SILLAGE

✨12.BÖLÜM✨

Selamün aleyküm 🥰

Çok şükür bu bölümü yazabildim. Bir an hiç yazamayacağımı sanıyordum. Pek içime sinen bir bölüm olmadı ama bu bölümü hyt1snl kardeşime ithaf etmek istiyorum. 🌸

*******

Ömer'den;

Sonunda Gaziantepteki şirketimize gelmiştim. Arabadan iner inmez şirketten koşar adımlarla çıkan Murat oldu. Ardından şirketteki çalışanlar etrafımı sardı. Hepsinin yüzünde merak vardı ve pür dikkat bana kesilmişlerdi. Az çok sinirlendiğimde taş üstüne taş bırakmadığıma şahit olmuşlardı. Murat bir iki adım öne atılarak elini uzattı.

"Hoşgeldiniz Ömer Ağa." Elini hemen sıkıp şu sinir bozucu anı neticenlendirmek için olaya daldım.

"Şirket ne âlemde Murat?" Yüzündeki gülümseme bir anda soldu. Yerini üzüntü ve tedirginlik aldı.

"Hiç açıcı değil efendim. Duruma bakılırsa yeniden inşaa etmemiz gerekecek. Büyük zarardayız." Her kelimesinde yüzüm gerildikçe gerildi, çenem seğirmeye başladı. Şimdi sinirlenmem hiçbir şeyi düzeltmeyecekti. Sakinleşmek için derin bir nefes ciğerlerime doldurdum.

"O p**in yaptığını nerden biliyoruz!?"

"Şeyden efendim şeyden..."

"Neyden Murat!? Karı gibi kıvırmayı kes de anlat!"

"Özür dilerim efendim. Sinirlenmeyin, anlatıyorum. Haberi alınca inşaatta gittik. Nasıl olduğunu soruştururken Baran Ağa'nın adamları geldi ve gülerek o söylediler."

"O p**ler gülerken siz ne yapıyordunuz lan gevşekler! Sıksaydınız hepsinin birer topuğuna ben gelene kadar bağlasaydınız ya."

"Akıl edemedik o anki şokuyla efendim. Özür dileriz." Her kelimesinde sinirim hat safhaya yükseliyordu. Aradaki mesafeyi kapattıp yakasını kavrayıp yüzüne bağırmaya başladım.

"Aklını s**erim senin! Adamlar ellini kollunu sallaya sallaya gelip ettiği b**u yüzünüze çalıyor siz de hiçbir şey yapmıyorsunuz, öyle mi?!" Her kelimede kendini arkaya doğru eğiyordu. Yere ittip çalışanlara döndüm.

"Bana bakın! Benim korkak, ciğeri beş para etmeyen adamlarla işim olmaz! Bu şirketi hep beraber tırnaklarımızla kazıya kazıya kurduk. Alın teri döktük. Ailelerimize hasaret kaldık. Şimdi daha büyürken elin p**i için heba mı edeceğiz!?" Muratı ayağa kaldırıp sözlerimi onayladılar. Muratta dönüdüm. Üstünü düzeltiyordu. Yüzü de kıpkırmızı kesilmişti.

"Bana bak! Seni bugün işten de kovabilirdim ama ailen için bu sefer görmezden geliyorum. Bir daha, bir daha aynı hatayı yaparsan kendini kapının önünde bulursun ona göre!" Sözlerimin bitimiyle yutkunması bir oldu. Kendini toparlayıp söze başladı.

"Bir daha olmayacak efendim. Bundan emin olabilirsiniz."

"Niye yapmış bunu o p**? Derdi neymiş?"

"Efendim ihale. İhaleyi biz kazanınca ve şirketlerin hepsi bizimle iş yapmaya başlayınca yedirememiş."

"Kim lan bu Baran Ağa!? Benim yoluma taş koyuyor? Nerden geliyor bu cesaret!?"

"Halit Ağanın oğlu. Şivan şirketinin sahibi. Hatta Halit Ağayla ihale öncesi selamlaşmıştınız. Sizi çaya bekleyeceğini, konaklarında ağırlamak istediklerini söylemişti."

"Lan böyle adamdan nasıl böyle bir kabrak oğlu oluyor, anlamıyorum. Nerde lan şu anda?"

"Adamlarımızla 20 dk önce görüştüm efendim. Şirketteymiş."