Dylan'dan...
Nia'nın annesinin tedavi gördüğü hastaneye ulaşmıştım.Hızlı adımlarımı resepsiyona yönlendirip,kaçıncı katta olduğunu öğrendim.
17.Kat,sağdan 3.oda...
Unutmamak için sıklıkla tekrar ediyordum.Sonunda asansör 17.kata gelmişti.Acele bir şekilde yürüyerek sağ tarafa saptım.
"Merhaba Bayan Salvatore'nin yakınıyım,o nasıl?" ameliyathaneden çıkan ilk hemşireyi çevirerek tek nefeste konuştum.
"Bayan Salvatore-"
"Ha şu uçak kazasından kurtulanlardan birisi...Şu an riskli bir ameliyatta kendisi.Doktorumuz yakından ilgileniyor."
Başımı teşekkür anlamında sallayarak geçmesi için alan açtım.
...
"Alo,Drew,durum nedir?"
"Alo, hiçbir gelişme yok,haber vermek için bile gelen yok.Öyle bekliyoruz işte.Sende durumlar nedir?"
"Sizin durumla aynı-"
"Doktora haberin verin hemen,çabuk olun!" Dylan, Drew'in telefonundan gelen sesle irkildi.
"Drew neler oluyor orada?" sert bir sesle konuştum.
"Nia- Nia için diğer doktoru çağırdı hemşire."
"Tanrım, o iyi mi Drew? Benden bir şey saklamıyorsun değil mi?"
"Dylan,kendine gel.İçeride can çekişen senin sevgilin.Senden bir şeyi saklamamız söz konusu bile değil." Drew'de sert konuşmuştu.
"Bayan Salvatore'yi oradaki hastaneye sevkini isteyeceğim."
...
Bayan Salvatore'nin sevk hakkını aldıktan sonra Nia'nın yanına gitmek için dışarıya çıkarken gerilmiştim.
Şükür ki Yosef paparazzilerin gelişini önlemişti.Korumalar eşliğinde arabaya binerek hastaneye gitmeye koyuldum.
...
"Durumu nasıl?" Drew ve Nega'nın yanına ulaşmıştım.
Drew oturmuş kahvesini ağır ağır içiyordu, Nega ise duvara yaslanmış acil kapısını izliyordu boş gözlerle.
"Hiçbir şey söylenmedi yine.Doğum başladı mı,bitti mi hiçbir fikrimiz yok." soruma cevap veren Drew olmuştu.
...
"Dayan güzel bebeğim,dayan..." doğuma izin alarak ben de girmiştim.
"Elimi sık,nefes al ver güzelim hadi.Yapabilirsin,seni seviyorum.Güzel anne,hadi." Nia'ya olabildiğince motivasyon vermeye çalışıyordum.
"D-dylan...yapamıyorum..." Nia ıkınarak bitkin bir sesle konuşmuştu...
"Yapacaksın Nia.Bebeğimiz için,lütfen.Dirayetli ol bebeğim.Elimi tut,seni bırakmayacağım.Ikın lütfen,nefes al ver."
...
"Nega,iyi misin?" hala donmuş bir şekilde doğumhane kapısının önünde duran Nega'ya seslendi Drew.
"İyiyim." burukça cevap verdi Nega.
"Gel otur,dinlen."
"İstemiyorum."
Drew artık sinirlenmeye başlamıştı.
"Nereye kadar böyle duracaksın?"
"Nia çıkana kadar."
"Seni bu halde görse çok kötü hissederdi."
Nega bir anda Drew'in yakalarından tutup yüzüne bakındı.Bakışları donuk,elleri soğuktu.
