- 𝓵𝓸𝓿𝓮 𝓪𝓷𝓭 𝓪𝓽𝓽𝓮𝓷𝓽𝓲𝓸𝓷 -

58 5 14
                                    

𝕮𝖆𝖓 𝖞𝖔𝖚 𝖑𝖔𝖛𝖊 𝖒𝖊 𝖋𝖔𝖗 𝖕𝖔𝖔𝖗,

𝕴'𝖑𝖑 𝖘𝖊𝖙 𝖞𝖔𝖚 𝖋𝖔𝖗 𝖒𝖞 𝖘𝖔𝖚𝖑

𝖂𝖍𝖔𝖊𝖛𝖊𝖗 𝖙𝖚𝖗𝖓𝖊𝖉 𝖞𝖔𝖚 𝖈𝖔𝖑𝖉

𝖄𝖔𝖚 𝖓𝖊𝖊𝖉 𝖙𝖔 𝖑𝖊𝖙 𝖍𝖎𝖒 𝖐𝖓𝖔𝖜

𝕴 𝖈𝖆𝖓 𝖜𝖔𝖗𝖐 𝖒𝖎𝖗𝖆𝖈𝖑𝖊𝖘

𝕴 𝖜𝖔𝖗𝖐 𝖎𝖙 𝖕𝖍𝖞𝖘𝖎𝖈𝖆𝖑

𝕬𝖓𝖉 𝖜𝖍𝖊𝖓 𝕴 𝖑𝖔𝖛𝖊 𝖞𝖔𝖚 𝖈𝖑𝖔𝖘𝖊, 𝖞𝖔𝖚 𝖈𝖆𝖓 𝖋𝖊𝖊𝖑 𝖒𝖞 𝖍𝖊𝖆𝖗𝖙 𝖇𝖗𝖊𝖆𝖙𝖍𝖎𝖓𝖌 𝖙𝖍𝖗𝖔𝖚𝖌𝖍 𝖒𝖞 𝖈𝖑𝖔𝖙𝖍𝖊𝖘...''

Hiçbirimiz hiç bir şey demeden,Drew arabayı Nega'nın evine sürmüştü.

Herhalde bu gün hastanedeyken yorulup, yıprandığı için öyle ani çıkışmıştı.En azından umarım ki öyledir.Zaten ters bir şey olsa Drew hemen ya söyler, ya çaktırırdı.

''Size iyi eğlenceler, çocuklar'' dedi kırgın bir ses tonuyla Nega.

Arabadan inip hemen Nega'ya ulaştım

''Neler oluyor, anlat lütfen'' dedim.

''İnan bana endişelenecek bir şey yok,Nia. İçin rahat olsun, bir şey olsaydı sana söylerdim zaten.Sadece çok yorgunum, Drew'de öyle üstüme gelince tutamadım kendimi artık.Hadi gidin biraz kafa dağıtın, sonra konuşuruz.'' dedi bitkin bir ses tonuyla.

''Peki, bebeğim.Bir şey olursa ara lütfen.''dedim onu zorlamayarak.

Başını ''olur '' anlamında salladıktan sonra, onu öpüp, arabaya geri döndüm.

Bende hemen arabaya döndüm.

''Ee, nereye gidiyoruz, çocuklarım'' diye bağırdım.

''Sizi çok güzel bir yere götüreceğim'' dedi Drew hem kırgın hem mutlu olmaya çabalayan ses tonuyla.

''Hmm heyecanlandım baak'' dedim gülerek.

''Sabredin, 2 saate orada oluruz.Çok beğeneceksiniz, özelikle de sen,Nia'' dedi Drew.

Ben mi?

''Ben mi?'' diye sordum meraklı bir şekilde.

''Evet, sen'' manasına gelecek şekilde başını salladı.

Ben de sürprizleri bozmayı sevmediğim için daha fazla soru sorarak kurcalamadım.

...

Tei'nin ''hadi uyan'' sesiyle uyandım.Çok yorgun ve uykusuz olduğum için sızıp kalmıştım.

Kafamı kaldırıp camdan dışarıya baktığım zaman koskocaman bir bahçe görmüştüm.Burası çok ama çok güzeldi.Mis gibi bir havası vardı.

''Burayı biliyorum'' diye heyecanlı bir sesle bağırdım Drew'e

''Evet, çocukken hep buraya gelirdik.'' dedi.

Tei ve Poei kol kola girip bizden uzaklaşarak yeşilliklerin arasına girdiler. Drew ise benim yanıma ulaşarak bana sarıldı.

''Sen çocukken üzüldüğünde ben de annemin alkolik zamanı dönemlerinde hep kaçar kaçar buraya gelirdik.''

''Çok kırgın bir çocukluk geçirdik.Sen anne ve babanın sorularıyla boğuşurken ben ise annemin ger gün alkol alıp bana şiddet göstermesi ile boğuşuyordum.Bazen düşünüyorum da şu an hayatta, sağlıkla kalabilmem şans bence.Her gün kalp kırıklığı ile dolu olan günler...Ama atlattığımızı düşünüyorum.Büyüdük, savaşmayı öğrendik.Sevmeyi öğrendik'' dedi Nega'nın arabada kalan fularına bakarak.

LONELINESS | DYLAN O'BRIEN FANFICTIONHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin