East Of Heaven | Feltson

فصل 2 : هلدینگ سلطنتی

• Emma

o Mansion

09:00 AM

پدربزرگم ضربه دیگه ای به توپ زد و تمام خدمتکارا برای تشویق دست زدن

چوب گلف رو به سمت جنسن نگه داشت و خودش میدون رو خالی کرد

منتظر ضربه ی اون نشدم و با کشیدن پرده پشت به پنجره ایستادم

نمیدونم که چه فکرهای کثیفی تو اون ذهن فسیل شدشون پرورش میدن اما از اخرین جریمه ای که به ملکه پرداخت کردیم زمان زیادی نمیگذره!

تلفن اتاقم به صدا دراومد که از روی اون میز سفید با پایه های طلایی رنگش برش داشتم

اِما "بله؟"

خدمتکار "خانم منتظر شما هستن"

دستی به پهلوم زدم و با صدایی طلبکارانه

اِما "به چه دلیل؟"

خدمتکار "مهمان هایی از اقوامتون اینجا هستن و ایشون میخوان شماهم حضور داشته باشید"

نفسم رو با فوتی به بیرون دادم و باشه ای گفتم
دستگیره ی طلایی رنگ در بزرگ اتاقم رو به اهستگی پایین کشیدم و با اون کفش های تخت سفیدم به طرف اسانسور حرکت کردم

اما قبل از فشردن دکمه ی اسانسور متوجه صدایی از راهروی اخر سالن شدم

قدمام رو به سمتی که صدا هرلحظه بیشتر و رساتر میشد کشیدم و با دیدن اون شخص اشنا که با عصبانیت تمام مشغول تهدید شخص پشت خط بود

متعجب نشدم چون که کسی غیر از اعضای اون خانواده نمیتونست اینطور فریاد بکشه و بد و بیراه بگه

با برخورد چشمش به من سریع با خداحافظی کوتاه و سردی تلفن رو قطع کرد و سمتم قدم برداشت

نمیخواستم مکالمه ای شبیه به قبلی باهاش داشته باشم

پس قدمی به عقب برداشتم اما اون با گرفتن دستم اهسته به سمت خودش کشیدتم و دست های من ناچار و بی هدف به روی سینه هاش نشستن

با تعجب به چشم های آبی اقیانوسیش خیره شدم که رو جز به جز صورتم زوم میشدن و دراخر به چشم هام باز میگشتن

تام "فال گوش ایستادن برازنده ی یک دوشیزه ی انگلیسی نیست خانم مورو"

با تمسخر اروم خندیدم و سرم رو اهسته تکونی دادم

اِما "همچنین کشیدن دست یه خانم درحالی که حتی
ثانیه ای علاقه به دیدنت نداره برخلاف قوانین هست مستر فلتون"

ولی با شنیدن صدای شخص سوم از همدیگه فاصله گرفتیم

جنسن " من چند لحظه بیشتر ولت نکردم باز به دنبال معاشقه افتادی "

اون رو به تام گفت و خودش خندید اما با اخمتی درهم رفته ی تان کم کم ساکت شد

من بخاطر این گستاخی لحظه ای نمیتونستم تحملشون کنم پس با برگشتن به راهروی اصلی دکمه ی اسانسور رو فشردم