NOW & FOREVER |CedRu ✓

2.3

ben_eflaa_: Bu Cedi'nin kişisel hesabı. Sadece ailesi ve arkadaşları biliyor. Bir ima mı var acabaaa? 🙈

rebrusahin: Ne iması olacak Efla? Dinlerken atmıştır öyle.

ben_eflaa_: Hıı aynen dinlerken atmıştır kesin.

rebrusahin: Görmemi istese etiketlerdi. Demek ki benimle alakası yok.

ben_eflaa_: Ay yok, ben anlatamıyorum herhalde. Hesabı tüm ailesi ve arkadaşları biliyorken seni nasıl etiketlesin?

Ayrıca benim sana atacağımı tahmin ediyordur zaten.

Mesaja cevap vermeden konuşmadan çıktım ve Efla'nın attığı hesabı takibe alıp yakın arkadaşlara ekledim ve ben de storye bir şarkı ekledim.

"Dünden beri
İçimde bir sıkıntı yokluyor beni.
Anlıyorum yakmışsın gemileri,
Seviyordum, biliyordun ve gidiyordun."

Giden oyken bana şarkı gönderebiliyor muydu gerçekten? Düşüncelerimi Elif'in sesi böldü. "Ebru, o hikayeye attığın şarkı?" "Bir mesaj işi vardı kuzu. Onu hallettim." dedim burukça gülümseyerek.

"Bize ne olduğunu anlatacak mısınız artık?" dedi Nur isyan edercesine. "O sana hangi şarkıyı atmış?" diyen Murat'a gülümseyerek bakıp "Haberin yok ölüyorum." diye cevapladım onu.

"Sende mi biliyorsun? Ya godfather filmindeki kel adam mıyım ben? Neden her şeyi en geç bana söylüyorsunuz?" dedi Nur bu sefer daha yüksek ve tiz bir sesle.

Yaptığı benzetmeye kahkaha attık hepimiz. Bize ters ters bakıp "Küstüm size." deyip ayaklandı Nur. Tam gidecekken "Gel, gel. Anlatalım sana da. Hem saklanacak bir şey değil zaten." dedim.

Karşıma oturup meraklı bir ifadeyle bana bakarken "Biz Cedi'yle dün anlattığım gibi benim ödevim için tanıştık." diye başlayarak kısaca anlattım hikayeyi.

Anlattığım her şeyde büyüyen yeşil gözleri gülmeme sebep olmuştu. Yemekten sonra odama çekilmiş ve yatana kadar kitap okumuştum.

Sabah çalan telefonla uyandığımda gözümü açmadan komodinin üstündeki telefonu açtım ve uykulu sesimle aramayı yanıtladım. Karşıdan ise Efla'nın ağlamaklı sesini duyunca yatakta hızla doğruldum ve "Bir tanem, ne oldu? Neden ağlıyorsun?" dedim.

"Ebru, abimle kavga ettik. Arabayı aldı, gitti. Çok korkuyorum. Ebru lütfen gel." "Sen sakin ol. Ben geliyorum." dedim ve telefonu kapatıp hızla hazırlanmaya başladım.

⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐

Efla, Ebru'nun telefonunu kapattıktan sonra aynı hızla Cedi'yi aradı. Cedi telefonu Ebru'nun aksine enerjik sesiyle "Ne haber güzellik?" diyerek açmıştı. Efla onun bu dediğiyle gülümsese de "Cedi," dedi sesine endişe vermeye çalışarak.

"Ne oldu? İyi misin?" diyen Cedi'ye "İyiyim iyiyim. Ama biraz daha burada kalırsam çok kötü olacağım." dedi. "Orası neresi? Ne oluyor orada?"

"Restorandayım, burada kocaman fare gördüm. Gel beni al lütfen." dedi. "Kızım bu muydu? Ben de bir şey oldu sanmıştım. Küçücük fare ne yapacak sana. Bırak kendi kendine gider. Sonra da mekanı ilaçlatırız." "Bir şey oldu zaten Cedi. Ne demek kendi kendine gider ya? Kocaman diyorum. Sana göre küçücük fare tabi. Sen kocamansın. Ama ben, ya ben? Ben miniciğim ve o fare benim kafam kadar. Ne olur gel." "İyi, tamam. Kapat geliyorum."

⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐

Efla'nın restoranına geldiğimde arabadan inip hızlıca içeri girdim. Bir masaya oturmuş, kafasını masaya dayamış Efla'yı görünce buruk bir ifadeyle yanına oturdum. Sandalyenin sesiyle kafasını kaldırdı ve beni fark edince gülümsedi.