NOW & FOREVER |CedRu ✓

0.4

İyi okumalar...

    Yüzünde buruk bir tebessümle onu gördüğü ilk günü düşündü Ebru. Ne güzeldi, diye geçirdi içinden. Öyle ya o zaman yaşadığı tatlı heyecanı, her gördüğünde hissettiği utanç... Hayatının başka hiçbir döneminde hissetmediği duygulardı onlar.

2 Kasım 2014

    "Ya ödev için basketbol maçına gitme fikri kimden çıktı Beşiktaş'ımın maçının olduğu gün?" "E fikir senden çıktı Bora." "Hadi ya, öyle mi olmuştu? Siz neden uyarmadınız beni, ha? Hayır siz neden dinlediniz ki zaten beni? Gelmiyorum ben."

   "İyi gelme. Kal sınıfta. Biz de rahat ederiz seneye değil mi Ebru?" Ebru kıkırdayarak "Hı hı öyle." dedi. "Şuna bak ya melek dedik kelek çıktı."

    "Aşk olsun Bora." dedi Ebru. O gün gerçekten aşk olacağını bilmeden. Birden gelen sesle irkildi. "Ya başka gün gidelim bugün Beşiktaş'ımın maçı var." "Ya bilet aldık o kadar. Saçmalama." diyen Elif ile Bora küçük bir çocuk gibi küsüp en önden yürümeye başlamış, Ebru da sesli bir kahkaha atarak peşine düşmüştü. Elif de arkalarından sabır dileyerek ilerlemeye başladı.

    "Kimle kimin maçına gidiyoruz?" diye soran Bora'yı Ebru "Anadolu Efes - Pınar Karşıyaka" diye cevapladı. Bora "Ya bari Beşiktaş maçına gitseydik." deyince Elif, "Ay ne söylendin ya. Beğenmiyorsan gelme. Biz gideriz." "Futbol maçına gitseydik keşke." deyince Elif sinirle "Ya Bora bir şeyi çok merak ediyorum. Beyin lobunun birini ihtiyaçtan sattın mı yoksa bir yere mi bağışladın? Hani bizim branşımız basketbol ya" "Ya Ebru bir şey söylesene şuna." "Çocuk gibisiniz yemin ederim ya. Bugün bu maça gidiyoruz o kadar. Düşün bakayım önüme."

     Maçın başlamasına 20 dakika kala salona gelip oturduklarında Ebru lavaboya gideceğini söyleyip yanlarından ayrıldı. Lavabodan çıktıktan sonra telefonuna gelen bildirim sesiyle telefonu eline aldı. Mesaja bakarak yürürken bir şeye çarptı. Duvar olmayacak kadar yumuşak bir şeye.

     O çarptığının ne olduğunu anlamaya çalışırken çarptığı şey "Kusura bakma acelem vardı. Yetişeceğim diye hızlı giderken dikkat etmedim sana," Ebru kafasını kaldırıp baktığında kendisi yaşlarında genç bir adam olduğunu gördü. "İyi misin?" "İyiyim. Ben geçeyim o zaman maç başlayacak malum." dedi.

      Karşısındaki genç adam kafa sallayınca yoluna kaldığı yerden devam etti. Yerine geldiğinde Bora gülerek "Ebruş, kayıp ilanı vermeye gidiyordum." dedi. Ebru bir şey demeden yerine oturdu ve 5 dakika sonra oyuncular sahaya çıktı. Ebru az önce çarptığı genç adamı da onlar arasında görünce ufak çaplı bir şok yaşadı.

     Maç bitimine kadar neredeyse nefes almayarak onu izledi. Maçı değil, onu. Maç oldukça çekişmeli gitmiş, en son Efes 67 - 65 kazanmıştı.

      Salondan çıkarken Bora "E kimi seçtiniz ödev için? Ben Oğulcan Baykan'ı seçtim." "Ben Doğuş Balbay'ı seçtim." diyen Elif'e "Kızım maçı izlemeden de Doğuş Balbay'ı seçebilirdin. Adam kaptan ya hani." dedi Bora. "Ya Doğuş Balbay'ın en sevdiğim basketbolcu olduğunu bilmiyormuş gibi konuşma. Neyse, Ebru sen kimi seçtin?" diye sordu.

       Dalgın bir şekilde olanları düşünen Ebru, Elif'in sesiyle kendine gelip "Cedi'yi seçtim ben." dedi.

BEN GELDİİM!

İLK FLASHBACK BÖLÜM, ARTIK YAVAŞ YAVAŞ ÖĞRENECEĞİZ HER ŞEYİ.

BÖLÜM HAKKINDA DÜŞÜNCELERİNİZ?

SONUNDA CEDİ GELDİ, ONA BİR KALP BIRAKMAK İSTERSENİZ BURAYA,

BANA ÖNERİNİZ VEYA DÜZELTMEMİ İSTEDİĞİNİZ, HİKAYENİN GİDİŞATIYLA ALAKALI YORUMLARINIZI DA BURAYA BIRAKABİLİRSİNİZ.

YENİ BÖLÜMDE GÖRÜŞMEK ÜZERE...