Silvado

⭐ Silvado Hoofdstuk 24

April

" Als je dit briefje gevonden hebt dan ben je al een stap dichterbij. Houd deze ketting goed bij je en draag het om je hals.  Dit is een van de dingen uit je verleden. "

Fijn nog meer vraagstukken die zich in mijn hoofd begonnen op te stapelen.  De ketting die uit mijn verleden schijnt te komen waarvan ik mij geen eens iets kan herinneren , althans nu niet zo snel op dit moment. Was er nog meer wat er voor mij achterhouden werd? Wat stond er mij nog allemaal te wachten .
Cosha was in de tussentijd naar mij toe gelopen met haar oren wat naar acteren gericht maar niet zo dat ze agressief was. Ze leek mij wel wat gespannen te zijn misschien dat ze wel wat op het spoor gekomen was dat ik nog niet in de gate heb gehad.  Voorzichtig kwam ik overeind en had het oude kleine briefje weer opgerold en in mijn broekzak opgeborgen.  Het was nu al wat later in de middag en ik moest nog steeds mijn zoektocht verder voortzetten . Het was verlaten waar ik mij nu bevond, als er hier wat zou gebeuren dan had je kans dat je  iet zo snel gevonden zou worden.  Dingen in mijn hoofd begonnen zich op te stapelen . Dingen zoals; zou hij een plek hebben uitgekozen waar ik helemaal alleen zou zijn? En zou diegene alleen zijn of had hij ook nog iemand bij zich. Zou hij er überhaupt Zijn?  Dat laatste moest wel want dat had hijzelf gisteren nog met mij kort gesloten.  Zijn paard zou er dan ook bij betrokken moeten zijn en dat zou cosha wel door hebben.
Stapvoets wandelde ik naast Cosha door het hoge gras en besefte dat ik hier waakzaam moest zijn  voor teken die zich in het hoge gras zich schuil konden houden. Ook slangen waren hier niet uitgesloten.  Er leek geen einde te komen aan het hoge groene gras totdat ik uiteindelijk opmerkte dat het gras verder op steeds korter werd. Toen we het korte gras naderde merkte ik dat er en splitsing in zat waarbij een paar sprieten omgevallen waren of doorgebroken. Iets of iemand moest hier gelopen hebben die de sprieten gras heeft doen omvallen. Cosha snoof hard en maakte een knorrend geluidje , iets wat paarden vaak doen als ze iets spannends opgemerkt hebben.  Cosha had ik stil gezet en was zelf vooruit gelopen waarbij ik Cosha achter mij had . Het leek erop alsof ze niet verder wilde, wat aan de ene kant best begrijpelijk was. Diep van binnen voelde ik een bepaalde spanning opkomen voor wat er in de buurt kon zijn. Ik was natuurlijk omgeven door hoog gras om mij heen. Maar voor mij was het korte gras wat de overhand genomen had. Zelf dat ik dat de splitsing maar een klein stukje was , maar het was een lang doorlopend pad waarbij het droge aardewerk over gegaan was in modder die dik was waarin langzaam je laarzen in weggezogen werden. Cosha had ik wel mee weten te krijgen die was mij ondanks haar spanning toch achtervolgd en liet haar het meest aan de zijkant lopen waar het wat droger was zodat ze niet zo snel weg kon glijden. De modder werd steeds gladder en het leek erop alsof we bij iets uitkwamen van een meer.  Een koude opstekende wind kwam opzetten waarvan de haartjes op mijn arm overeind gingen staan.  Een gevoel diep binnen mij vertelde dat ik waakzaam moest zijn. Cosha hinnikte zachtjes en maakte weer een knorrend geluid. Ze stopte achter mij maar wilde gelijkertijd ook weer vooruit waarbij ze eigenlijk een beetje aan het dansen was op haar eigen plaats. Zo had ik haar nog niet eerder mee gemaakt maar ze was kennelijk door iets van slag.
De modder was overgegaan in water en het korte gras was overgegaan in hele kleine korte grassprietjes die stonden op een modderige hoge rand wat de afscheiding aan gaf dat het gras pad stopte en verder overging in stevige modder , zand dat wat hoger op lag en meer naar voren toe over gegaan was in water. Iets binnen  in mij vertelde dat er elk moment wat kon gaan gebeuren. Vaak merkte je het als de wind ineens begon te waaien als het zo een dag was waarbij het weer rustig was en er eigenlijk geen sprake was van harde wind. Zo een dag was het vandaag.  Er was bijna tot nauwelijks een wolkje aan de lucht.  Blonde dunne haarlokken waaide langs mijn gezicht , en veegde die aan de kant. De wind die ik langs mijn lichaam voelde was koud , koud op de manier waarbij het niet lekker was , gewoon koud waarvan je kippenvel kreeg op je armen en een rilling langs mijn lichaam.