"အဟက် မင်းကဒီနေ့စောစောနိုးတာဘဲ"
"ခင်ဗျား....မနက်စာ မစားတော့ဘူးလား"
"ပေး...ငါ့အတွက်မနက်စာ"
"ဒါတွေအကုန်လုံး ကျွန်တော်စောစောထပြီး ချက်ပြုတ်ထားတာတွေ"
စားပွဲပေါ်မှာ ပြင်ဆင်ချက်ပြုတ်ထားတဲ့ အစားအစာတွေကို ညွှန်ပြလိုက်သည်
ရှောင်းကျန့်ထိုင်ခုံမှာထိုင်ကာ စားစရာအနည်းအကျဉ်းကို စားလိုက်ပြီး
"မဆိုးပါဘူး...တော်သားဘဲ"
နည်းနည်းလေးဘဲစားကာ ထသွားမယ်ကြံတော့
"ခင်ဗျားဘယ်သွားမလို့လဲ....ဒီမှာကျွန်တော်ပြင်ပေးထားတာ နည်းနည်းလေးဘဲ စားရသေးတယ်လေ...အများကြီးပိုနေတယ်"
"ပိုနေရင်လွှင့်ပစ်လိုက်...ငါ့ကိုဘယ်သွားမှာလဲ
ဘာလုပ်မှာလဲဆိုတာ....မင်းမှာမေးပိုင်ခွင့်မရှိဘူး...ငါတို့ကအလုပ်ရှင်နဲ့ အလုပ်သမားသာသာ ဆက်ဆံရေးဘဲ"
"ဟုတ်ကဲ့ပါ"
ခေါင်းလေးငုံ့သွားပြီး ဟုတ်ကဲ့ပါလို့ ပြောတတ်တဲ့ကောင်လေးက မျက်နှာတော့သိပ်မကောင်း...ရှောင်းကျန့်လည်း ဘာမှပြောမနေတော့ဘဲဂလှည့်ထွက်လာခဲ့လိုက်သည်
"သခင်ကြီးက သူ့အကြောင်းစပ်စုရင် မကြိုက်ဘူး....စိတ်မကောင်းမဖြစ်ပါနဲ့ လုပ်စရာရှိတဲ့အလုပ်တွေမြန်မြန်လုပ်ပြီး
စောစောသာနားလိုက်ပါ"
"မမကဒီအိမ်ကြီးရဲ့ ဘယ်နေရာမှာ အလုပ်လုပ်ရတာလဲ"
"ငါကဒီအိမ်မှာ အဝတ်လျှော်ပေါ့....အိမ်မှာရှိတဲ့ညစ်ပတ်စွန်းထင်းနေတဲ့ အဝတ်မှန်သမျှကို လျှော်ဖွတ်ပေးရတယ်
တစ်ချို့အဝတ်ကြီးတွေကျတော့ အဝတ်လျှော်စက်ထဲထည့်လျှော်ရတာပေါ့....သခင်ကြီးကလူကောင်းပါ"
"အိမ်အကူက ဒီမှာရှိတဲ့သူအကုန်လုံးလား"
"ဟုတ်တယ်...အိမ်တော်တစ်ခုလုံးရဲ့ သန့်ရှင်းရေးကိုတာဝန်ယူရတဲ့ ကောင်မလေးက(၅)ယောက်....ငါနဲ့တစ်ယောက်ယောက်က ခုနညစ်ပတ်တဲ့အဝတ်တွေကို
လျှော်ဖွတ်ရတယ်....ခြံထဲမှာ မြက်နှုတ်တာနဲ့ခြံစောင့်
အပါအဝင်လူ(၃)ယောက်ရှိတယ်"
YOU ARE READING
𝐁𝐀𝐃 𝐆𝐔𝐘
Fanfictionပေပေတေတေဆိုးသွမ်းတဲ့လူဆိုးကြီးနဲ့အရမ်းရိုးသားပြီးချစ်စရာကောင်းတဲ့ကောင်လေးတို့၂ယောက်ချစ်ခဲ့မိသောအခါ
