NOW & FOREVER |CedRu ✓

0.3

Saklayamayacağımın ne kadar farkında olsam da zaman kazanmak için “Saçmalama Oya. Ona aşık falan olmadım ben. -Zaten aşıktım çünkü.- Sadece bir an görünce Akın dışında biriyle de, yani yaptığım iş için değil kendim olduğum için biriyle shiplenince mutlu oldum. Kısa hatta çok kısa bir an. Olay bu.”

      Bana şüpheyle bakıp “Peki öyle olsun bakalım.” dedi. “Kalkalım mı artık?” diye sordum. “Niye gidip Cedi’yi mi stalklayacaksın?” dedi gülerek. “Aşk olsun ama Oya ya.” deyip dudağımı büzüp yalandan küsmeye hazırdım ki “Olsun ballım, olsun. Aşk güzel şey.” deyince kaşlarımı çatıp ona baktım. “Ben Ebru aşık olsun demedim, aşk olsun dedim. Neden üstüne alındın ki sen.” deyip kahkaha atınca bozuk bozuk bakıp “Sen biraz daha cıvıtmadan kalkalım bence.” Elimi kaldırıp garsonu çağırdım. Hesabı ödeyip kalktık.

       Yorgun olduğumu söyleyince beni kaldığım eve götürdü. Kendisi de ne kadar ısrar etsem de içeri girmeden gitti. Üstümü değiştirip kendimi koltuğa attım ve televizyonu açtım. Açtığım ilk kanalda head & shoulders reklamı görünce şansıma sövüp kanalı değiştirecektim ki kıyamayıp kumandayı yanıma bıraktım.

      Güzel yüzüne hayran hayran bakıyordum ki birden kendime gelip “Ne yapıyorum ben ya? Kendine gel Ebru, kendine gel kızım. Kafanı toparla.” dedim.
   
      O sırada tekrar yüzü gözümün önüne gelince gülümsedim ve kafamı kaldırıp televizyona baktım. Tabi ki bitmişti.

     “Of olmamış bu reklam. Kısacık yapmışlar. Hayır, bir reklam yaptırıyorsunuz. Dünyaca ünlü bir basketbolcuyu oynatıyorsunuz. Ama reklam 26 saniye. 30 saniye bile değil. Onun da yarısında Cedi yok. Hem sizin verdiğiniz paraya da değmiyor. İnsan biraz uzun yapar. Hayır yani bu adamında seveni var azıcık ekmeklensinler der. Ama yok, neredeee.” diye kendi kendime söylenirken televizyonu kapatmıştım bile.

     Odama doğru yürüyüp elimi uzun zamandır okumak istediğim kitaba attım. Biraz okuduktan kitaptaki kız, uzun zamandır aşık olduğu adamla birlikte olmaya başlayınca sinirlenip “Bu ne ya. Alice harikalar diyarında mı yaşıyoruz biz. Hayat bu kadar pembe değil maalesef. Yok mu şöyle kız, tam kendini hiç olmaması gereken birine kaptırmışken çocuğun Amerika’ya gittiği bir kitap. Onu okuyayım ben.” diye söylenip kitabı da bir yana bırakıp şimdi ne yapacağımı düşünürken acıktığımı hissetmemle yemek yapmaya karar verdim.

      Mutfaktaki televizyondan bir müzik kanalı açıp yemek yapmaya koyuldum. Tam pilavın suyunu koyacakken müzik kanalındaki spor haberlerinde Cedi adını duyunca suyu elime dökmüştüm. “Yeter ama ya. 5 yıl önce hayatımdan 1 günde çıkıp şimdi tekrar 1 günde giremezsin.”

HERKESE SELAM,

KISA BİR ARADAN SONRA YENİ BÖLÜMLE GELDİM.

BÖLÜM HAKKINDA DÜŞÜNCELERİNİZ?

BİR DE BU İŞİN ALTINDAN BİR İŞ ÇIKACAK GİBİ, TAHMİNLERİNİZİ ALAYIM(?)

SONRAKİ BÖLÜMDE GÖRÜŞMEK ÜZERE.