NOW & FOREVER |CedRu ✓

FİNAL

Uzun zaman sonra buraya gerçekten içime sinen bir bölüm atmanın haklı gururunu yaşıyorum.

Nasılsınız?

Sizi çok tutmadan bölümle baş başa bırakıyorum. İyi okumalar.

💙🧡

"E Efla, sen neler yapıyorsun? Anlatsana biraz." dedi Furkan sırtını duvara yaslarken. "Yani çok bahsetti Cedi senden, ondan soruyorum yanlış anlama."

Efla yüzüne yayılan gülümseme ile "Yok yanlış anlamadım." dedi ve hafifçe öksürerek boğazını temizledikten sonra "Bendeniz Efla Gündüz. 20 yaşındayım. Yarışmaya İzmir'den katılıyorum. Öğrenciyim, İngilizce işletme okuyorum. Hobilerim;" derken gülmeye başlayınca ona eşlik etti Furkan da.

"Ya ben anlatıyorum saçma sapan, sen de dinliyorsun. Demiyorsun 'Ya bu deli kız ne anlatıyor?' diye." "Yok canım, estağfurullah." "Estağfurullah da 'evet, aynen' demek bu arada." "Hadi ya, öyle miymiş? Hiç haberim yok."

"Sen peki 'Furkan Korkmaz' olmak dışında neler yapıyorsun?" "Furkan mükemmel bir insan ya, adamım benim. Çok seviyorum onunla vakit geçirmeyi."

Efla kahkaha atarken "Hadi ya?" deyince kafa sallayıp "Tabi kızım, ne sandın?" dedi Furkan. Sonra oflayıp "Ama işte o da bu kadar mükemmel olmanın zorluklarını çekiyor." diye devam etti ciddiyetle. "Ne gibi zorluklar?" "Yalnızlık. Onun imtihanı da bu. Yani tamam, zirve tek kişiliktir ama Furkan kendisine denk birini bulunca onu öyle bir sever, kalpleri o kadar beraber atar ki evren onları tek kişi zanneder."

"Furkan boş zamanlarında Romeo olabilir mi?" "Romeo boş zamanlarında Furkan oluyordur. Furkan o kadar mükemmel biri ki onun yerinde olmak isteyen çok kişi var." "Anlıyorum."

"Sen peki? Senin hayatında biri var mı?"

Efla salata malzemelerini doğramak için eline aldığı bıçağı mutfak tezgahının üstüne bırakırken "Yok ya." dedi Furkan'a dönüp. "Ben de henüz benim kadar mükemmel birini bulamadım." "Ben buldum galiba. Yani buldum gibi, bulmak üzereyim. Hissediyorum."

Efla'nın gülümsemesi solarken yüz ifadesini toparlamaya çalıştı ve "Çok sevindim senin için." dedi. "Bence senin de bulmana çok az kalmıştır." "Öyle mi diyorsun?" "Yani bence öyle."

Furkan birkaç kere havayı koklayıp "Bir şey mi kokuyor?" deyince "Furkan somonu yaktım senin yüzünden." dedi Efla ve ocaktaki tavanın altını kapatırken "Mehmet Şef anca bizim kafamıza atar kaşığı. Hatta atmaz fırlatır." dedi.

💙🧡

Cedi geldikleri sahil kenarına bakarken yüzündeki huzur dolu gülümseme ile gözlerini kapatıp dalgaların sesini dinleyen Ebru'ya kaydı bakışları. Kendini yüzüne yayılan gülümsemeyi silmeye zorlarken "Neden geldik buraya?" dedi düz tutmaya çalıştığı sesiyle.

"Huzura." dedi Ebru kısaca. "Huzuru dinlemeye geldik. Önce onu, sonra birbirimizi dinleyeceğiz." Hala kapalı duran gözleriyle devam ederken böyle konuşmak tuhaf gelince gözlerini açıp "Buradan ya el ele döneceğiz ya da" dedikten sonra yutkunup "Ya da iki yabancı olacağız birbirimiz için." diye bitirdi sözlerini.

Cedi'yi arkasında bırakıp yürümeye başladı denize doğru. Deniz ile aralarında birkaç adım kala, artık dalgalar ayağına vururken, durdurdu adımlarını. Gözlerini kapattı ve sessizlikle dertleşti birkaç saniye. Cedi'nin yokluğunda ona huzur veren bu yerin bu sefer kalplerini buluşturmasını diledi sessizlik karşısında.

Gözlerini açtığında uzaktan onu izlediğini fark ettiği adam gözlerinin dolmasına sebep oldu. Yüzünü denize çevirirken yanına doğru hareketlendiğini gördü. Adımları yanında durduğunda konuşma önceliğini kendisine vermek için sessiz kalışına gülümserken derin bir nefes çekti içine.