|FALIM| (DÜZENLENİYOR)

0.5

*VOTE VE YORUM ATMAYI UNUTMAYIN*

MULTİMEDYA:KARAKTERLER

İYİ OKUMALAR🧚🏻‍♀️

Odaya gelmiş Erva duşa gireceğini söyleyip banyoya gitmişti, ben ise şu an odamda Demire ulaşmaya çalışıyordum. Sabahtan beri kaç kez arayıp mesaj attığımı hatırlamıyorum.

İçime düşen kuşkuyu biraz olsun arka plana atmak için telefonumdan güzel bir şarkı açtım ve üzerime havaya uygun bir şeyler giyindim ve kaldığımız odada ki küçük mutfak tezgahının üzerinde olan kettle'a kahve için  su koyup dolapların içinden üç kupa çıkardım içine kahveleri koyup, whatsappa girdim ve Ekin'e yazmaya başladım.

ŞAMPUANLAR LİGİ

Lorin= EKİİİNNN

Lorin= kahve koydum gelseneee

Erva= ay evet gel dedikodu var

Ekin= açın kapıyı yakışıklı bebeğiniz geliyoor

( görüldü 21.04 )

Yaklaşık beş dakika sonra Ekin gelmişti. Şimdi ise okulda olanların günlük bilgilerini Erva'dan alıyorduk.  Ekin'in bana yönettiği soruyla gözlerimi Erva'dan alıp ona çevirdim.

''Hâlâ Kuzey'e yazıyor musun?''

''Ay evet hiç anlatmıyorsun, kafanı kıracağım senin!''

Niye böyle bir soru sordun ki şimdi Ekinciğim? Hı niye yani?

İkisini kafamla onaylayıp mesajları açıp okumaları için telefonumu onlara uzattım. Onların tepkilerini ölçmek için yüzlerine bakmaya başladım, saniyeler sonra odayı ikisin kahkahaları doldurmaya başladı. Sanırım şiirimi okumuşlardı.

Bir kere gayet güzel bir şiir o!

''P-peri Allah canını almasın bu n-nasıl bir şiir ya ölüyorum.'' dedi Erva kahkahalarının arasında.

Ekini söylemiyorum bile, o gülmekten ruhunu teslim etmek üzereydi.

Geri zekalılar...

Sonrasında ki sessizliği telefonumun beni yerimden sıçratacak kadar yüksek olan sesi böldü, arayan kişiyi görünce hızla telefonuma uzanıp hiç düşünmeden açtım ve telefonumu kulağıma götürdüm.

''Alo?''

''Sen bana kafayı yedirtmeye mi çalışıyorsun Demir, hı?! Seni ne kadar çok aradım, ne kadar çok meraklandım haberin var mı senin!"

''Sakin olur musun ilk fırsatta seni aradım.''
Dedi her zamanki sakin sesiyle.

Boğazımda yavaş yavaş kendini belli eden yumru ve sızlayan burnum ağlayacağımın  habercisiydi. Yumruyu yok etmek için birkaç kez yutkundum fakat işe yaramayacağını anladığım zaman, burnumu çekip konuşmaya başladım.

''Çok korktum, sana bir şey oldu diye çok korktum.'' dedim kısık sesimle.

''Güzelim, ben iyiyim bir şey yok. İlk fırsatta seni aramak istedim. Seni daha sonra arayacağım merak edilecek bir durum yok.'' dedi ve konuşmama izin vermeden telefonu suratıma kapattı.

Çok sağ ol inanılmaz rahatladım.

Birkaç saniye kendime gelmeyi bekledikten sonra gözlerimi merakla ne olduğunu söylememi bekleyen bir adet Erva ve Ekin'in bakışlarına maruz kaldığımı fark ettim. İkisinin arasına oturdum ve olanları anlattım.

Demir benim tek ailemdi ve onu kaybetmek en çok korktuğum şeylerden biriydi. Birbirimize çok bağlıydık. Tanıdığım tek ailemdi, babamdı, annemdi, arkadaşımdı.