|FALIM| (DÜZENLENİYOR)

1.3

*VOTE VE YORUM ATMAYI UNUTMAYIN*

MULTİMEDYA: KIZLARIN GİYDİKLERİ

Gözde Öney - Kavga

İyi okumalar🧚🏻‍♀️

Balo Günü Sabahı

Sabahın köründe Ervanın üzerime atlamasıyla uyanmıştım. Kendisine küfürlerim eşliğinde işlerimi halletmiştim. Şimdiyse bir gözüm kapalı yemekhaneye doğru gidiyorduk.

"Kahvaltımızı ettikten sonra duşa giriyorsun, tırnaklarına manikür yapacağım öyle daha kolay oluyor çünkü." Dedi sabahtan beri aynı heyecanlı ses tonuyla.

Tıpkı bozuk bir plak gibiydi, sürekli aynı şeyleri tekrarlıyordu.

"Ulan yeter! Alt tarafı bir balo kızım bir şey demeyeyim diyorum ama gerçekten yeter! Sakin ol, kuzum." dedim dayanamayarak.

"Tamam be! Tek başına hazırlanırsın." dedi ve gitti, evet gitti!

Çok pis trip yiyorum şu anda arkadaşlar.

Erva'ya koşarak yetişip sırtına atladım, sanırım biraz hızımı alamamıştım çünkü şu an ikimizde yerdeydik.

Ayarıma sıçayım.

Herkes bize bakıyordu, rezillik tam anlamıyla rezillikti.

Tepemizde kaşlarını çatmış bize bakan Ekini görmemle tedirgince gülümsedim. Şu an kaşlarını çatsa ve kızacak olsa bile az sonra ruhunu teslim edercesine güleceğine emindim.

Çünkü benim arkadaşlarım salaktı.

"Geri zekalı kalksana üstümden!" Çığırmasıyla Erva'ya döndüm.

Sen beni sabahın köründe kaldırıyordun değil mi?

"Allahım yarabbim hâlâ üzerimde! Kalksana ya öldüm öldüm!"

Gülerek üzerinden kalktım ve önden hiçbir şey olmamış gibi yürümeye devam ettim. Erva'nın delici bakışlarını sırtımda hissediyordum.

Yemekleri aldıktan sonra gözlerimizle boş masa ararken gelen tanıdık sesle gözlerimi oraya çevirdim.

Doruğun sesiydi.

Başka boş masa olmadığından oraya doğru adımladık. Kuzey masada değildi ve açıkçası bu  işime gelirdi.

Şu an onu kaldırabilecek halde değildim.

"Günaydın!" dedi Batu her zamanki enerjisiyle,
Bizde 'günaydın' diyerek karşılık verdik.

Yemeğimizin yarısında yemekhaneye Kuzey girdi. Yüzüne bakmadan yemeğime geri döndüm ama bir yandan onu izlemeyi de ihmal etmiyordum. Yavaş adımlarla sıraya girdi, yemeğini aldı, aynı yavaşlıkta masaya geldi ve yanıma oturdu.

EVET BİLDİĞİNİZ YÜZSÜZ GİBİ GELİP YANIMA OTURDU!

Bizimkilerle selamlaştıktan sonra gözleri benim üzerimde oyalandı ve 'günaydın' dedi.
Ona kafamı sallayarak karşılık verdim.

İki gün önce bana yazmıştı, benimde sinirlerim hala tepemde olduğu için onu engellemiştim. Eğer engellemesem ona geri dönüşü olmayacak kadar ağır şeyler söyleyebilirdim ve bu ne olursa olsun en son istediğim şey bile değildi. İnsanları kırmayı sevmezdim.

Bu arada hâlâ engelliydi, geri açmaya üşenmiştim. Ya da işime gelmemişti bilemiyorum.

Usul usul yemeğimi yerken Kuzey'in kısık sesle bana seslenmesiyle yavaşça ona döndüm;