|FALIM| (DÜZENLENİYOR)

2.7

*VOTE VE YORUM ATMAYI UNUTMAYIN*

BANNERS - Someone To You

5 oy, 50yorum.

İyi okumalar🧚🏻‍♀️

Bahçenin kapısından içeri girdiğimde gördüğüm kalabalıkta gözlerimi gezdirdim. Bu sabah hava güzel olduğu için herkes derslerden önce bahçeye çıkmışlardı. Ve bu da demek oluyordu ki beni görenlere nerede olduğuma dair açıklama yapmam gerekiyordu, ama yapmayacaktım.

Yapabilirim de, bilmiyorum. Yükselenim ikizler.

Koşarak yanıma gelen alt sınıflardan iki çocukla, gözlerimi devirdim.

"Lorin, geçmiş olsun. İyi misin? Haberlerini aldık." Şom ağızlı olduğumu söylemiş miydim?

"İyiyim, teşekkürler." Kısaca konuştuktan sonra hızlı adımlarla okulun içine girdim. Üşüyorum anlatabiliyor muyum?

Hem daha yeni iyileştim ben.

Eşyalarımı hızlıca odama bıraktım ve içi kitap dolu olan çantamı omzuma attım. Cebimde titreyen telefonla cebimdeki 6. parmağımı çıkartıp mesaj panelinde gözlerimi gezdirdim.

Erva= Nerde kaldın sen ya

Erva= dersin başlamasına 5 dakika kaldı

Gözlerim saate kaydığında ağzımda küfürler geveleyip parmaklarımı klavyede gezdirdim.

Lorin= çantamı aldım, geliyorum

Telefonu cebime atıp koşarak merdivenlerden yukarı çıktım ve dersliklere doğru hızlı adımlarla ilerlemeye devam ettim. Görenlerin 'ne yapıyor bu geri zekalı' bakışlarını üzerimde hissediyordum.

Kafamı tosladığım duvarla ağzımdan bir inleme döküldü. Alçıdaki elimi de vurmuştum. Kafamı kaldırıp baktığım zaman; uzun boylu, siyah saçlı ve yeşil gözlü bir çocukla göz göze geldim.

Duvar bu muydu lan!

"Kardeşim önüne baksana ya! Kafam koptu, kafam! Allahım bütün deliler mi beni bulur ya!"

"Asıl sen önüne bak küçük, maşallah atlılar gibi koşturuyordun!"

Ne demişti o? Küçük mü demişti o bana?

1,78 dim ben bir kere!

"Pardon, küçük mü? Bana bak kimsin hiçbir fikrim yok ama beni delirtme tamam mı?! Zaten yeterince geç kalmışım, bir de seninle uğraşamam!" Sinirle gözümün önüne gelen saçları kulağımın arkasına tıkıştırdım ve çocuğa omuz atıp sert adımlarda ilerleyip sınıfın kapısının önüne geldim. Kapı kapalıydı ve içerden sesler geliyordu.

Çok güzel, geç kalmıştım!

Gözlerimi devirip kapıyı tıklattım ve içeri girdim. Bütün sınıfın gözleri bana döndüğünde onlarda çok oyalanmadan az sonra ebemi görmemi sağlayacak profesöre gözlerimi çevirdim.

"Kızım sen saatin farkında mısın? Saat sekizi beş geçiyor, beş! Nerede kaldın?!" Aga neden herkes bana yürüyor bugün? Neydi bendeki bu şans.

Ne şans ama!

Sinirle soluyup konuştum.

"Hocam beş dakika geç kaldım sadece, beş." Dedim onu taklit ederek. "Daha yoklama bile almadınız."