အလုပ္လုပ္ခ်င္တဲ့ကြၽန္ေတာ့္ကို အကိုသူရစိုးက သူ႕သူငယ္ခ်င္းအဆက္အသြယ္နဲ႕ အိမ္၊ၿခံ၊ေျမအက်ိဳးေတာ္ေဆာင္မွာ အလုပ္သြင္းေပးခဲ့တယ္။ အလုပ္ကလည္း အခုလို အဆက္အသြယ္နဲ႕ဝင္မွပဲ ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ရတယ္။ နို႔မို႔ဆို ဘယ္ေလာက္ေလွ်ာက္ေလွ်ာက္ အလုပ္ရဖို႔က သိပ္ၿပီးေတာ့မေသခ်ာ။
ကြၽန္ေတာ္အလုပ္ဝင္ေနခဲ့တာ အခုဆိုရင္ သုံးလဆိုတဲ့ အခ်ိန္ကာလကိုေတာင္ ေက်ာ္လြန္ခဲ့ၿပီ။ အဲ့သုံးလအတြင္းမွာ မနက္ဆိုရင္ ကြၽန္ေတာ္က ေစာေစာထ၊ ထမင္း၊ဟင္းေတြခ်က္၊ ၿပီးရင္ အကိုသူရနဲ႕အတူ မနက္စာဘာညာစားၿပီး ေန႕လယ္စားထမင္းထုပ္နဲ႕ အလုပ္ကိုသြားရတယ္။ ကိုယ္တိုင္ေတာ့ မသြားရဘူး၊ အကိုသူရက စိတ္မခ်ဘဴးဆိုၿပီး အသြား၊ အျပန္ကို သူ႕ပဲလိုက္ပို႔ေပးတယ္။
ညေနခင္းက် အလုပ္ကအျပန္မွာ ဟင္းခ်က္စရာေတြ ဝင္ဝယ္ၿပီး အိမ္ေရာက္တာနဲ႕ ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္က အတူတူ ခ်က္ျပဳတ္ၾကတယ္။ အခုေနာက္ပိုင္း အကိုသူရက မီးဖိုေခ်ာင္ကို ဘယ္ေတာ့မွ ကြၽန္ေတာ္တစ္ေယာက္တည္းမဝင္ရ။ အၿမဲတမ္း သူက ေဘးကေန ဝိုင္းကူေပးတယ္။ သူအလုပ္အားတဲ့တစ္ခါတေလဆိုရင္လည္း ကြၽန္ေတာ့္ကိုလာမႀကိဳခင္မွာပဲ ညစာကို ႀကိဳတင္ခ်က္ထားတတ္ေသးတယ္။ အကိုသူရက အဲ့လို အရမ္းအရမ္းအလိုက္သိခ်က္ပဲ။
ဒီေန႕က တနဂၤႏြေျဖစ္တာမို႔ ကြၽန္ေတာ္က အလုပ္နားတယ္။ ခါတိုင္ဆိုရင္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္အလုပ္နားတဲ့ရက္တိုင္း အကိုသူရကပါ လိုက္နားတတ္ၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ကို ျပင္ဦးလြင္ရဲ႕ အထင္ကရေနရာေတြျဖစ္တဲ့ ဟိုဟိုဒီဒီကို လိုက္ပို႔ေပးတတ္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီေန႕ေတာ့ ေန႕တစ္ပိုင္းသြားဖို႔လိုအပ္တယ္ဆိုၿပီး သူ႕မွာ ေန႕တစ္ပိုင္းသြားရ။ အဲ့ေတာ့ အခု အိမ္မွာ ကြၽန္ေတာ္တစ္ေယာက္တည္းပဲဆိုပါေတာ့...
အိမ္ႀကီးထဲမွာ ကြၽန္ေတာ္တစ္ေယာက္တည္းပဲဆိုေတာ့ ပ်င္းေနတာနဲ႕ ၿခံထဲကအပင္ေတြကို ေရေလာင္းေပါင္းသင္ၿပီး ကိုက္သင့္တဲ့အ႐ြက္ေတြကိုကိုက္ ျဖတ္သင့္တဲ့အရိုးတံေတြကိုျဖတ္နဲ႕ အလုပ္ရႈပ္ေနလိုက္တာ အျပင္ဘက္ကေန 'သူရစိုးေရ'ဆိုတဲ့ ေခၚသံၾကားမွပဲ ပတ္ဝန္းက်င္ကို ဂ႐ုျပဳမိေတာ့တယ္။
