Silvado

⭐ Silvado Hoofdstuk 27

Bradd.

Wat was er allemaal gebeurd net?  eindelijk had ik haar gevonden en dan beviel ze mij dat ik aan de kant moest blijven staan en niet in het water mocht.   Daar stond ik dan eenzaam en alleen met het gezelschap van mijn paard aan de waterkant niet wetende van wat er zo net juist allemaal gaande is geweest.  Mijn vriendin is zojuist weer verdwenen zonder ook maar iets te zeggen van waar ze naar toe zou gaan  en dan nog wel te verstaan met een andere jongen die ik toen een keer eerder had gezien , maar verder niet goed kende. En nu was hij er vandoor gegaan met Aphril. Ik zal en moest haar vinden , ze kon nou niet ineens verdwijnen. Sugerbeat stond naast mij te grazen en hield alles ondertussen met haar oren in de gaten.  

Het bleef mij maar niet lekker zitten hoe zij aan de overkant van het meer was gekomen zonder kopje onder te gaan omdat het gewoon een diep meer was en zij na mijn beleving niet kon zwemmen met haar geamputeerde benen.  Hoe graag ik haar ook achterna ging , de sporen bleven hier stoppen aan de rand van het meer.   Gefrustreerd schopte ik een steen weg die vervolgens in het water belanden en liet mijzelf neerdalen in het gras. Dit kon het toch niet zijn?

Als kind had ik een rijke fantasie en geloofde in dingen die in deze wereld nu niet meer van vanzelfsprekend waren zoals draken die in het luchtruim vlogen , en eenhoorns die een helend medicijn in hun hoorn hadden zitten als tegengif . Vriendelijke trollen die midden in het magische betoverde bos leefde en zich vaak verscholen achter grote struiken en stenen. Elfjes die met hun elfen stof dingen konden toveren en het stof waar je mee kon vliegen. 

Mijn moeder had mij die tijd toen een boek gegeven waar al dat soort mythe's en sprookjes in voor kwamen en weet nog dat ik het boek keer op keer had verslonden omdat ik er altijd helemaal in op ging.  Mijn favoriete personage was toch wel de  eenzame reiziger. Hij had alleen zijn paard als vriend , en was al op jonge leeftijd alleen. Zijn ouders wisten niet wat ze met hem aanmoesten omdat hij koppig en eigenwijs was. Van niemand bijna wat aannam en het altijd zelf wilde oplossen.   Hij was zelf op een avond een keer een tovenaar op zijn pad tegen gekomen toen hij in het dorpje Alta Monté was aangekomen. Een dopje waar veel gebeurde, waar magie leefde. 

Die dag was de jongen genaamd Athell  in de leer gegaan bij de oude toveraar die hem elke dag weer een nieuwe spreuk en oefening meegaf.  Athell probeerde het gevaar als het nodig was altijd liever uit de weg te gaan , maar hij wist dat het niet altijd kon.  Daarom had hij van de tovenaar een zwaard mee gekregen met bijzondere waarde.  Het zwaard had een bepaalde onverklaarbare macht in zich zitten waarmee het zijn tegenstander in een keer kon ombrengen.  Zodra Athell de zwaard in zijn handen genomen had was er een speciale kracht uit los gekomen dat door zijn aderen en lichaam heen stroomde. Hij kon het niet goed verklaren hoe het voelde , maar het meest beste kon hij het omschrijven dat hij zich opper machtig voelde. 

Athell was volgens vele de uitverkorene geworden die het volk moest beschermen tegen het kwaad. Hij zou de enige zijn die het dorpje Alta Monté  kon redden van de ondergang van de gemene koning Barbardus. Barbadus had slechte bedoelingen met het dorpje en wilde iedere burger maken tot zijn slaaf.  De mensen moesten hun normale leventje inruilen voor een levens lange tijd om als slaaf voor de koning te werken. Jonge kinderen werden aan het werk gezet , en soms moest er een geofferd worden aan de draak als er eentje zich een zonde begaan had of als de voorraad op was waarmee de draak voorzien werd.  

Het leven was moeilijk in het dorp , en de dorpelingen hadden het zwaar. Ze kregen niet goed te eten en de meeste liepen er erg vermagerd bij. De sfeer was grillig , en de lucht van dood en verderf hing rondom het dorpje heen.  De koning zelf woonde op een paar meters van het dorp af in een groot kasteel dat boven op berg Alta monté zelf lag.  Het dorp was namelijk best groot. 

Athell had als taak van de tovenaar gekregen dat hij het kwaad uit het dorp moest verjagen , en de koning moest doden met het zwaard. 

Alleen ik weet nog altijd dat er een pagina misten waarvan de zin stopte met " maar niemand wist......"