🎶ကိုယ္တိုင္က တိမ္ေတြလိုျဖဴစင္ေပမယ့္လည္း...
ၾကံဳလာတဲ့ လူေတြက ပင္လယ္လိုမာယာမ်ားတဲ့အခါ...
ထားလိုက္ကြာ... ဝမ္းနည္းမေနပါနဲ႔ ဘာလို႔႐ွံဳးပြဲခ်ငိုမွာလဲ... ေသခ်ာလား အဲ့အခ်စ္က မင္းဘဝအတြက္မရွိမျဖစ္ပါပဲလို႔ နည္းနည္းေလာက္စဥ္းစားပါအခု... ကမာၻမွာအသည္းကြဲဖူးတာ မင္းတစ္ေယာက္တည္း မဟုတ္ဘူး🎶
"အကိုသူရ ဖယ္ဦး။ ဖုန္းလာေနတယ္ဗ်"
"ခဏပဲ။ ကိုယ္ၿပီးေတာ့မယ္"
"ခင္ဗ်ားနဲ႔ေတာ့ဗ်ာ... ဒီေလာက္လုပ္ေနရတာကို မ႐ိုးနိုင္ေသးဘူးလား"
"ကိုယ္ကလုပ္ခ်င္လို႔မဟုတ္ရပါဘူး။ ကေလးရဲ႕မ်က္ႏွာေပၚက ဝက္ျခံေတြ အျမန္ေပ်ာက္ေအာင္လို႔ပါ"
"ခင္ဗ်ားနည္းက ဟုတ္ေရာဟုတ္လို႔လားဗ်ာ။ သံုးရက္ဆက္တိုက္ လုပ္ေနတာကို ဝက္ျခံေတြက အခုထိမေပ်ာက္ေသးဘူး"
"အဲ့ဒါ အစပဲ႐ွိေသးလို႔။ မယံုရင္ ေစာင့္ၾကည့္ေန။ ကေလးမ်က္ႏွာက အရမ္းကိုသန္႔စင္သြားေတာ့မွာ"
"ခင္ဗ်ားေျပာသလို ဟုတ္ရင္ဟုတ္ေပါ့ဗ်ာ။ မဟုတ္လို႔ကေတာ့..."
"ဟုတ္တယ္။ အတည္ေျပာတာ။ ကိုယ္နည္းနည္းၾကမ္းမယ္ေနာ္"
ေျပာၿပီး တရစပ္ေဆာင့္ေတာ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ့္မွာ စကားဆက္မေျပာႏိုင္ေတာ့...
ကြၽန္ေတာ္ အကိုသူရတို႔အိမ္ကိုေရာက္ေနခဲ့တာ ဒီေန႔နဲ႔ဆို သံုးရက္႐ွိၿပီ။ ေက်ာင္းေတြပိတ္လို႔ လာေနတာေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ ေက်ာင္းကဖြင့္တယ္။ ဘာလို႔ လာေနျဖစ္တာလဲဆိုေတာ့ ဒီလို...
ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေက်ာင္းေတြဖြင့္ေတာ့ အကိုသူရက ကြၽန္ေတာ့္ကို စစ္ကိုင္းျပန္ပို႔ေပးတယ္။ ကြၽန္ေတာ္က စစ္ကိုင္းမွာပဲ ေက်ာင္းတက္။ အကိုသူရကေတာ့ ေသာၾကာေန႔ညေနခင္းဆို စစ္ကိုင္းလာၿပီး တနလၤာေန႔မနက္မွာ သူ႔အိမ္ကိုျပန္တယ္။ အဲ့ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္က တစ္ပတ္မွာ သံုးညအတူတူအိပ္ရတယ္ေပါ့။
သံုးညအတူတူအိပ္ရေပမယ့္ ဘာမွေတာ့မဘာျဖစ္ဘူး။ ကြၽန္ေတာ့္အိမ္ဆိုေတာ့ အကိုသူရကလည္း ကြၽန္ေတာ့္ကို ဘာမွမလုပ္ဘူး။ ဒီတိုင္းပဲ အတူအိပ္တာ။ အယ္ ဘာမွမလုပ္ဘူးဆိုေပမယ့္ မိုးေတြသည္းႀကီးမည္းႀကီးရြာတဲ့ညေတြဆိုရင္ေတာ့ လုပ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ သူလာတဲ့ရက္နဲ႔ မိုးရြာတာက သိပ္မဆံုတာေၾကာင့္ မလုပ္ျဖစ္ဘူးပဲ ထားလိုက္ပါေတာ့။
