East Of Heaven | Feltson

فصل 37 : امیال

Three months later

Tokyo         

Japanese

¹³:¹³    AM
سه ماه بعد                                                      
توکیو
ژاپن            
Emma
                            
با احساس سرگیجه ای خفیف پلکانش رو از روی هم برمیداره و گیج و متعجب به اطرافش نگاه سریعی میندازه

هنوز لباس های کارش رو به تن داشت ! لعنتی ای زیر لب میگه.. میدونست کسی جز تام نمیتونسته همچین کاری  رو انجام بده

اون مرد لعنتی همیشه تو کارهاش بیش از حد دخالت میکنه و مانع از رسیدن به اهدافش میشه

بدون اعتنایی به سر گیجه ی ناچیزی که داشت بلند میشه و سمت در گام های بلندش رو برمیداره

دستی روی دستگیره در میگذاره ولی با به گوش رسیدن صدای خنده ی اون شخص سریع از در فاصله میگیره و سرجای اولیش دراز میکشه

چشمانش رو میبنده و نفسانش رو منظم و اروم جلوه میده

صدای قدم هاشون نزدیک و زبانی که باهاش صحبت میکردن عجیب تر از قبل میشد

اتاق تاریک و کوچکی بود.. این که به همچین جای حقیری اوردتش نشون میداد که چقدر مصمم و گستاخانه سر شرط هایش ایستاده

با باز شدن در اتاق و بوی سیگار برگی که اتاق رو فرا گرفت نفس کشیدن رو هرلحظه سخت تر میکرد

هرچند که تو این سه ماه اتفاقات زیادی افتاده بود ولی میدونست که این دود برای اسم همسر سابقش مثل یک سم میمونه

با سرفه ی محکمی که از اعماق ریه هاش صورت میگیره باعث باز شدن چشمان نگران اِما میشه
اون میتونست نفس بکشه و یا این هم یه نقشه برای کوچک کردن دختر هست؟

فلتون با باز کردن پنجره ی اتاق خواب نفس عمیقی میکشه و سرفه هایش از اول شکل میگیره

اِما با تردید به روی تخت مینشینه و با قلبی که هنوزم برای اون مرد میتپید بهش خیره میشه

فلتون بعد از سرفه ی اخرش سیگارش رو به روی لبانش میگذاره ولی توسط اون دو انگشت ظریف و قدیمی کشیده میشه

اِما " نکن... لطفا"

تام با خنده ای بی صدا سمتش برمیگرده و نگاه پر نفرتش رو روی اون دست ها میکشه

تام " چرا؟..چون اگه جنازم رو پیش تو پیدا کنن تمام تقصیرات مرگم به گردن پرنسس مورو میوفته؟؟"

چقدر شنیدن این کلمه از زبان فلتون براش دردناک بود... پرنسس مورو

درسته هوادارهای اون اینطور خطابش میکردن ولی اِما برای بدست اوردن خانم فلتون هم تلاش های بی شماری کرده بود
ولی دیگه اهمیتی نداشت