planlar, beklenen günler, olayların gidişatı her şey planlı ve programlıydı. İstediğini başarmıştı ancak sevdiği kadının buna tepkisi nasıl olacaktı? Derin bir nefes alıp, gri gözlerini inanılmaz doğa manzarasına çevirdi. Ne Seattle'da idi ne de Los Angeles'da. Burası onun cennetiydi. Burası Valeria ile hayalini kurduğu bir cennetti. Zihnindeki şeytanlar susmuyor, olacaklar hakkında sürekli plan yapmaya devam ediyordu. Sert viskini sek içip kafasına diktiği sırada, devasa çalışma odasındaki kapı çalındı. Renato gelen kişiyi biliyordu.

"Efendim sizi rahatsız ettiğim için üzgünüm." Esmer güzeli, uzun boylu kadının ses tonu Renato yüzünden ürkekti. Ondan korkmayan tek bir çalışanı dahi bulunmuyordu. Bütün çalışanlarına inanılmaz derecede iyi para ödüyor ancak hepsini korkutuyordu. Üstelik bunun için özel bir çaba dahi sarf etmiyordu. Tavırları her şeyi açık ediyordu.

"Uyandı mı?" Renato soğuk bir şekilde karşılık verdi. Onun ısınmasını, hayatta olduğunu hissettiren tek kişi sevdiği kadındı. Ondan başka bütün kadınlar, ne kadar güzel ve çekici olursa olsun fark etmezdi. Düşündüğü ve istediği tek şey Valeria'nın kendisiydi.