Savage Book 2: Gregory Gunner Silva - Completed

Chapter 13

Happy reading! Beke nemen may bet mag comment dyan.  O kahit vote manlang 1 click away lang po yung vote hehehehe. 😁.
----------------------------------

He is feeling both happy and relieved after his cousin declared that Gideon is already out of danger, though he is not yet completely safe because the doctors still need to observe him, still he is relieved, he is praying that his son will recover fast at wala na sanang maging komplikasyon. 

Kanina ng itawag sa kanya ng pinsang si Thor na nabundol ang anak niya ay parang tumigil sa pag tibok ang kanyang puso, pakiramdam niya ay tumigil ang oras, naalala niya ang masaya nitong halakhak noong naglalaro silang dalawa habang nag papanggap siyang si Conall, bumalik din sa alaala niya noong una niya ito nakita sa mall at nalamang anak niya ito, naisip niya ang maraming panahon na nasayang, na hindi niya ito nakasama, na yakap at nahalikan, mga panahon na sana ay kasama siya ng anak, pero wala siya sa tabi nito. Tapos ngayon, ni hindi pa nga siya nakakapag pakilala sa bata bilang ama nito ay may mangyayaring ganito, nakadama siya ng panghihina, nanginig ang kanyang tuhod, parang biglang bumagal ang lahat sa paligid habang tila may sariling isip na marahang humakbang ang kanyang paa, hanggang sa ang marahan niyang pag hakbang ay nauwi sa mabilis na pag takbo, nakita niyang tinawag siya ng isa sa mga Board of Director na kanyang nakasalubong ngunit hindi niya ito marinig, para lang itong bumubulong, wala siyang ibang naririnig ng mga oras na iyon kundi ang pino at nakakabinging tunog na hindi niya alam kung saan nag mumula, para siyang nakalutang sa ire habang tumatakbo, he can't explain what’s happening to him, it’s like he is in daze. Hanggang sa nakarinig siya ng malakas ng tunog, kasunod nun ay ang tila pag balik ng kanyang katawan sa normal, noon lang niya napansin ang sasakyan sa kanyang tabi, napatakip siya sa sariling mata ng masilaw sa liwanag na nagmumula roon, muntik na siyang mabangga, but he don't care. Imbes na kausapin ang driver ng sasakyang muntik ng makabangga sa kanya ay walang lingon likod siyang nagpatuloy sa pagtakbo papunta sa kanyang sasakyan at mabilis iyong pinaharurot patungo sa ospital na pagmamay ari ng pinsang si Aiden.

Pagdating niya ng hospital ay naroon na ang kanyang mga magulang at ang karamihan sa kanyang pamilya, pero sa dalawang tao lamang natuon ang kanyang pansin, una sa babaeng nanginginig habang nakatayo sa harap ng emergency room. Pangalawa ay ang ginang na umaalalay dito paupo sa malapit na silya, duguan ang suot nitong damit, daig pa nito ang nagkatay ng baboy sa dami ng dugo sa suot nitong damit, sa isiping dugo iyon ng kanyang anak ay lalo siyang nilukob ng matinding takot. Takot na baka huli na ang lahat, na hindi na niya ito ulit mayayakap, makakasama at makakalaro, na baka hindi na niya ito makitang lumaki.  He felt a sudden jolt of almost unbearable pain in his heart, marami pa siyang plano para sa anak, he wanted to take him to places, introduce him to his Tito’s and Tita’s, to Edric’s son, and many more.

He wanted to comfort Allison, but he did not dare come near her, he just can’t bring himself to talk to her, he suddenly felt the weight of his mistakes, nahihiya siya sa babae, all this time ay ito lamang ang kasama ng kanilang anak, it should be the two of them, but he left her alone to take on all the responsibilities, he can’t even imagine how terrible she is feeling right now, judging by how her body tremble, he could tell that she in her edge, gone the intelligent, sophisticated, strong and powerful woman he knew. The woman capable of doing as much as he can, the woman who can be ruthless if she needed to, was now replaced by a woman so delicate and fragile, she looked like a person whose world is about to crumble upon her feet and is just waiting to be sentenced to death. He wanted to hold her hand and tell her that everything will be alright, but he can’t, not just because he is ashamed, but because he also need to be comforted, pakiramdam niya ay may kung ano sa puso niya ang nagbabadyang sumabog ano mang oras. He was also afraid that his presence would only trigger her pain. So, he just stood there worried, scared for what would happen next. After some time, a woman wearing almost nothing came rushing towards Allison, the two ladies hugged each other as Allison cried her heart out while the woman rubs her back trying to comfort her. Based on Allison’s reaction, this woman must be one of her friends.