"သူဌေး....ကျောက်လုယွင်ရဲ့ အဖေသေသွားပါပြီ"
"ကြေးစားရော"
"သူ့ဆီကလည်းဘာမှအသံမကြားရပါဘူး"
"ကျောက်လုယွင်က ကြေးစားကို ငါ့အစားသတ်ပေးလိုက်တော့လည်း အလုပ်ရှုပ်သက်သာတာပေါ့....ကားပြင်ထားပြီး ပန်းတစ်စည်းပို့လိုက်...အဲ့နာရေးသွားမယ်"
"ဟုတ်ကဲ့ပါ"
ရှောင်းကျန့်စကားအတိုင်း ကားကိုအဆင်သင့်ဖြစ်အောင် ပြင်လိုက်ပြီး နာရေးသို့သွားလေသည်
ရှောင်းကျန့်မှာ လူ အရင်မရောက် နာရေးကို သူ့ပန်းစည်းကကြိုရောက်နေတော့ ဒေါသထွက်နေချိန်
ရှောင်းကျန့်ကိုပါမြင်လိုက်ရတာကြောင့် ကျောက်လုယွင်တစ်ယောက် ပေါက်ကွဲချင်ပေမဲ့ ဖခင်နာရေးဖြစ်တာကြောင့် ဟန်မပျက်ပြုံးထားဆဲ
"ဝိုး....ရှောင်းကျန့်လာရဲတယ်"
"မလာရဲတဲ့နေရာ ဘယ်နေရာများရှိလို့လဲ"
"နေကောင်းပါသလား....မစ္စတာကျောက်လုယွင်"
"ကောင်းတာပေါ့...ဒီကမစ္စတာရှောင်းရော...နေကောင်းပါသလား"
"တစ်ယောက်ယောက်က ဟိုတစ်လောက လူငှားပြီးလုပ်ကြံတယ်...
ဒါပေမဲ့ကိုယ့်ကိုဂရုစိုက်ပေးမဲ့ တစ်ယောက်သောသူကလည်းရှိတာကြောင့် ကျုပ်က မြန်မြန်နေကောင်းလာတယ်လေ...
လုပ်ကြံမှုနောက်ကွယ်က ကြိုးကိုင်သူကိုလည်း ကိုယ့်ရှူးကိုယ်ပတ်အောင် လုပ်နိုင်ပြီဆိုတော့ ကျုပ်က
ခင်ဗျားအဖေရဲ့ဈာပနပွဲကို ဂုဏ်ပြုပေးတာပါ"
ရှောင်းကျန့် ကျောက်လုယွင်ရဲ့ နားနားကိုကပ်ကာ
တိုးတိုးလေးပြောလိုက်သည်က
"စိတ်မကောင်းပါဘူး....ငါ့နေရာမှာ မင်းအဖေဖြစ်သွားလို့"
"တောက်...."
"ဒါဆို....သွားခွင့်ပြုပါဦး....စကားမစပ် ကျုပ်ရဲ့နာရေးပန်းစည်းလေးက လှတယ်မလား...ခင်ဗျားအတွက်ရော နောက်တစ်စည်းကြိုမှာပေးထားရမလားမစ္စတာကျောက်"
"အရိုင်းအစိုင်းကောင်"
"စိတ်ထိန်းပါဆရာ...သခင်ကြီးနာရေးဖြစ်နေတာမို့
ဒေါသထွက်ဖို့မသင့်တော်ပါဘူး"
YOU ARE READING
𝐁𝐀𝐃 𝐆𝐔𝐘
Fanfictionပေပေတေတေဆိုးသွမ်းတဲ့လူဆိုးကြီးနဲ့အရမ်းရိုးသားပြီးချစ်စရာကောင်းတဲ့ကောင်လေးတို့၂ယောက်ချစ်ခဲ့မိသောအခါ
