East Of Heaven | Feltson

فصل 57 : لبخند احمقانه

توکیو ژاپن
Tokyo 

¹³:¹³ AM
                                                        
Emma
                             
با احساس سرگیجه ای خفیف پلکانش رو از روی هم برمیداره و گیج و متعجب به اطرافش نگاه سریعی میندازه 

هنوز لباس های کارش رو به تن داشت پس 
لعنتی ای زیر لب میگه

میدونست کسی جز تام نمیتونسته همچین کاری  رو انجام بده 

اون لعنتی ... 

بدون اعتنایی به سر گیجه ی ناچیزی که داشت بلند میشه تا سمت در گام های بلندش رو برداره

دستی روی دستگیره میگذاره ولی با به گوش رسیدن صدای خنده ی اون شخص سریع از در فاصله میگیره و سرجای اولیش دراز میکشه 

چشمانش رو میبنده و نفسانش رو منظم و اروم جلوه میده  تا طبیعی تر جلوه کنه

صدای قدم هاشون نزدیک و زبانی که باهاش صحبت میکردن عجیب تر از قبل میشد 

اتاق تاریک و کوچکی بود .. این که به همچین جای حقیری اوردتش نشون میداد که چقدر مصمم و گستاخانه سر شرط هایش ایستاده 

با باز شدن در اتاق و بوی سیگار برگی که اتاق رو فرا گرفت نفس کشیدن رو هرلحظه سخت تر میکرد 

هرچند که تو این سه ماه اتفاقات زیادی افتاده بود ولی میدونست که این دود برای آسم همسر سابقش مثل یک سم میمونه 

با سرفه ی محکمی که از اعماق ریه هاش صورت میگیره باعث باز شدن چشمان نگران اِما میشه 

فلتون با باز کردن پنجره ی کوچک اتاق خواب نفس عمیقی میکشه و سرفه هایش از اول شکل میگیره 

اِما با تردید به روی تخت مینشینه و با قلبی که دیگه اطمینان داشت قرار نیست برای اون مرد بتپه از روی تخت بلند میشه

فلتون بعد از سرفه ی اخرش سیگارش رو به جلای لبانش میگذاره ولی توسط اون دو انگشت ظریف و قدیمی کشیده میشه 

اِما " نکن... لطفا "

تام با خنده ای بی صدا سمتش برمیگرده و نگاه پر نفرتش رو روی اون دست ها میکشه 

تام " چرا؟..چون اگه مردم رو پیش تو پیدا کنن تمام تقصیرات مرگم به گردن پرنسس مورو میوفته؟"

چه کلماتی ، حتی دیگه دردناک هم نبودن!
شاید هم درست میگفت ، به هرحال نه اِما و نه تام دیگه اون آدم های سابق نبودن 

دختر نگاه عصبی ای به اطرافش میندازه 

اِما " این مسخره بازیا چه معنی ای داره؟" 

فلتون با قدمی که به سمتش برمیداره به ارومی چینی به زیر پلک هایش جلوه میکنه

اِما با بالا بردن سرش ابرویی تکون میده و بدون ذره ای ترس داخل اون چشم ها خیره میشه