Silvado

⭐ Silvado Hoofdstuk 29

" Laat soms het kind in jezelf naar boven.  Het leven is al serieus genoeg."

Aphril

Het gefluit van de vogels verwelkomde een nieuwe dag. De zon scheen met haar warme stralen door het glas heen waardoor het licht op de houten vloer scheen.  Vannacht had ik weer gedroomd over Silverstar. Hij was in mijn droom verschenen en we bevonden ons midden in een bloemenveld. Vol met paars en roze bloemen. De zon stond hoog aan de hemel en de lucht was strak blauw. Hij leek gelukkig in deze droom , maar er was iets wat een wending gaf aan het fijne gevoel. Silverstar wees mij op de madelion  , het meisje Amora , en hij had het over een oude tovenaar die zeer geleerd was met zijn magie.  Het zou zich bevinden in het bos , ergens verder van het dorp af.  Het drop zelf bevond zich in het binnenhof van het kasteel , en sommige huizen van burgers net buiten de muren van het kasteel die hoog op de berg stond. 

Silverstar had het ook nog over een zwaard die ik moest bemachtigen om zo een draak te kunnen verslaan , maar wist niet wat hij daar mee bedoelde. Ik bedoel misschien had de draak verslaan ook wel een andere betekenis. Weer stond ik voor nieuwe raadsels. Moest ik hiermee Elgardus belasten en hopen dat hij wist wat het betekende. Maar wat als hij achteraf niet te vertrouwen was en dit misschien een hinderlaag was?  Ik moest tenslotte zijn meester helpen.. het was misschien goed als ik dicht bij mijzelf probeerde te blijven en mijn ogen goed moest open houden om zo de raadsels die Silverstar mij gaf te vinden.

Toen ik ontbeten had besloot ik Cosha even voor mijzelf te nemen en haar in alle rust even te kunnen poetsen . Toen ik de voordeur opende werd ik door de frisse ochtend glorie begroet en gaf mij een bepaald gevoel dat je weer leefde. In het dorp was het stil en de mensen moesten allemaal nog ontwaken.
Cosha trof ik rustig knabbelend aan haar hooi aan. Haar oren had ze ontspannend hangen en had mijn aanwezigheid al vrij snel opgemerkt.  In de linkerhoek stond een ijzeren emmer waar wat borstels in lagen , met name een harde en een zachte en natuurlijk niet te missen een hoevekrabber waarvan de haartjes al aardig gespleten waren en ingedeukt.

De haren van de harde borstel gleden over de bruine vacht van Cosha en ze leek ervan te genieten. Mijn rust werd na een tijdje verstoord door een mannelijke stem. Het was die val Elgardus.  Hij klonk vrolijk.
" Goedemorgen Schoonheid , heb je een fijne nacht gehad?  klaar om vandaag de tocht te beginnen naar het kasteel , al had hij nog niks losgelaten over het vinden van een zwaard en laat staan het verslaan van een draak.  Misschien zou dat onderweg nog komen en misschien ook helemaal niet. Nadat Cosha uitgebreid gepoetst was had ik haar alvast gezadeld.
"  Hier je hebt nog helemaal niets gegeten , je kan moeilijk beginnen op een lege maag. "  zei hij terwijl hij een vers afgescheurd stuk brood voor mij neus hield.  Dankbaar knikte ik vriendelijk naar hem. Normaal gezien had ik ook trek 's ochtends maar deze ochtend was anders. Misschien kwam het door de zenuwen voor het onbekende van wat we nu gingen doen. 

Serleen stond voor de deuropening  van het huis met een mand met twee appels erin en nog wat afgescheurd brood en twee waterzakken waar water in kon. Achter het zadel van Elgardus zijn paard had hij twee slaapzakken vastgemaakt. Het zou dus betekenen dat we vannacht niet in een bed zouden slapen maar op de verharde grond.  Dit kon nog wat beloven. Diep van binnen kriebelde het maar nam aan dat het gezonde spanningen waren. 
De appels had hij in de zadeltassen gedaan net als het afgescheurde brood. De mijne had ik een klein stukje van afgescheurd waarvan ik een beetje at.  Mijzelf had ik inmiddels in het zadel gehesen en wachtte op Elgardus tot hij ook zover was.  Serleen zou weer alleen achterblijven . Zij moest op het huis passen , al vond ik het een beetje onverantwoordelijk om zo een jong meisje al zo een grote verantwoording te geven zeker in een tijd als deze. Waar indringers gewoon zo je huis kunnen invallen en alles konden beroven , laat staan je beroven van je eigen leven.