Silvado

Silvado Hoofdstuk 31

Aphril.

De bergtoppen naderde en het beloofde een flinke klim te gaan worden.
In het diepst van mij hart hoopte ik dat Elgardus en onze paarden niks zou overkomen , maar je leven is nooit helemaal zeker op dat gebied. Altijd en ieder moment kan er wat gebeuren. Al lijkt de dag nog zo onschuldig.

Het beste om van elke dag er wat van te maken.

Het eerste stuk besloten we stapvoets te gaan naast de paarden. De paarden moesten hun energie ook goed gebruiken , aangezien er nog zware stukken in zicht waren was dit het meest verstandige idee. Het zandpad waar wij over wandelde was droog.
Her en der lagen er wat stenen.
Als je omhoog keek zag je het kasteel wat een mysterieuze krachtige uitstraling had.

De haren op mijn arm voelde ik sporanies overeind staan en gaf mij rillingen over mij lijf.
De man die wat van mij verwachten was koning van dit rijk.
De man die mij met de brief had benaderd toen ik op de ranch was.
De put waar zich veel afspeelde en het meisje die als geest mij toen opzocht om mij te waarschuwen. En nu?

Nu komt alles samen en moet ik een manier vinden zodat dit alles stopt en er rust komt.

Elgardus merkte mogenlijk mijn spanning op toen ik naar het kasteel keek. Hij pakte met zijn vrije hand mijn pols vast en glimlachte ingetogen.
' Het komt goed. Als het nodig is bescherm ik je met mijn leven.'

Terughoudend glimlachte ik en geloofde elk woord van wat hij zei. Maar als het moment daar was zou hij het dan ook echt doen?

In situaties wanneer je leven aan een draadje hangt kiezen de meeste vaak voor zichzelf. Sommige offeren daar in tegen daadwerkelijk hun leven op. Zelf zou ik denk ook mijn leven op offeren voor een ander , teminste dat zou ik op het moment nu zelf doen.

Maar wat als het op dit moment zou gebeuren dat je oog in oog met de dood staat. Zou je dan niet eerder bevriezen , of vechten voor je leven? of leg je erbij neer. Dat zijn vragen die dan door mijn hoofd soms spoken.

Het moment dat Hillwood boven op mij lag met heel zijn gewicht was ik ook bang. Mijn leven hing net als het zijne aan een draadje. In een moment zie je allemaal beelden langs je flitsen. Herrineringen van het verleden. Beelden van dat je nog een kind was.
Onbezorgd , spelent en genietend van je jeugd. Dat laatste is natuurlijk bij iedereen vershillend , maar mijn jeugd was fijn.
Nee ik had niet veel vrienden , maar dat maakte niet uit.
Paarden en andere dieren waren mijn vrienden , vrienden waar ik altijd mijn hart kon uitstorte.

Stephen Prill wilde het medialion.
Die had ik immers nog altijd bij mij , maar waarom wilde hij die zo graag hebben? Was het vanwege Sarah of zat er meer achter.

Misschien was de ketting wel magies en bezat het een ongelofelijke kracht waarmee hij eel macht kon hebben over dit rijk.

Het was nog een lange klim en waren nog geen eens halverwege of ik voelden mijn voeten al. Ergens was ik blij dat ik ze kon voelen , want in de realistishe wereld zou dat niet kunnen. Daar voelde ik nog geen eens als iemand mij een schop tegen mijn schenen zou geven. Uiteindelijk zou ik dit alles weer achter mij moeten laten. De fantasie en de onwerkelijkheid waar andere wezens zouden bestaan.

Elgardus was zo vriendlijk mij op te been te houden als ik wilde stoppen. Hij had verteld dat we op een pad waren gekomen waarbij we te paard verder konden. De rest van de dag zouden we nog verder opwaards gaan tot het ging schemeren. De paarden lieten we onderweg soms even ergens een stop maken om wat drinken aan te bieden uit de waterzak , en gaven ze een appel als tussendoortje of lieten ze waar gras was even grazen.
Onderweg hadden we gesprekken over wat het verschil tussen onze wereld was. Elgardus zei het allemaal niet veel , maar vertelde later wel dat hij al is eerder in onze dimensie is geweest alleen al eeuwen terug toen de luxe moderne dingen nog niet bestonden.

' Elgardus hoe gaan we hem eigenlijk verslaan? en is die eigenlijk wel te verslaan. Bedoel wat als het nou blijkt dat hij magie bezit. '
Elgardus glimlachte terughoudend. Met zijn hand in zijn zij keek hij oor zich uit .

" In onze wereld bestaat magie inderdaad. We moeten niet verrast zijn als hij een heuze magier blijkt te zijn. En ergens zou het mij ook niet verbazen als de amulet die hij zoekt iets van magie vasthoud. Het enige wat ik weet is dat het van ene Sarah was.'

Verast keek ik op en hoopte dat hij meer over het meisje wist die ik toen in het huis zag.

' Sarah , hoe.. ik bedoel wat weet je van haar af , en hoe ken je haar ?!
Hij keek mij aan en het leek alsof er iets donkers om hem heen hing , iets sombers en aan de andere kant heel mystiek.

" Sarah is iemand vanuit mijn dorp waar ik kom. Maar ze is op de vlucht gegaan naar de andere dimensie. Zo een waar jij uit komt.
Van haar moeder had ze toen ze nog heel klein was een amulet gekregen, een pracht exemplaar. Het zou haar beschemen tegen de duistere krachten. Haar moeder kende ik goed , en zij wist wat het lot van haar kind zou zijn.
Sarah zou een krachtige heks worden , en haar lot was om Stephen Pill van zijn snobere plannen te ontdoen.

Haar moeder had haar na mate ze opgroeide al vele dingen bij gebracht waaronder het werken met kruiden , communiceren met dieren en hoe je moest werken met de natuur om je heen. Haar kracht laten ervaren die ze als kind al bij haar droeg.
Maar er werd een heksenjacht geopend om alle heksen te doden die ook maar niks los lieten over het wel beruchte amulet. Iedere heks uit het dorp of in omstreken kende wel het amulet. De amulet was al doorgeven door de generaties heen , en niemand weet hoe het ooit gemaakt is. Er wordt weinig over los gelaten. Maar alle heksen wisten eigenlijk dat Sarah ermee een belangrijke rol zou spelen. Ze moest het beschhermen en zorgen dat het uit de handen van Stephen Phill bleef.

Sarah haar moeder was vermoord door die barabaar zelf midden in de nacht. Sarah was gevlucht nadat haar moeder haar er op geatendeerd had dat ze ver weg moest vluchten , naar een portaal van water wat uit zou komen op een meer bij maanlight. De natuur en de planten zouden haar helpen de weg te wijzen vertelde haar moeder.

Toen Sarah weg vluchte werd niet veel later daarna het huis van haar moeder wat diep in het bos lag in de brand gestoken , en haar moeder zag opgesloten in haar eigen huis. Vastgebonden aan haar houten stoel met touw stevig om haar polsen wat aan de achterkant vast zat.

Sarah hoorde haar moeder schreeuwn van de pijn , maar moest sterk zijn en niet achterom kijken.
Stephen Phill moet haar achterna gekomen zijn door het portaal , of hij moet het zelf geopend kunnen hebben. Hij kan zowel tijdreiziger zijn als magier. "

' Maar ik snap het niet. Waarom zie ik hem als geest , en Sarah '

Elgardus antwoorde; ' In jou wereld komt hij als geest, maar de rede dat jij hem kan zien is dat ik vermoed dat jij misschien meer bent dan jezelf denkt. Hij kan ontzichtbaar zijn voor mensen waarvan hij het niet nodig vind om te zien.
En dan voordoen alsof hij dood is , ja dat is natuurlijk best handig.

Kom , we moeten nog een stukje rijden voor vandaag, en van rusten komt misschien weinig.
Hier moeten we goed opletten voor wezens van de nacht. '

Met die woorden steeg hij op en ging stapwaards verder het stenen pad volgen.
Nog meer vragen hadden mijn hoofd gevuld en was ergens nu in verwarring. Betekende dat misschien dat ik dan ook een heks was, of wat anders. Het werd alleen maar ingewikkelder.

De zon ging langzaam onder , en een uil begon te krijsen die opzoek was naar een prooi. Mijn dolk moest ik van Elgardus bij mij houden voor het geval dat , en hadden ondertussen een plek uit gezocht waar we ons kamp gingen opzetten. Elgardus had een vuur gemaakt zodat we elk geval iets hadden om eventuele nachtdieren af te weren.

Lieve mensen , ik heb heel lang niks meer laten horen , sorry.
Heel lang had ik een writters blok , maar denk dat ik nu weer wat inspiratie en motivatie heb gevonden :)
dit keer niet meteen zo een mega lang hoofdstuk maar om weer in te komen is dit goed.

Als je nog ideeen heb , laat het zeker weten :) o ja en als hier spellings fouten inzitten , zoals puntjes of die op letters niet zitten komt dat omdat ik dit op mijn tablet schijf :P